Najwyższa Izba Kontroli ocenia , ze właściwie wykorzystano środki publiczne na realizację działań osi Leader w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013.
Środki na te jak zaznacza NIK działania określone w Programie wykorzystano zgodnie z przeznaczeniem, m.in. na budowę i remonty obiektów publicznych na terenach wiejskich, organizację szkoleń i innych przedsięwzięć o charakterze edukacyjnym, promocję i organizację lokalnej twórczości kulturalnej, zaspokajanie potrzeb społecznych w zakresie turystyki, sportu i rekreacji oraz zachowania dziedzictwa kulturowego. Prawidłowe też było przygotowanie osiLeader do wdrożenia w ramach PROW 2007–2013.
Działania osi Leader zostały jak stwierdza NIK prawidłowo przygotowane pod względem prawnym i organizacyjnym przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Minister jako Instytucja Zarządzająca Programem podjął również działania w celu uproszczenia przepisów i procedur dotyczących małych projektów. Procedury przyznawania pomocy były skomplikowane, zarówno dla podmiotów wdrażających, jak i beneficjentów, co powodowało przedłużenie terminów rozpatrywania wniosków o przyznanie pomocy. Instytucja Zarządzająca zainicjowała zmiany przepisów ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, ustawy o uruchamianiu środków na WPR oraz dokonała wielokrotnej nowelizacji rozporządzenia dotyczącego udzielania pomocy na małe projekty, na rzecz zainteresowania potencjalnych beneficjentów.
Zdaniem kontrolerów z Najwyższej Izby Kontroli nieprawidłowości dotyczyły jedynie realizacji osi Leader, i w odniesieniu do samorządów województw polegały przede wszystkim na nieprzestrzeganiu, określonych w przepisach prawa, terminów rozpatrywania wniosków o przyznanie pomocy na realizację małych projektów, a w przypadku lokalnych grup działania – na dokonywaniu wyboru małych projektów do sfinansowania niezgodnie z kryteriami ustalonymi w lokalnych strategiach rozwoju, naruszaniu zasady bezstronności w wyborze projektów, a także nieprawidłowym informowaniu beneficjentów o dokonanej ocenie wniosków.
Opracował: Obi oba