Podwyższone stężenie ozonu może być przyczyną podrażnienia skóry, błon śluzowych i kaszlu.
Ozon to forma tlenu z trzema atomami tego pierwiastka (zamiast dwóch jak w normalnym tlenie). Sam w sobie jest bardzo toksyczny. Należy do bardzo silnych utleniaczy. Nawet jedna cząsteczka tego gazu na milion cząsteczek powietrza jest dla ludzi trująca. Blisko powierzchni ziemi ozon jest trujący. Na szczęście w troposferze (najniższa warstwa atmosfery) jest go zaledwie 10%, pozostałe 90% znajduje się w stratosferze. Już od 15-50 km od powierzchni ziemi ozon staje się pożyteczny. Jest jedynym gazem w atmosferze chroniącym nas przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym.
W upalne, słoneczne dni stężenie ozonu wzrasta. Szczególnie może być to odczuwalne w górach. Z pomiarów przeprowadzonych przez stację badawczą Tatrzańskiego Parku Narodowego w Tatrzańskiej Łomnicy wynika, że średnie stężenie ozonu na niektórych obszarach sięga 150-160 mg/m3, przekraczając o 40-50 mg poziom krytyczny.
Wędrując po tatrzańskich szlakach nie zapominajmy o odpowiednim ubraniu chroniącym głowę i oczy. Największe stężenie ozonu jest rejestrowane w godzinach popołudniowych, przy bezwietrznej słonecznej aurze, na wysokości 1200-1500 m n.p.m. Dlatego na wycieczki wysokogórskie najlepiej wybierać się rano lub przy pochmurnej pogodzie.