W większości krajów Europy Zachodniej rolnictwo ekologiczne zaczęło się intensywnie rozwijać pod koniec lat 80. i w latach 90. Wiązało się to z wprowadzeniem aktywnej praktyki rolnej oraz stosownego ustawodawstwa i dotacji dla przestawiających się gospodarstw. Podstaw zmiany polityków rolnych w nastawieniu do rolnictwa ekologicznego należy szukać głównie w docenianiu jego roli środowiskowej oraz w dążeniu do ograniczania nadprodukcji.
W Polsce rolnictwo ekologiczne miało swój początek jeszcze w czasach przedwojennych. Od roku 1930 metodą biodynamiczną prowadził swój majątek w Szelejewie, koło Gostynia, hrabia Stanisław Karłowski, senator II Rzeczypospolitej. Intensywnie propagował tę metodę, wydając broszury instruktażowe i organizując szkolenia w swoim majątku. Był on też współzałożycielem Towarzystwa Krzewienia Zasad Życia i Gospodarki Zgodnie z Przyrodą, którego organem było czasopismo Biologia i Życie.
Po wojnie rolnictwo ekologiczne poszło w zapomnienie. Ponownie zaczęto o nim mówić w latach 80. Pierwszy kurs rolnictwa biodynamicznego zorganizowano w Warszawie w roku 1984.
1 września 1989 roku zostało zarejestrowane Stowarzyszenie Producentów Żywności Metodami Ekologicznymi Ekoland, z siedzibą w Przysieku koło Torunia. Stowarzyszenie to już w następnym roku przeprowadziło pierwszą inspekcję i nadało 27 atestów.