Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o regulacji rynku cukru. Obowiązująca obecnie ustawa z 21 czerwca 2001 roku o regulacji rynku cukru zawiera szereg uchybień oraz nieprawidłowości, które były podstawą do rozpoczęcia postępowania legislacyjnego w 2002 roku, mającego je wyeliminować.
Nowelizacja ustawy obejmuje:
– zmianę definicji kwoty A i kwoty B. Proponuje się aby kwota A cukru oznaczała tę ilość cukru buraczanego jaka może być wyprodukowana w danym roku rozliczeniowym i wprowadzona na rynek krajowy w okresie od 1 października danego roku rozliczeniowego do 30 września następnego roku rozliczeniowego, a kwota B cukru - tę ilość cukru buraczanego, jaka może być wyprodukowana w danym roku rozliczeniowym i wprowadzona na rynek krajowy od 1 października danego roku rozliczeniowego do 30 września następnego roku rozliczeniowego lub wyeksportowana z dopłatami w okresie roku rozliczeniowego, na który została ustalona. Zaproponowany przepis, dotyczący przesunięcia sprzedaży cukru na I kwartał następnego roku rozliczeniowego, pozwoli na odejście od konieczności zakupów cukru przez Agencję Rynku Rolnego z przeznaczeniem na zaopatrzenie rynku krajowego od 1 lipca do 30 września, tj. w okresie, kiedy w Polsce nie jest produkowany cukier. Istniejąca obecnie luka w zaopatrzeniu spowodowałaby konieczność angażowania środków budżetowych przez Agencję Rynku Rolnego. Dzięki przedłużeniu o jeden kwartał sprzedaży cukru w ramach kwot A i B bezpośrednio przez producentów cukru, uniknie się wydatkowania ze środków budżetowych w 2003 roku ok. 735 mln zł.
– zobowiązanie producentów cukru, izoglukozy i syropu inulinowego do przekazywania Agencji Rynku Rolnego comiesięcznych i rocznych informacji dotyczących obrotu tymi towarami. Obecnie brak tego zapisu uniemożliwia monitoring rynku cukru, który ustawodawca nałożył na Agencję Rynku Rolnego. Obowiązek prowadzenia sprawozdawczości nie wpłynie na wzrost kosztów ponoszonych przez producentów.
– zmianę przepisu dotyczącego przeznaczenia cukru C. Proponuje się przywrócenie przepisu stanowiącego, że cukier C wyprodukowany w danym roku rozliczeniowym powinien zostać wyeksportowany w postaci nieprzetworzonej lub w wyrobach o zawartości cukru buraczanego nie mniejszej niż 20 proc. w przeliczeniu na cukier biały, w terminie do 31 grudnia roku kalendarzowego, w którym przypada koniec danego roku rozliczeniowego.
– zmianę przepisu dotyczącego obowiązywania ceny interwencyjnej cukru. Cena interwencyjna będzie obowiązywać tylko ARR.
– proponuje się wprowadzenie sankcji dla producentów cukru, izoglukozy i syropu inulinowego w przypadku nie dokonywania przez nich opłat przeznaczonych na dopłaty do eksportu. Producenci, którzy nie wpłacili tych opłat na wydzielony rachunek Agencji Rynku Rolnego uiszczać będą opłatę w wysokości 150 proc. należnych opłat cukrowych.
Wejście w życie projektu nowelizacji ustawy nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu państwa. Przepisy ustawy o regulacji rynku cukru obowiązywać będą do czasu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej.