Po raz kolejny do konsultacji społecznych został skierowany rządowy projekt ustawy Prawo łowieckie wraz z rozporządzeniami, w kształcie ustalonym po pierwszej turze konsultacji Dokument zawiera również uzasadnienie, ocenę skutków regulacji i wykaz uwag zgłoszonych w konsultacjach.
Poniżej prezentujemy projekt ustawy
Projekt Ustawa z dnia o zmianie ustawy – Prawo łowieckie
Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie (Dz. U. z 2013 r. poz. 1226, z późn. zm. )) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 po ust. 2 dodaje się ust. 2a2e w brzmieniu:
„2a. Polowanie dzieli się na indywidualne i zbiorowe.
2b. Polowaniem indywidualnym jest polowanie wykonywane na podstawie pisemnego upoważnienia wydanego przez dzierżawcę albo zarządcę obwodu łowieckiego:
1) przez jednego myśliwego, działającego niezależnie od innych myśliwych znajdujących się w tym samym obwodzie łowieckim, bez użycia psa; pies może być użyty wyłącznie do poszukiwania zranionej w wyniku postrzału zwierzyny;
2) na drapieżniki, przez jednego albo więcej myśliwych, z udziałem uczestnika polowania, którego zadaniem jest naganianie zwierzyny (naganiacza), z psem, na którym myśliwi zajmują stanowiska przy:
a) norach i oddają strzały wyłącznie do zwierzyny odchodzącej od nor lub
b) stogach i oddają strzały wyłącznie do zwierzyny odchodzącej od stogów;
3) na ptactwo, podczas którego współpracuje ze sobą nie więcej niż trzech myśliwych, z użyciem psa.
2c. Polowaniem zbiorowym jest polowanie zorganizowane przez dzierżawcę albo zarządcę obwodu łowieckiego, prowadzone przez osobę przez niego wyznaczoną do kierowania przebiegiem polowania (prowadzącego polowanie):
1) wykonywane z udziałem co najmniej dwóch współdziałających ze sobą myśliwych albo myśliwego i naganiacza, albo
2) na którym myśliwi zajmują stanowiska wyłącznie na nadziemnych stanowiskach myśliwskich umożliwiających oddanie strzału z wysokości co najmniej 2 m (odległość od powierzchni gruntu do podłogi w ambonie), na którym każde naganianie zwierzyny rozpoczyna się i kończy o czasie wyznaczonym przez prowadzącego polowanie.
2d. Polowanie zbiorowe może być wykonywane z użyciem psa.
2e. Polowanie indywidualne może odbywać się równocześnie z polowaniem zbiorowym w tym samym obwodzie łowieckim, pod warunkiem że dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego, uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa uczestników polowania i otoczenia, wyrazi na to zgodę.”;
2) art. 5 otrzymuje brzmienie:
„Art. 5. 1. Zwierzęta łowne dzieli się na:
1) zwierzynę płową;
2) zwierzynę grubą;
3) zwierzynę drobną;
4) drapieżniki.
2. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody oraz Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia, listę gatunków zwierząt łownych z rozróżnieniem na zwierzynę płową, grubą, drobną oraz drapieżniki, uwzględniając możliwość prowadzenia gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej oraz dobro ochrony środowiska, kultywowanie tradycji łowieckiej, rozmiar szkód w rolnictwie i leśnictwie, a także potrzebę ochrony gatunków rodzimych.”;
3) art. 8 otrzymuje brzmienie:
„Art. 8. 1. Gospodarka łowiecka jest prowadzona w obwodach łowieckich przez dzierżawców albo zarządców.
2. Odstrzały redukcyjne zwierząt łownych w parkach narodowych i rezerwatach, prowadzone w oparciu o przepisy o ochronie przyrody, odbywają się na zasadach określonych w ustawie i zgodnie z obowiązującymi okresami polowań i warunkami wykonywania polowań.
3. Gospodarka łowiecka jest prowadzona na zasadach określonych w ustawie, w oparciu o roczne plany łowieckie i wieloletnie łowieckie plany hodowlane, określające w szczególności wielkości pozyskania zwierzyny.
4. Roczne plany łowieckie są sporządzane na okres od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca roku następnego (rok gospodarczy).
5. Roczne plany łowieckie są sporządzane przez dzierżawców obwodów łowieckich, po zasięgnięciu opinii właściwych wójtów (burmistrzów, prezydentów miast), i podlegają zatwierdzeniu przez właściwego nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe w uzgodnieniu z Polskim Związkiem Łowieckim. W przypadku gdy obwód łowiecki jest położony w granicach więcej niż jednego nadleśnictwa, roczny plan łowiecki dla tego obwodu zatwierdza nadleśniczy właściwy dla obszaru, na którym jest położona największa część tego obwodu.
6. Roczne plany łowieckie w obwodach wyłączonych z wydzierżawienia są sporządzane przez ich zarządców i podlegają zatwierdzeniu przez dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. W przypadku gdy obwód łowiecki wyłączony z wydzierżawienia jest położony w granicach więcej niż jednej regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, roczny plan łowiecki dla tego obwodu zatwierdza dyrektor regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe właściwy dla obszaru, na którym jest położona największa część tego obwodu.
7. Roczne plany łowieckie dla obwodów łowieckich:
1) graniczących z parkiem narodowym są opiniowane dodatkowo przez dyrektora tego parku narodowego;
2) na terenie których znajdują się obręby hodowlane, są opiniowane dodatkowo, w zakresie pozyskania piżmaka i łyski przez uprawnionych do rybactwa w rozumieniu ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 189, poz. 1471, z późn. zm. )).
8. Roczny plan łowiecki jest przedkładany do zatwierdzenia nie później niż do dnia 21 marca danego roku wraz z opinią wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz opiniami, o których mowa w ust. 7, jeżeli są one wymagane.
9. Zatwierdzenie lub odmowa zatwierdzenia rocznego planu łowieckiego następuje w terminie 7 dni od dnia przedłożenia go do zatwierdzenia.
10. Odmowa zatwierdzenia rocznego planu łowieckiego w całości albo części może nastąpić, jeżeli plan:
1) nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa;
2) zawiera dane, które nie gwarantują osiągnięcia celów określonych w wieloletnim łowieckim planie hodowlanym.
11. W przypadku odmowy zatwierdzenia w całości albo części rocznego planu łowieckiego przysługuje odwołanie do:
1) dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe w przypadku, o którym mowa w ust. 5;
2) Dyrektora Generalnego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe
w przypadku, o którym mowa w ust. 6.
12. W przypadku odmowy zatwierdzenia rocznego planu łowieckiego w części, plan ten podlega realizacji w zatwierdzonej części.
13. Roczny plan łowiecki podlega poprawieniu w części niezatwierdzonej. Do zatwierdzania poprawionej części rocznego planu łowieckiego przepisy ust. 4–12 stosuje się odpowiednio.
14. Dopuszcza się zmianę rocznego planu łowieckiego w przypadku:
1) klęski żywiołowej;
2) istotnej zmiany liczebności zwierząt łownych w obwodzie łowieckim;
3) zmiany granic obwodu łowieckiego;
4) zmiany dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego;
5) większego niż przewidywany w rocznym planie łowieckim rozmiaru szkód, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 1;
6) wprowadzenia zmiany na liście gatunków zwierząt łownych lub określenia okresu polowań na gatunek zwierzęcia łownego objęty dotychczas całoroczną ochroną;
7) wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania na podstawie przepisów o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
15. Do zmiany rocznego planu łowieckiego przepisy ust. 5–13 stosuje się.
16. Wieloletnie łowieckie plany hodowlane są sporządzane dla sąsiadujących ze sobą obwodów łowieckich o zbliżonych warunkach przyrodniczych (rejonów hodowlanych), na okres 10 kolejnych lat gospodarczych.
17. Wieloletnie łowieckie plany hodowlane są sporządzane przez dyrektorów regionalnych dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, w uzgodnieniu z marszałkami województw i Polskim Związkiem Łowieckim.
18. Wieloletnie łowieckie plany hodowlane zatwierdza Dyrektor Generalny Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.
19. Odmowa zatwierdzenia wieloletniego łowieckiego planu hodowlanego może nastąpić, jeżeli plan:
1) nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa;
2) zawiera dane, które nie gwarantują w okresie, na jaki został sporządzony, osiągnięcia celów łowiectwa wskazanych w art. 3.
20. W przypadku odmowy zatwierdzenia wieloletniego łowieckiego planu hodowlanego przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw środowiska.
21. Dopuszcza się zmianę wieloletniego łowieckiego planu hodowlanego w przypadku:
1) klęski żywiołowej;
2) zmiany granic rejonu hodowlanego lub obwodu łowieckiego wchodzącego w skład tego rejonu;
3) istotnej zmiany liczebności zwierząt łownych w rejonie hodowlanym;
4) istotnej zmiany charakteru użytkowania gruntów;
5) wprowadzenia zmiany na liście gatunków zwierząt łownych lub określenia okresu polowań na gatunek zwierzęcia łownego objęty dotychczas całoroczną ochroną;
6) wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania na podstawie przepisów o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
22. Do zmiany wieloletniego łowieckiego planu hodowlanego przepisy ust. 17–20 stosuje się.
23. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, które powinny zawierać roczne plany łowieckie i wieloletnie łowieckie plany hodowlane, uwzględniając potrzebę optymalnego gospodarowania populacjami zwierząt łownych oraz ochrony lasów i użytków rolnych przed szkodami wyrządzanymi przez te zwierzęta.”;
4) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:
„Art. 8a. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody oraz Polskiego Związku Łowieckiego, może określić, w drodze rozporządzenia, dla terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo jego części, minimalną albo maksymalną liczbę zwierząt łownych danego gatunku do pozyskania w danym okresie, w celu ograniczenia populacji danego gatunku zwierząt łownych z uwagi na zagrożenie dla życia, zdrowia lub gospodarki człowieka, w szczególności wystąpienie epizootii, w celu odbudowy populacji danego gatunku zwierząt łownych w związku z jej znacznym zmniejszeniem albo w celu zachowania populacji danego gatunku zwierzyny w związku z jej niskim stanem.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw środowiska uwzględni stopień zagrożenia dla życia, zdrowia lub gospodarki człowieka, rozmiar szkód wyrządzanych przez zwierzęta łowne, stopień i przyczyny zmniejszenia populacji danego gatunku zwierząt łownych oraz potrzebę optymalnego gospodarowania populacjami zwierząt łownych.
3. W przypadku wydania rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich oraz dyrektorzy regionalnych dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe są obowiązani zmienić, odpowiednio, roczne plany łowieckie lub wieloletnie łowieckie plany hodowlane, w zakresie wielkości pozyskania zwierzyny danego gatunku, w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie tego rozporządzenia.
4. Do zmiany rocznych planów łowieckich i wieloletnich łowieckich planów hodowlanych przepisy art. 8 ust. 513 i 1720 stosuje się odpowiednio.”;
5) w art. 26 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) strefy ochronne zwierząt łownych utworzone w otulinie parku narodowego;”;
6) art. 27 otrzymuje brzmienie:
„Art. 27. 1. Podziału na obwody łowieckie oraz zmiany granic tych obwodów dokonuje w obrębie województwa sejmik województwa, w drodze uchwały, stanowiącej akt prawa miejscowego.
2. Jeżeli obwód łowiecki ma się znajdować w obszarze więcej niż jednego województwa uchwałę, o której mowa w ust. 1, podejmuje sejmik województwa właściwy dla przeważającego obszaru gruntów, na których ma się znajdować obwód łowiecki, w uzgodnieniu z sejmikiem województwa właściwym dla pozostałego obszaru.
3. Podział na obwody łowieckie obszarów gruntów pozostających w zarządzie organów wojskowych albo przydzielonych tym organom do wykorzystania oraz zmiana granic tych obwodów odbywa się w uzgodnieniu z tymi organami.
4. Projekt uchwały, o której mowa w ust. 1, przygotowuje marszałek województwa.
5. Marszałek województwa po przygotowaniu projektu uchwały, o której mowa w ust. 1, kolejno:
1) występuje o:
a) opinię do:
– właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska,
– właściwego dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe,
– Polskiego Związku Łowieckiego,
– właściwej izby rolniczej,
b) uzgodnienie z organami, o których mowa w ust. 2 lub 3;
2) wprowadza zmiany do projektu uchwały wynikające z rozpatrzenia opinii i dokonanych uzgodnień;
3) ogłasza przez umieszczenie na stronie podmiotowej urzędu marszałkowskiego, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w poszczególnych gminach objętych projektem uchwały, za pośrednictwem wójtów (burmistrzów, prezydentów miast), o sporządzeniu projektu uchwały oraz wyłożeniu jej do publicznego wglądu i opublikowaniu na stronie podmiotowej urzędu marszałkowskiego, na co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia i opublikowania projektu uchwały, wyznaczając w ogłoszeniu termin na składanie uwag do projektu uchwały, nie krótszy niż 21 dni od dnia wyłożenia i opublikowania projektu uchwały, oraz informując o formie i miejscu składania uwag;
4) wykłada projekt uchwały do publicznego wglądu oraz publikuje go na stronie podmiotowej urzędu marszałkowskiego na okres co najmniej 21 dni;
5) rozpatruje uwagi w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia upływu terminu ich składania;
6) wprowadza zmiany do projektu uchwały wynikające z rozpatrzenia uwag, a następnie ponawia uzgodnienia z organami, o których mowa w ust. 2 lub 3;
7) przedstawia projekt uchwały sejmikowi województwa wraz z zestawieniem nieuwzględnionych uwag lub opinii.
6. Uwagi do projektu uchwały, o której mowa w ust. 1, może wnieść każdy właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości objętej projektem uchwały.
7. Uwagi wnosi się na piśmie w terminie wyznaczonym w ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 5 pkt 3. Uwagi wniesione po terminie pozostawia się bez rozpatrzenia.
8. Jako wniesione na piśmie uznaje się również uwagi wniesione w postaci elektronicznej za pomocą elektronicznej skrzynki podawczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114), opatrzone:
1) bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 262 oraz z 2014 r. poz. 1662) albo
2) podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP w rozumieniu przepisów ustawy dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
9. Przy rozpatrywaniu uwag dotyczących wyłączenia nieruchomości z obwodu łowieckiego uwzględnia się szczególne właściwości nieruchomości lub prowadzonej na niej działalności, które istotnie utrudnią prowadzenie na niej gospodarki łowieckiej, albo w przypadku objęcia nieruchomości obwodem łowieckim spowodują konieczność zaprzestania lub istotnego ograniczenia prowadzenia na niej dotychczasowej działalności.
10. Jeżeli sejmik województwa stwierdzi konieczność dokonania zmian w przedstawionym projekcie uchwały, w tym także w wyniku uwzględnienia uwag lub opinii do projektu uchwały, czynności, o których mowa w ust. 5, ponawia się w zakresie niezbędnym do dokonania tych zmian. Przedmiotem ponowionych czynności można uczynić część projektu uchwały objętą zmianą.”;
7) po art. 27 dodaje się art. 27a i art. 27b w brzmieniu:
„Art. 27a. 1. Jeżeli w wyniku objęcia nieruchomości obwodem łowieckim korzystanie z niej lub z jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone, właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości może żądać od dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego, w skład którego wchodzi nieruchomość, odszkodowania za powstałe ograniczenia. Odszkodowanie obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości.
2. Z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1, można wystąpić w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie uchwały, o której mowa w art. 27 ust. 1.
3. Dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego uzgadnia z właścicielem albo użytkownikiem wieczystym nieruchomości wysokość odszkodowania w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wystąpienia z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę stan, przeznaczenie i wartość nieruchomości w dniu jej objęcia obwodem łowieckim.
4. W przypadku braku uzgodnienia, o którym mowa w ust. 3, właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości może wnieść powództwo o ustalenie wysokości odszkodowania do sądu powszechnego, w terminie 3 miesięcy od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 3.
Art. 27b. 1. Właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości zabudowanej wchodzącej w skład obwodu łowieckiego może wystąpić do sądu powszechnego z wnioskiem o ustanowienie zakazu wykonywania polowania na tej nieruchomości, uzasadniając to swoimi przekonaniami religijnymi lub wyznawanymi zasadami moralnymi.
2. Właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości powinien we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w szczególności wykazać rzeczywiste związki z wyznawaną doktryną religijną oraz wskazać w wyznawanej doktrynie religijnej zasady uznające za niedopuszczalne polowanie na zwierzęta łowne lub wskazać wyznawane zasady moralne, które pozostają w sprzeczności z polowaniem na zwierzęta łowne.
3. Sprawy o ustanowienie zakazu wykonywania polowania sąd rozpatruje w postępowaniu nieprocesowym.
4. Uczestnikiem postępowania w sprawie o ustanowienie zakazu wykonywania polowania jest dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego, którego dotyczy wniosek.
5. Właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości, na której sąd ustanowił zakaz wykonywania polowania, może w każdym czasie złożyć dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego pisemne oświadczenie o rezygnacji z ustanowionego zakazu wykonywania polowania. W takim przypadku zakaz wykonywania polowania przestaje obowiązywać z dniem doręczenia oświadczenia dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego.”;
8) w art. 28 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego, może uchylić decyzję, o której mowa w ust. 2, jeżeli w odniesieniu do zarządcy obwodu łowieckiego zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 29a ust. 2a. Do zasięgnięcia opinii przepis art. 29a ust. 2b stosuje się. Opinii Polskiego Związku Łowieckiego nie zasięga się, jeżeli zarządcą obwodu łowieckiego jest Polski Związek Łowiecki.”;
9) w art. 29a po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
„2a. Wydzierżawiający może, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego albo na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, wypowiedzieć dzierżawę bez zachowania terminów wypowiedzenia w przypadku:
1) niezrealizowania przez dzierżawcę obwodu łowieckiego rocznego planu łowieckiego na poziomie co najmniej 80% określonej w tym planie minimalnej liczby zwierzyny grubej do pozyskania, w każdym z trzech następujących po sobie lat;
2) braku zatwierdzonego w całości rocznego planu łowieckiego dla wydzierżawionego obwodu łowieckiego przez co najmniej 3 miesiące;
3) trwałego zaprzestania przez dzierżawcę obwodu łowieckiego wypłacania odszkodowań za szkody, o których mowa w art. 27a lub art. 46 ust. 1, lub pokrywania kosztów, o których mowa w art. 45 ust. 2.
2b. Brak przedstawienia przez Polski Związek Łowiecki opinii w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia o opinię uznaje się za wyrażenie pozytywnej opinii.”;
10) art. 30 otrzymuje brzmienie:
„Art. 30. 1. W przypadku nieusprawiedliwionego niezrealizowania rocznego planu łowieckiego w zakresie pozyskania: łosi, jeleni, danieli i saren, dzierżawcy oraz zarządcy obwodów łowieckich są obowiązani do udziału w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną, poniesionych przez nadleśnictwo na terenie obwodu łowieckiego, przy czym udział ten nie może przekroczyć 10% wartości wpływów ze sprzedaży tusz tych gatunków w poprzednim roku gospodarczym.
2. Udział w kosztach, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się odpowiednio w wysokości czynszu dzierżawnego albo ekwiwalentu, o którym mowa w art. 31 ust. 3, przy czym udział ten przypada w całości właściwemu nadleśnictwu.
3. Obwody łowieckie podlegają zaliczeniu do następujących kategorii:
1) bardzo dobre;
2) dobre;
3) średnie;
4) słabe;
5) bardzo słabe.
4. Zaliczenie obwodu łowieckiego do jednej z kategorii, o których mowa w ust. 3, następuje na podstawie:
1) wskaźników liczebności zwierzyny;
2) czynników wpływających na środowisko bytowania zwierzyny i walory łowieckie obwodu.
5. Zaliczenia obwodu łowieckiego do jednej z kategorii, o których mowa w ust. 3, dokonuje sejmik województwa:
1) w uchwale, o której mowa w art. 27 ust. 1, albo
2) w uchwale, stanowiącej akt prawa miejscowego; przepisy art. 27 ust. 2 i 4 stosuje się odpowiednio.
6. Projekt uchwały, o której mowa w ust. 5 pkt 2, wymaga zaopiniowania przez właściwego dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i Polski Związek Łowiecki.
7. Czynsz dzierżawny ustala się, w zależności od kategorii obwodu łowieckiego, mnożąc ilość hektarów obszaru dzierżawionego obwodu łowieckiego przez średnią cenę żyta ustalaną w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie średniej ceny skupu żyta za okres 11 kwartałów będącej podstawą do ustalenia podatku rolnego, ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, stosując wskaźnik przeliczeniowy, który nie może być wyższy niż 0,07 q żyta za 1 hektar.
8. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) wskaźniki liczebności zwierzyny,
2) czynniki wpływające na środowisko bytowania zwierzyny i walory łowieckie obwodu łowieckiego
– uwzględniając liczebność poszczególnych gatunków zwierzyny w określonych środowiskach jej bytowania, rodzaj i wielkość jej pozyskania oraz nasilenie czynników antropogenicznych.
9. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób ustalania udziału, o którym mowa w ust. 1,
2) wysokość wskaźników przeliczeniowych, o których mowa w ust. 7, dla poszczególnych kategorii obwodów łowieckich
– uwzględniając stopień niezrealizowania rocznego planu łowieckiego i rozmiar szkód powodowanych w lasach przez poszczególne gatunki zwierzyny oraz konieczność zróżnicowania wysokości czynszu dzierżawnego w zależności od kategorii obwodu łowieckiego.”;
11) w art. 32 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Polski Związek Łowiecki oraz koła łowieckie działają na podstawie ustawy oraz statutu uchwalanego przez Krajowy Zjazd Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego. Projekt statutu jest uzgadniany z ministrem właściwym do spraw środowiska.”;
12) w art. 33 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
„2a. Zobowiązania koła łowieckiego z tytułu odszkodowań, o których mowa w art. 27a i art. 46 ust. 1, oraz kosztów, o których mowa w art. 45 ust. 2, przejmuje Polski Związek Łowiecki w przypadku:
1) rozwiązania koła łowieckiego, gdy majątek koła nie jest wystarczający na pokrycie zobowiązań koła z tytułu tych odszkodowań lub tych kosztów;
2) trwałego zaprzestania przez koło łowieckie wypłacania tych odszkodowań lub pokrywania tych kosztów.
2b. W przypadku przejęcia przez Polski Związek Łowieckich zobowiązań, o których mowa w ust. 2a pkt 2, Polskiemu Związkowi Łowieckiemu przysługuje roszczenie zwrotne do koła łowieckiego.”;
13) w art. 34 po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu:
„11a) rozpatrywanie skarg, o których mowa w art. 43n;”;
14) w art. 35:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Działalność Polskiego Związku Łowieckiego oraz kół łowieckich jest finansowana z funduszy własnych, wpisowego, składek członkowskich, zapisów i darowizn oraz dochodów z działalności gospodarczej.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Polski Związek Łowiecki oraz koła łowieckie prowadzą działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach regulujących podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej.”,
c) uchyla się ust. 3;
15) art. 35a otrzymuje brzmienie:
„Art. 35a. 1. Nadzór nad działalnością Polskiego Związku Łowieckiego sprawuje minister właściwy do spraw środowiska.
2. Polski Związek Łowiecki składa ministrowi właściwemu do spraw środowiska roczne sprawozdanie z wykonania zadań określonych w art. 34, w terminie do dnia 31 maja roku następnego.
3. W przypadku gdy sprawozdanie jest niepełne lub budzi zastrzeżenia, minister właściwy do spraw środowiska może zażądać jego uzupełnienia lub udzielenia dodatkowych wyjaśnień w wyznaczonym przez siebie terminie.
4. Minister właściwy do spraw środowiska może zlecić imiennie upoważnionym pracownikom obsługującego go urzędu przeprowadzenie kontroli Polskiego Związku Łowieckiego w zakresie wykonywanych przez niego zadań określonych w art. 34, w szczególności w przypadku gdy w wyznaczonym terminie Polski Związek Łowiecki nie uzupełni sprawozdania lub nie udzieli dodatkowych wyjaśnień oraz jeżeli złożone sprawozdanie, pomimo uzupełnienia lub udzielenia dodatkowych wyjaśnień, budzi zastrzeżenia.
5. Do przeprowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 4, przepisy o kontroli w administracji rządowej stosuje się odpowiednio.
6. Polski Związek Łowiecki jest obowiązany do realizacji zaleceń pokontrolnych wydanych przez ministra właściwego do spraw środowiska.
7. Minister właściwy do spraw środowiska ma prawo żądać:
1) dostarczenia przez Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego odpisów uchwał Krajowego Zjazdu Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego oraz Naczelnej Rady Łowieckiej;
2) innych wyjaśnień niż te, o których mowa w ust. 3, od organów Polskiego Związku Łowieckiego.
8. W razie niezastosowania się Polskiego Związku Łowieckiego do żądania, o którym mowa w ust. 7, sąd, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska, może nałożyć grzywnę w wysokości jednorazowo nie wyższej niż 5000 zł. Od grzywny można zwolnić, jeżeli po jej wymierzeniu Polski Związek Łowiecki niezwłocznie zastosuje się do żądania ministra właściwego do spraw środowiska. Polski Związek Łowiecki, w terminie 7 dni, może wystąpić do sądu o zwolnienie od grzywny.
9. Sąd, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska, może uchylić uchwałę Krajowego Zjazdu Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego sprzeczną z prawem lub statutem Polskiego Związku Łowieckiego.
10. Jeżeli Polski Związek Łowiecki nie posiada Zarządu Głównego dłużej niż przez 3 miesiące, sąd, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska lub z własnej inicjatywy, ustanawia dla niego kuratora.
11. Kurator jest obowiązany do zwołania w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy Krajowego Zjazdu Delegatów uprawnionego do wyboru Zarządu Głównego. Do czasu wyboru Zarządu Głównego kurator reprezentuje Polski Związek Łowiecki w sprawach majątkowych wymagających bieżącego załatwienia.
12. Wynagrodzenie kuratora pokrywa się z majątku Polskiego Związku Łowieckiego.”;
16) w art. 37 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Państwowa Straż Łowiecka współpracuje z Policją, Polskim Związkiem Łowieckim oraz Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych, w zakresie niezbędnym do realizacji ich zadań ustawowych.”;
17) art. 41 otrzymuje brzmienie:
„Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi kwalifikacji zawodowych, wzory legitymacji, oznak służbowych i odznak służbowych oraz składniki i wzór umundurowania strażników Państwowej Straży Łowieckiej, a także szczegółowe wymogi kwalifikacji zawodowych, wzór oznaki i legitymacji strażnika łowieckiego, mając na względzie potrzebę doboru strażników o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych, zapewnienie możliwości odpowiedniej identyfikacji strażników oraz rodzaj i miejsce wykonywania zadań.
2. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposoby współpracy Państwowej Straży Łowieckiej z Policją oraz Polskim Związkiem Łowieckim, mając na względzie ustawowe zadania tych podmiotów oraz konieczność zapewnienia poprawnego i skutecznego współdziałania;
2) sposoby przydziału, ewidencjonowania i przechowywania w siedzibach Państwowej Straży Łowieckiej broni, amunicji i środków przymusu bezpośredniego w postaci kajdanek zakładanych na ręce, pałki służbowej, ręcznych miotaczy substancji obezwładniających i przedmiotów przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej oraz warunki techniczne, jakim powinien odpowiadać magazyn broni, mając na względzie konieczność uniemożliwienia dostępu do broni, amunicji i środków przymusu bezpośredniego osobom trzecim oraz potrzebę ochrony ewidencji przed uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą.”;
18) w art. 42:
a) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Podczas polowania indywidualnego wykonujący polowanie jest obowiązany posiadać, poza dokumentami określonymi w ust. 2, upoważnienie do wykonywania polowania indywidualnego, wydane przez dzierżawcę albo zarządcę obwodu łowieckiego.”,
b) po ust. 8 dodaje się ust. 8a8f w brzmieniu:
„8a. Upoważnienie do wykonywania polowania indywidualnego wydaje się na czas określony, jako druki ścisłego zarachowania, na jeden obwód łowiecki, w dwóch egzemplarzach po jednym dla myśliwego oraz dla dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego.
8b. Upoważnienie do wykonywania polowania indywidualnego zawiera:
1) nazwę i siedzibę dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego;
2) imię i nazwisko oraz adres miejsca zamieszkania myśliwego;
3) numer obwodu łowieckiego, w którym ma być wykonywane polowanie;
4) wskazanie gatunku i liczby sztuk oraz opis zwierzyny do pozyskania podczas polowania;
5) datę wydania;
6) termin ważności;
7) podpis osoby upoważnionej przez dzierżawcę albo zarządcę obwodu łowieckiego do jego wydania.
8c. Upoważnienie do wykonywania polowania indywidualnego może zostać jednokrotnie przedłużone przez dzierżawcę albo zarządcę obwodu łowieckiego.
8d. Myśliwy jest obowiązany niezwłocznie zwrócić dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego upoważnienie do wykonywania polowania indywidualnego po jego wykorzystaniu lub utracie przez nie terminu ważności.
8e. W przypadku pozyskania zwierzyny na polowaniu indywidualnym myśliwy jest obowiązany odnotować to w upoważnieniu do wykonywania polowania indywidualnego:
1) w odniesieniu do zwierzyny grubej przed podjęciem czynności transportowych;
2) w odniesieniu do zwierzyny drobnej niezwłocznie po zakończeniu polowania.
8f. W przypadku pozyskania maksymalnej liczby sztuk danego gatunku zwierzyny zgodnie z rocznym planem łowieckim myśliwy jest obowiązany przedłożyć upoważnienie do wykonywania polowania indywidualnego dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego celem dokonania jego zmiany, polegającej na wykreśleniu danego gatunku.”;
19) art. 42b otrzymuje brzmienie:
„Art. 42b. 1. Władający nieruchomością wchodzącą w skład obwodu łowieckiego może zgłosić dzierżawcy albo zarządcy tego obwodu wolę bycia powiadamianym o polowaniach indywidualnych wykonywanych na jego nieruchomości, wskazując jednocześnie numer telefonu lub adres poczty elektronicznej do kontaktu.
2. Myśliwy, nie później niż w dniu poprzedzającym dzień wykonywania polowania indywidualnego, powiadamia o terminie jego rozpoczęcia i zakończenia władających nieruchomościami, na których będzie wykonywane polowanie, którzy dokonali zgłoszenia zgodnie z ust. 1.
3. Dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego przekazuje co najmniej na 7 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia polowania zbiorowego wójtom (burmistrzom, prezydentom miast) oraz nadleśniczym, właściwym ze względu na miejsce wykonywania polowania, pisemną informację o planowanym terminie, w tym godzinie rozpoczęcia i zakończenia, oraz miejscu tego polowania.
4. Termin rozpoczęcia i zakończenia oraz miejsce polowania zbiorowego są podawane do publicznej wiadomości przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), nie później niż w terminie 3 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 3, w sposób zwyczajowo przyjęty w danej gminie oraz na stronie podmiotowej urzędu gminy.
5. Termin rozpoczęcia i zakończenia polowania indywidualnego, miejsce jego wykonywania, imię i nazwisko wykonującego polowanie, numer upoważnienia do wykonywania polowania indywidualnego, gatunek i liczba sztuk pozyskanej zwierzyny oraz liczba oddanych strzałów są wpisywane w ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym, którą są obowiązani prowadzić dla każdego obwodu dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich.
6. Wpisów w ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym mogą dokonywać wyłącznie myśliwi wykonujący polowanie lub myśliwi przez nich upoważnieni do dokonania wpisu lub osoby upoważnione przez dzierżawcę albo zarządcę obwodu łowieckiego do dokonywania tych wpisów.
7. Wpisu w ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym dotyczącego terminu rozpoczęcia polowania indywidualnego dokonuje się przed jego rozpoczęciem, jednak nie wcześniej niż 24 godziny przed rozpoczęciem polowania.
8. W miejscu wskazanym w ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym jako miejsce wykonywania polowania indywidualnego nie może w tym samym czasie, bez zgody myśliwego wykonującego polowanie w tym miejscu, polować inny myśliwy.
9. Dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego jest obowiązany poinformować pisemnie właściwego nadleśniczego o miejscu udostępnienia ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym oraz podać imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania osoby upoważnionej albo osób upoważnionych do dokonywania wpisów, a także okazywać mu ją lub upoważnionej przez niego osobie na każde żądanie.”;
20) w art. 42c dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 25 w brzmieniu:
„2. Oznakować tusze mogą także przeszkolone osoby, o których mowa w sekcji IV w rozdziale I i II w załączniku nr III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 55, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne,
rozdz. 3, t. 45, str. 14). W takim przypadku ust. 1 nie stosuje się.
3. Osoba prowadząca punkt skupu odmawia przyjęcia tuszy zwierzyny, jeżeli wraz z tuszą nie zostało okazane upoważnienie do wykonywania polowania indywidualnego albo następujący dokument potwierdzający pozyskanie zwierzyny zgodnie z prawem:
1) świadectwo pochodzenia zwierzyny, o którym mowa w art. 43l ust. 1;
2) decyzja nadleśniczego nakazująca wykonanie odłowu lub odstrzału redukcyjnego zwierzyny, o której mowa w art. 45 ust. 1;
3) postanowienie nadleśniczego o zastosowaniu odstrzału zastępczego zwierzyny, o którym mowa w art. 45 ust. 2;
4) decyzja starosty o odłowie lub odstrzale redukcyjnym zwierzyny, o której mowa w art. 45 ust. 3;
5) decyzja ministra właściwego do spraw środowiska o odstrzale redukcyjnym zwierząt łownych na terenie parku narodowego, wydana na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627, z późn. zm. ));
6) decyzja Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska o odstrzale redukcyjnym zwierząt łownych na terenie rezerwatu przyrody, wydana na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.
4. Osoba prowadząca punkt skupu jest obowiązana wydać dostarczającemu tuszę zwierzyny dokument potwierdzający przyjęcie tuszy, który stanowi druk ścisłego zarachowania.
5. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, dane, które powinny zostać zawarte w dokumencie potwierdzającym przyjęcie tuszy zwierzyny do punktu skupu, wzór i opis znaku służącego do oznakowania tusz zwierzyny oraz sposób ich oznakowania, mając na uwadze konieczność zapewnienia możliwości identyfikacji tusz.”;
21) art. 42e otrzymuje brzmienie:
„Art. 42e. 1. Wywóz z Rzeczypospolitej Polskiej: poroża łosia, poroża jelenia szlachetnego, poroża jelenia sika, poroża daniela, poroża sarny, ślimów muflona, oręża dzika, czaszki lisa, czaszki jenota oraz czaszki borsuka (trofea łowieckie) wymaga uzyskania zaświadczenia wystawionego przez Polski Związek Łowiecki potwierdzającego, że wywożone trofeum łowieckie nie posiada szczególnej wartości kulturowej lub przyrodniczej.
2. Wywóz z Rzeczypospolitej Polskiej trofeów łowieckich o szczególnej wartości kulturowej lub przyrodniczej wymaga uzyskania zgody ministra właściwego do spraw środowiska. Zgodę wydaje się na wniosek właściciela trofeum łowieckiego, w drodze decyzji administracyjnej, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego. Do wydania opinii przez Polski Związek Łowiecki art. 106 § 2 i § 4–6 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. Zgoda może być wydana na czas określony, jeżeli wywóz trofeum łowieckiego następuje w celu jego eksponowania na wystawach specjalistycznych.
3. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia, kryteria uznawania trofeów łowieckich za trofea o szczególnej wartości kulturowej i przyrodniczej, uwzględniając kryteria wyceny trofeów łowieckich Międzynarodowej Rady Łowiectwa i Ochrony Zwierzyny oraz kierując się potrzebą ochrony najcenniejszych trofeów.”;
22) w art. 43 uchyla się ust. 3;
23) po art. 43 dodaje się art. 43a43n w brzmieniu:
„Art. 43a. 1. Polowanie, odstrzał redukcyjny oraz zastępczy zwierzyny, a także odstrzał zwierząt stanowiących nadzwyczajne zagrożenie dla życia, zdrowia lub gospodarki człowieka mogą być wykonywane wyłącznie przy użyciu myśliwskiej broni palnej długiej centralnego zapłonu, o lufach gwintowanych lub gładkich, z wyłączeniem broni czarnoprochowej, pistoletów i rewolwerów, z której po maksymalnym załadowaniu można oddać najwyżej sześć pojedynczych strzałów, z tym że do magazynka broni samopowtarzalnej można załadować jednorazowo najwyżej dwa naboje.
2. Używana do wykonywania polowania broń myśliwska o lufach gwintowanych musi być przeznaczona do strzelania amunicją myśliwską charakteryzującą się energią pocisku nie mniejszą niż 1000 J w odległości 100 m od wylotu lufy.
3. Do wykonywania polowania na zwierzynę grubą używa się myśliwskich naboi kulowych oraz naboi myśliwskich z pociskami półpłaszczowymi, przy czym:
1) przy polowaniu na łosie energia pocisku półpłaszczowego w odległości 100 m od wylotu lufy nie może być mniejsza niż 2500 J;
2) przy polowaniu na jelenie, daniele, muflony i dziki, z wyłączeniem dzików warchlaków, energia pocisku półpłaszczowego w odległości 100 m od wylotu lufy nie może być mniejsza niż 2000 J.
4. Broni myśliwskiej o lufach gładkich oraz myśliwskich naboi kulowych nie używa się do wykonywania polowania na łosie i jelenie byki.
5. Do wykonywania polowania na zwierzynę drobną używa się wyłącznie broni myśliwskiej o lufach gładkich oraz myśliwskich naboi śrutowych ze śrutem o średnicy do 4,5 mm.
6. Do wykonywania polowania na drapieżniki używa się również broni myśliwskiej o lufach gwintowanych oraz myśliwskich naboi z pociskami półpłaszczowymi i pełnopłaszczowymi.
Art. 43b. 1. Do wykonywania polowania dopuszcza się używanie urządzeń optycznych montowanych na broni myśliwskiej wyłącznie o krotności w przedziale od 1 do 18, w których obraz celu powstaje w świetle naturalnym i nie jest przetwarzany przez urządzenia elektroniczne, przy czym znak celowniczy w urządzeniu optycznym może być podświetlany. Urządzenie optyczne może zawierać dalmierz.
2. Myśliwi mogą nabywać urządzenia optyczne, o których mowa w ust. 1, po okazaniu pozwolenia na posiadanie broni myśliwskiej lub Europejskiej Karty Broni Palnej albo zaświadczenia uprawniającego do nabycia broni myśliwskiej.
3. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy lornetek używanych do obserwacji.
4. Dopuszcza się dochodzenie zranionej w wyniku postrzału zwierzyny z użyciem sztucznego źródła światła, nieprzytwierdzonego do broni.
Art. 43c. 1. Polowanie z użyciem psa lub naganiacza odbywa się w okresie od dnia 1 października do dnia 31 stycznia. Ograniczenie to nie dotyczy polowania na ptactwo albo na drapieżniki oraz poszukiwania zranionej w wyniku postrzału zwierzyny z psem prowadzonym na lince (na otoku).
2. Jeżeli dzień 1 października przypada na dzień następny po dniu wolnym od pracy, okres polowań z użyciem psa lub z udziałem naganiacza rozpoczyna się pierwszego dnia wolnego od pracy bezpośrednio przed dniem 1 października.
3. Jeżeli dzień 31 stycznia przypada na dzień poprzedzający dzień wolny od pracy, okres polowań z użyciem psa lub z udziałem naganiacza kończy się ostatniego dnia wolnego od pracy następującego bezpośrednio po dniu 31 stycznia.
4. Przez dzień wolny od pracy, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się niedziele i święta określone w odrębnych przepisach o dniach wolnych od pracy oraz soboty.
Art. 43d. 1. Polowanie wymaga zapewnienia w poszukiwaniach zranionej w wyniku postrzału zwierzyny udziału ułożonego w tym celu psa. Poszukujący zranionej w wyniku postrzału zwierzyny może korzystać z pomocy innego myśliwego lub naganiacza, a także może korzystać z psa prowadzonego na otoku.
2. Poszukiwanie zranionej w wyniku postrzału zwierzyny w obwodzie łowieckim, w którym myśliwy nie ma upoważnienia do wykonywania polowania, może odbywać się pod warunkiem niezwłocznego, nie później jednak niż po upływie 12 godzin od rozpoczęcia poszukiwań, zawiadomienia o tym dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego.
3. Poszukiwanie zranionej w wyniku postrzału zwierzyny na terenie niewchodzącym w skład obwodu łowieckiego może odbywać się za zgodą władającego terenem i z zachowaniem szczególnych środków bezpieczeństwa. Zgoda władającego terenem może mieć charakter jednorazowy, czasowy lub stały.
4. Myśliwy jest obowiązany poszukiwać, dochodzić i uśmiercić ranną zwierzynę możliwie szybko i w sposób oszczędzający jej niepotrzebnych cierpień.
5. Dopuszcza się podniesienie zwierzyny drobnej, która padła po strzale w polu widzenia od granicy obwodu łowieckiego, w którym myśliwy wykonuje polowanie.
6. Polowanie na ptactwo może odbywać się pod warunkiem używania ułożonego w tym celu psa, z tym że jeden pies przypada na nie więcej niż trzech myśliwych.
Art. 43e. Polowanie na zające odbywa się wyłącznie jako polowanie zbiorowe, przy udziale co najmniej sześciu myśliwych, przy czym naganianie odbywa się bez użycia psa.
Art. 43f. 1. Nie celuje się i nie strzela do:
1) łani prowadzącej stado jeleni albo danieli i czuwającej nad jego bezpieczeństwem;
2) zwierzyny przy paśnikach, lizawkach, pasach zaporowych oraz punktach stałego dokarmiania, z wyjątkiem polowań na dziki i drapieżniki w miejscach wabienia zwierzyny, w których wykłada się przynętę (nęciskach);
3) zwierzyny z pojazdów silnikowych i zaczepionych do nich przyczep, naczep lub innych urządzeń oraz z pojazdów konnych, a także z łodzi o napędzie silnikowym z pracującym silnikiem;
4) zwierzyny na ogrodzonych poletkach żerowych;
5) ptactwa niebędącego w locie, z wyjątkiem jarząbków, gęsi i łysek;
6) zajęcy pozostających w bezruchu;
7) celów nierozpoznanych.
2. Zabrania się wykorzystywania:
1) oślepionych lub okaleczonych zwierząt jako wabików;
2) urządzeń odtwarzających nagrania głosów zwierząt w celu wabienia lub płoszenia zwierzyny;
3) urządzeń elektrycznych lub elektronicznych, które mogą zabijać lub ogłuszać;
4) luster i innych urządzeń oślepiających;
5) gazu i dymu do wypłaszania zwierzyny.
Art. 43g. 1. Polowanie rozpoczynające się godzinę po zachodzie słońca i kończące się godzinę przed wschodem słońca (polowanie w nocy) może odbywać się na:
1) dziki, piżmaki lub drapieżniki przez myśliwego wyposażonego w myśliwską broń palną z zamontowanym urządzeniem optycznym, o którym mowa w art. 43b ust. 1, oraz lornetkę i latarkę;
2) gęsi lub kaczki na zlotach i przelotach.
2. Myśliwy wykonujący polowanie w nocy jest obowiązany zachować wyjątkową ostrożność, w szczególności:
1) znać dokładnie teren w rejonie polowania;
2) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 przed strzałem rozpoznać przez lornetkę cel i teren na linii strzału;
3) w razie oddania strzału i niepodniesienia zwierzyny w nocy sprawdzić wynik strzału przy świetle dziennym.
Art. 43h. Myśliwy jest odpowiedzialny za bezpieczne używanie broni myśliwskiej i amunicji oraz jest obowiązany w szczególności do:
1) używania broni myśliwskiej sprawnej technicznie;
2) regulowania przyrządów celowniczych i sprawdzania celności oddawanych strzałów co najmniej raz w roku;
3) sprawdzania każdorazowo przed załadowaniem broni myśliwskiej, czy lufy nie są zatkane;
4) trzymania broni myśliwskiej zawsze lufami skierowanymi w górę lub w dół, niezależnie od tego, czy broń jest załadowana, czy rozładowana podczas:
a) ładowania i rozładowania broni,
b) poruszania się w terenie,
c) przerw w polowaniu,
d) zajmowania miejsca w pojeździe lub wychodzenia z niego.
Art. 43i. 1. Celowanie do zwierzyny i oddanie strzału jest dopuszczalne dopiero po dokładnym rozpoznaniu zwierzyny oraz w warunkach zapewniających skuteczność strzału i możliwość podniesienia strzelonej zwierzyny oraz bezpieczeństwo otoczenia.
2. Nie celuje się i nie strzela do zwierzyny, jeżeli:
1) na linii strzału znajdują się myśliwi lub inne osoby albo zwierzęta gospodarskie, budynki, pojazdy lub drogi publiczne, a odległość od nich nie zapewnia bezpiecznego strzału;
2) zwierzyna znajduje się na szczytach wzniesień;
3) zwierzyna znajduje się w odległości mniejszej niż 200 metrów od pracujących maszyn rolniczych;
4) myśliwy lub zwierzyna znajduje się w odległości mniejszej niż 500 m od miejsca zebrań publicznych w czasie ich trwania lub w odległości mniejszej niż 100 m od zabudowań mieszkalnych.
Art. 43j. 1. Prowadzący polowanie jest odpowiedzialny za jego przeprowadzenie zgodnie z przepisami oraz w warunkach zapewniających bezpieczeństwo uczestnikom polowania i otoczeniu.
2. Podczas polowania zbiorowego jego uczestnicy są obowiązani podporządkować się poleceniom prowadzącego polowanie.
3. Jeżeli polecenia wydawane przez prowadzącego polowanie lub sposób prowadzenia przez niego polowania są sprzeczne z obowiązującymi przepisami lub mogą zagrażać bezpieczeństwu uczestników polowania lub otoczenia, myśliwy może wycofać się z polowania zbiorowego, zawiadamiając o tym prowadzącego polowanie.
Art. 43k. 1. Polowanie zbiorowe rozpoczyna się i kończy z chwilą ogłoszenia tego przez prowadzącego polowanie.
2. Prowadzący polowanie, w terminie do 7 dni od zakończenia polowania zbiorowego, sporządza protokół zawierający:
1) numer lub numery obwodów łowieckich, w których odbyło się polowanie;
2) datę odbycia polowania;
3) godzinę rozpoczęcia i zakończenia polowania;
4) listę uczestników polowania;
5) wyszczególnienie gatunków zwierzyny przewidzianej do odstrzału;
6) wyszczególnienie pozyskanej zwierzyny;
7) sposób zagospodarowania pozyskanej zwierzyny;
8) uwagi dotyczące przebiegu polowania.
3. Prowadzący polowanie przekazuje protokół, o którym mowa w ust. 2, dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego.
Art. 43l. 1. Dla tusz zwierzyny pozyskanej na polowaniu zbiorowym dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego wydaje świadectwo pochodzenia zwierzyny, będące drukiem ścisłego zarachowania.
2. Świadectwo pochodzenia zwierzyny wydaje się w dwóch egzemplarzach, z czego jeden dostarcza się osobie prowadzącej punkt skupu wraz z tuszami pozyskanej zwierzyny, a drugi zatrzymuje dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego.
3. Świadectwo pochodzenia zwierzyny zawiera:
1) oznaczenie dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego, w którym wykonywane było polowanie zbiorowe;
2) miejsce i datę wystawienia;
3) numer dokumentu;
4) dane dotyczące zwierzyny pozyskanej na polowaniu zbiorowym:
a) gatunek oraz płeć zwierzyny,
b) datę oraz godzinę pozyskania;
5) miejsce pozyskania zwierzyny:
a) numer obwodu łowieckiego,
b) nadleśnictwo,
c) województwo;
6) czytelny podpis osoby upoważnionej w imieniu dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego.
Art. 43m. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania w zakresie wykonywania polowania,
2) wymagania dotyczące postępowania z bronią myśliwską,
3) tryb rozstrzygania spornych strzałów,
4) wzór upoważnienia do wykonywania polowania indywidualnego,
5) wzór i sposób prowadzenia ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym
kierując się troską o bezpieczeństwo osób i mienia oraz uwzględniając istniejące polskie zwyczaje łowieckie i możliwość prowadzenia ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym w postaci elektronicznej.
Art. 43n. 1. Na sposób wykonywania polowania przysługuje skarga do Polskiego Związku Łowieckiego.
2. Polski Związek Łowiecki rozpatruje skargę w terminie 30 dni od dnia jej otrzymania.
3. Jeżeli z okoliczności podniesionych w skardze wynika, że podczas wykonywania polowania mogło dojść do popełnienia przewinienia łowieckiego, Polski Związek Łowiecki, rozpatrując skargę, zawiadamia jednocześnie o tym właściwego rzecznika dyscyplinarnego.”;
24) w art. 44 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Minister właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody oraz Polskiego Związku Łowieckiego, określi, w drodze rozporządzenia, dla terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, okresy polowań na zwierzęta łowne, uwzględniając potrzebę ochrony i utrzymania właściwego stanu populacji poszczególnych gatunków zwierząt łownych oraz potrzebę ochrony lasów i użytków rolnych przed szkodami wyrządzanymi przez te zwierzęta.”;
25) w art. 45 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Jeżeli dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego nie zrealizował rocznego planu łowieckiego na poziomie co najmniej 60% określonej w tym planie minimalnej liczby dzików, łosi, jeleni, danieli i saren zaplanowanych do pozyskania w danym roku gospodarczym, nadleśniczy działający z upoważnienia dyrektora regionalnej dyrekcji Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe może wydać postanowienie o zastosowaniu odstrzału zastępczego zwierzyny, kierując się rozmiarami szkód wyrządzonych przez te zwierzęta. Koszty odstrzału zastępczego ponosi dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego.”;
26) w art. 48 dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) za szkody, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 1, powstałe na nieruchomościach, na których ustanowiono zakaz wykonywania polowania, o którym mowa w art. 27b.”;
27) art. 49 otrzymuje brzmienie:
„Art. 49. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, metodę szacowania szkód w uprawach i płodach rolnych i sposoby ustalania wysokości odszkodowania, terminy zgłoszenia i szacowania szkód, tryb postępowania przy szacowaniu szkód, sposób i terminy wypłaty odszkodowań za szkody oraz wzór protokołu szacowania szkody, uwzględniając obowiązek szacowania wstępnego i ostatecznego oraz kierując się potrzebą dokonywania oceny rzeczywistej szkody uwzględniającej obszar uszkodzonej uprawy oraz wyceny szkody według cen skupu, a także konieczność wypłaty odszkodowania w rozsądnym terminie.”;
28) w art. 51 w ust. 1:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) narusza zakazy, o których mowa w art. 43i ust. 2,”,
b) pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) wbrew przepisom art. 42 ust. 8e nie dokonuje wymaganych wpisów w upoważnieniu do wykonywania polowania indywidualnego,”,
c) dodaje się pkt 8 i 9 w brzmieniu:
„8) bez zgody, o której mowa w art. 42e ust. 2, wywozi z Rzeczypospolitej Polskiej trofea łowieckie o szczególnej wartości kulturowej lub przyrodniczej,
9) po upływie terminu określonego w decyzji, o której mowa w art. 42e ust. 2, nie przywozi do Rzeczypospolitej Polskiej trofeów łowieckich o szczególnej wartości kulturowej lub przyrodniczej.”;
29) art. 54 otrzymuje brzmienie:
„Art. 54. 1. W przypadku skazania za czyn wymieniony w art. 51 ust. 1 pkt 8, sąd może orzec przepadek trofeów łowieckich.
2. W przypadku skazania za czyny wymienione w art. 52 i art. 53, sąd może orzec przepadek broni, pojazdów, narzędzi i psów, przy użyciu których dokonane zostało przestępstwo, a także przepadek trofeów łowieckich, tusz zwierzyny i ich części.
3. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 1 i 2, może dotyczyć również przedmiotów niestanowiących własności sprawcy.”.
Art. 2. Roczne plany łowieckie oraz wieloletnie łowieckie plany hodowlane obowiązujące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc do końca okresu, na jaki zostały sporządzone.
Art. 3. Uchwały sejmików województw, wydane na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie uchwał wydanych na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia 21 stycznia 2016 r.
Art. 4. 1. Zaliczenia obwodów łowieckich do poszczególnych kategorii dokonane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują ważność do dnia wejścia w życie uchwał wydanych na podstawie art. 27 ust. 1 albo art. 30 ust. 4 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r.
2. W przypadku zmiany dotychczasowych granic obwodu łowieckiego na mocy uchwały wydanej na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, obwód ten uznaje się za zaliczony do kategorii, do której dotychczas zaliczona była większość jego obszaru.
Art. 5. Pierwsze roczne sprawozdanie, o którym mowa w art. 35a ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, Polski Związek Łowiecki składa za rok 2015.
Art. 6. 1. Umundurowanie, oznaki służbowe, odznaki służbowe i legitymacje strażników Państwowej Straży Łowieckiej, a także oznaki i legitymacje strażnika łowieckiego, zgodne z wzorami określonymi w przepisach dotychczasowych, mogą być stosowane do wyczerpania zapasów.
2. Strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej oraz strażnicy łowieccy spełniający wymogi kwalifikacji zawodowych określone w przepisach dotychczasowych zachowują dotychczas zajmowane stanowisko.
Art. 7. 1. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 5, art. 8 ust. 4, art. 41 ust. 1 i 2, art. 43 ust. 3 i art. 44 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 5 ust. 2, art. 8 ust. 23, art. 41 ust. 1 i 2, art. 42c ust. 5, art. 43m i art. 44 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 49 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 49 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 8. Przepisy art. 28 ust. 3a oraz art. 29a ust. 2a pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się od dnia 1 kwietnia 2016 r.
Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
7412607
1
.png)
Zaloguj przez Facebook
