Zainteresowanie uprawą grochu wynika z kilku powodów. Przede wszystkim są to dopłaty do upraw roślin wysokobiałkowych i wysokie ceny rynkowe komponentów białkowych. Istotne znaczenie ma też zastosowanie grochu jako komponentu mieszanek poplonowych, który poprawia strukturę gleby. Jego wysiew w międzyplonie jest ważnym przerywnikiem uproszczonego zmianowania i ciekawą alternatywą na urozmaicenie płodozmianu. Ponadto, coraz większym zainteresowaniem wśród rolników cieszy się mieszanka grochu ozimego i żyta, gdyż zdecydowanie lepiej sprawdza się jako kiszonka – poprawia jakość paszy.
Dość popularną praktyką jest uprawa mieszanek grochu ze zbożami jarymi. Walorem takiego rozwiązania jest większa wierność plonowania w porównaniu z czystymi zasiewami oraz większa jakość otrzymywanych pasz, szczególnie zwiększa się koncentracja białka w tego typu mieszankach. Nie można jednak zapominać, iż przy wyborze odmian do komponowania mieszanek należy wziąć pod uwagę zbliżony termin dojrzewania roślin.
Z uwagi na zwiększone ryzyko wylegania roślin trzeba unikać uprawy grochu po roślinach okopowych. Przerwa w uprawie roślin strączkowych na tym samym stanowisku powinna wynosić cztery lata. W celu ograniczenia nasilenia występowania szkodników w uprawie grochu powinno się stosować izolację przestrzenną od roślin motylkowych oraz wybierać stanowiska z dala od pól, na których w poprzednim sezonie wysiewano groch.
Priorytetem dla firm nasiennych jest tworzenie odmian o coraz wyższej odporności na wyleganie, gdyż jest to podstawowe ograniczenie w uprawie grochu. Dodatkowo prace hodowców koncentrują się na potencjale plonotwórczym, intensyfikowaniu tolerancji na stresy zarówno biotyczne, jak i abiotyczne. W ostatnich latach nastąpił przełom w hodowli grochu, pojawiła się ozima odmiana pastewna. Na polskim rynku można kupić pierwszą ozimą odmianę pastewną – James, która doskonale sprawdza się jako pasza lub można ją uprawiać z przeznaczeniem na cele bioenergetyczne. Cechuje się stabilnym i wysokim potencjałem plonotwórczym, a także wysoką zawartością białka. Jako odmiana ozima znakomicie wykorzystuje zgromadzoną w glebie wodę pozimową, co znacząco ogranicza straty plonu spowodowane wiosennymi suszami i pozwala na przyśpieszenie terminu zbioru. Sprawdza się w uprawie na glebach słabszych, przepuszczalnych.
Bogate w białko, witaminy i związki mineralne nasiona grochu oraz części zielone stanowią wartościową paszę dla zwierząt. Części zielone oraz korzenie mogą też być doskonałym nawozem traktowanym jako poplon. Biorąc pod uwagę pożytki płynące z uprawy grochu, warto zastanowić się nad jej wprowadzeniem we własnym gospodarstwie.
(AR)