Rozmawialiśmy z Wiktorią Radzik

Czy hodowcy drobiu domagają się przesunięcia terminu wymiany klatek dla kur niosek?

Wiktoria Radzik: - My drobiarze wystosowaliśmy pisma do Ministra Rolnictwa Pana Marka Sawickiego z prośbą o spotkanie z ARiMR , żeby móc zbilansować niewykorzystane kredyty z innych działek, bo na modernizację klatek nie było dotąd żadnego kredytu.

Czy nowe klatki to tak duży problem?

Wiktoria Radzik: - Musimy pogodzić dwie rzeczy: produkcję w miarę tanich jaj z wymogami unijnym, które wymagają modernizacji drobiarstwa. My nie jesteśmy przeciwko klatkom zmodernizowanym. Chodzi o to, żeby dać szansę rolnikom, którzy mają klatki nie-zmodernizowane na dostosowanie się. Hodowcy, którzy chcą kontynuować produkcję chcą modernizować klatki, ale nie mają na to pieniędzy.

Skąd takie problemy finansowe hodowców?

Wiktoria Radzik: - Od 2002 r. czyli chwili, gdy gro hodowców zmieniło profil produkcji ze ściółki na klatki uzyskując na to kredyty aktualnie te kredyty są spłacane i ten okres spłaty kredytu, który wynosi 15 lat zablokował hodowcom modernizację klatek, które nie są jeszcze spłacone. Ci, którzy brali kredyty w latach 2000 – 2002 jeszcze tych kredytów nie spłacili.

Co proponujecie?

Wiktoria Radzik: - Gdybyśmy zaakceptowali unijny przepis, że likwidujemy produkcję w klatkach nie-zmodernizowanych, spowodowałoby to po pierwsze gwałtowny spadek produkcji jaj w Polsce, na co złożyłoby się podwyższenie kosztu produkcji, dopuszczenie importu jaj z krajów trzecich, które nie zawsze mogą odpowiadać normom, jakie chce Unia. Dlatego producenci jaj spożywczych sugerują, żeby pozwolono im uzyskać kredyty inwestycyjne na zakup nowych klatek i móc uzyskać 5-letni termin przejściowy między rokiem 2012 i 2017. Chcemy po pierwsze aby przez te 5 lat zamortyzowały się klatki kupione w latach 2000 – 2002 i uległy likwidacji. Po drugie chcielibyśmy żeby tym producentom, którzy jeszcze spłacają kredyty inwestycyjne, stworzono możliwość zaciągnięcia nowych kredytów na klatki zmodernizowane. Chcemy też, żeby część hodowców, która nie ma następców mogła skończyć spłatę swoich długów i skończyła produkcję między 2012 a 2017 rokiem.

Czy Unia ma traktować tylko polskich hodowców wyjątkowo?

Wiktoria Radzik: - To większy problem: cała nowa Europa, nowe kraje unijne oraz część starych, jak Włochy czy Hiszpania też modernizują klatki i przemysł, który je produkuje nie jest w stanie w tak krótkim czasie dostarczyć takiej liczby klatek i my musimy mieć ten okres przejściowy aby firmy produkujące nowe klatki mogły je wyprodukować, a hodowcy mogli spłacić stare kredyty. Chcemy zaznaczyć, że produkcja jaj w klatce jest produkcją bezpieczną, co wynika z tego, że cały proces począwszy od dostawy paszy, poprzez produkcję jaja i jego pakowanie jest pod ścisłym nadzorem weterynaryjnym. Po prostu dlatego, że mamy kontrolowaną jakość paszy, bez antybiotyków i innych niezdrowych dodatków. Poza tym mamy stałą kontrolę jakości tego jaja, ponieważ lekarze co ileś tam tygodni badają jajka pod kątem obecności bakterii salmonelli i antybiotyków. Mało tego: to jajo w momencie pakowania ma swój numer fermy i datę ważności, czyli zawsze możemy spożywać jajo świeże i wiadomego pochodzenia. Dochodzi jeszcze kwestia kosztów produkcji: wiadomo, że jajo produkowane w klatce jest jajem tańszym od tego produkowanego na ściółce czy z wolnego wybiegu. Po prostu przy tych samych nakładach pracy ilość uzyskiwanych jaj z danej powierzchni jest różna. Chcemy, żeby niewykorzystane fundusze unijne na rolnictwo z innych działek zebrać i stworzyć dotację czy uruchomić nisko-oprocentowany kredyt na zakup nowych klatek.