ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI

z dnia 4 lutego 2003 r.

w sprawie szczegółowego sposobu produkcji fermentowanych napojów winiarskich

Na podstawie art. 29 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami (Dz. U. Nr 128, poz. 1401) zarządza się, co następuje:

§ 1.

W procesie produkcji fermentowanych napojów winiarskich stosuje się jedną lub kilka z następujących czynności technologicznych:

1) napowietrzanie;
2) dodawanie czystego tlenu;
3) barbotaż przy użyciu argonu albo azotu;
4) obróbkę termiczną;
5) odwirowywanie oraz filtrację dokonywane przy użyciu obojętnego czynnika filtrującego, w szczególności ziemi okrzemkowej, albo bez jego użycia, pod warunkiem że w wyrobie gotowym po odwirowaniu lub filtracji nie pozostaną resztki czynnika filtrującego;
6) eliminację dwutlenku siarki, dokonywaną metodami fizycznymi, w szczególności przez odparowanie przy obniżonym ciśnieniu w wyparce;
7) obróbkę węglem drzewnym;
8) oczyszczanie;
9) zakwaszanie lub odkwaszanie;
10) leżakowanie lub stabilizację;
11) aromatyzację;
12) rozlew.

§ 2.

1. Soki surowe używane do sporządzania nastawów na fermentowane napoje winiarskie są otrzymywane z tłoczenia owoców z jednego gatunku, całych lub rozdrobnionych, o rzeczywistym stężeniu alkoholu nie wyższym niż 1% objętościowy.

2. Soki surowe, o których mowa w ust. 1, mogą być utrwalone sposobem fizycznym lub przez dodatek bezwodnika kwasu siarkawego.

3. Rodzaje soków surowych używanych do sporządzania nastawów na fermentowane napoje winiarskie oraz pożądana zawartość ekstraktu ogólnego w tych sokach są określone w załączniku do rozporządzenia.

4. Udział soku winogronowego w nastawach sporządzanych do produkcji „Wina Polskiego", w przeliczeniu na sok surowy, w przypadku jednorodnych nastawów winogronowych z zagęszczonych soków winogronowych uzyskanych z winogron należących do gatunku winorośli właściwej (Vitis vinifera L) lub krzyżówek winorośli właściwej z innymi gatunkami należącymi do rodzaju - winorośl (Vitis L.), nie może być mniejszy niż 75%.

§ 3.

Do nastawów fermentowanych napojów winiarskich stosuje się jedną lub kilka z następujących substancji:

1) drożdże;
2) dwutlenek siarki;
3) wodorosiarczyn potasu (dwusiarczyn potasu) lub metasiarczyn (pirosiarczyn) potasu;
4) preparaty uzyskane ze ścian komórkowych drożdży w ilości nieprzekraczającej 40 gramów na hektolitr;
5) fosforan amonu lub ortofosforan dwuamonu w ilości nieprzekraczającej 0,4 grama na litr;
6) siarczan amonu lub dwusiarczan amonu w ilości nieprzekraczającej 0,3 grama na litr;
7) chlorowodorek tiaminy w ilości nieprzekraczającej 0,6 miligrama na litr;
8) kwas cytrynowy;
9) kwas winowy L(+);
10) kwas jabłkowy;
11) bentonit;
12) kaolin;
13) enzymy pektynolityczne;
14) enzymy amylolityczne;
15) siarczyn sodu;
16) wodorosiarczyn sodu;
17) pirosiarczyn sodu;
18) siarczyn wapnia;
19) wodorosiarczyn wapnia.

§ 4.

1. W procesie oczyszczania fermentowanych napojów winiarskich stosuje się jedną lub kilka z następujących substancji:

1) żelatynę spożywczą;
2) karuk;
3) kazeinę lub kazeinian potasu;
4) albuminę jaja kurzego lub albuminę mleka;
5) bentonit;
6) dwutlenek krzemu w postaci żelu lub zawiesiny koloidalnej;
7) kaolin;
8) taninę;
9) enzymy pektynolityczne;
10) enzymy amylolityczne;
11) żelazocyjanek potasu;
12) fityniany;
13) węgiel drzewny;
14) poliwinylopolipirolidon (PVPP) w ilości nieprzekraczającej 80 gramów na hektolitr;
15) chitosan.

2. Fermentowany napój winiarski poddany oczyszczeniu żelazocyjankiem potasu zawiera śladowe ilości żelaza oraz nie zawiera cyjanków.

§ 5.

W procesie odkwaszania albo zakwaszania fermentowanych napojów winiarskich stosuje się jedną lub kilka z następujących substancji:

1) kwas cytrynowy;
2) kwas winowy L(+);
3) kwas jabłkowy;
4) kwas mlekowy;
5) bakterie fermentacji mlekowej;
6) węglan wapnia.

§ 6.

W trakcie leżakowania lub stabilizacji fermentowanych napojów winiarskich stosuje się jedną lub kilka z następujących substancji:

1) dwutlenek siarki;
2) kwas winowy L(+);
3) siarczan miedzi, pod warunkiem że zawartość miedzi w wyrobie gotowym nie przekroczy miligrama na litr;
4) dwutlenek węgla;
5) argon lub azot;
6) lizozym;
7) betaglukanaza;
8) sole srebra;
9) siarczyn sodu;
10) wodorosiarczyn sodu;
11) pirosiarczyn sodu;
12) siarczyn wapnia;
13) wodorosiarczyn wapnia.

§ 7.

Aromatyzacji miodu w procesie produkcji miodów pitnych dokonuje się:

1) alkoholowym wyciągiem ziół i przypraw korzennych lub
2) przez gotowanie brzeczki z ziołami i przyprawami korzennymi (sycenie brzeczki), lub
3) wyciągiem ziołowo-korzennym sporządzonym na miodzie pitnym.

§ 8.

Przed dokonaniem rozlewu fermentowanych napojów winiarskich lub w jego trakcie stosuje się jedną lub kilka z następujących substancji:

1) kwas sorbowy;
2) sorbinian potasu;
3) dwutlenek siarki;
4) wodorosiarczyn potasu (dwusiarczyn potasu);
5) metasiarczyn (pirosiarczyn) potasu;
6) metasiarczyn sodu;
7) dwutlenek węgla;
8) kwas L-askorbinowy;
9) siarczyn sodu;
10) wodorosiarczyn sodu;
11) pirosiarczyn sodu;
12) siarczyn wapnia;
13) wodorosiarczyn wapnia.

§ 9.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi:
J. Kalinowski

* Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rynki rolne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz. 305).

Załącznik do rozporządzenia
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 4 lutego 2003 r. (poz. 244)