Tymczasowe minimalne zasady bioasekuracji przy udostępnianiu wybiegów dla stad gęsi reprodukcyjnych i rzeźnych, w związku z sytuacją epizootyczną spowodowaną wysoce zjadliwą grypą ptaków (HPAI)

Główny Lekarz Weterynarii we współpracy z Państwowym Instytutem Weterynaryjnym - Państwowym Instytutem Badawczym w Puławach, Zakładem Doświadczalnym w Kołudzie Wielkiej Instytutu Zootechniki - Państwowego Instytutu Badawczego oraz związkami branżowymi opracował wytyczne z 30.04.2021r. dotyczące tymczasowych minimalnych zasad bioasekuracji przy udostępnianiu wybiegów dla stad gęsi reprodukcyjnych i rzeźnych. Powyższy dokument został opracowany w związku z sytuacją epizootyczną spowodowaną wysoce zjadliwą grypą ptaków (HPAI) u drobiu i dzikiego ptactwa.

Treść wytycznych dostępna jest poniżej. Główny Lekarz Weterynarii apeluje do wszystkich hodowców gęsi o ich przestrzeganie. Ponadto, wytyczne zostały przekazane wszystkim wojewódzkim lekarzom weterynarii, celem wykorzystania do wdrożenia w życie w drodze aktów prawa miejscowego - rozporządzeń powiatowych lekarzy weterynarii lub wojewodów (na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii).

Wytyczne Głównego Lekarza Weterynarii z 30.04.2021. uzgodnione z PIWet - PIB Puławy oraz  IZ PIB ZD Kołuda Wielka, dotyczące tymczasowych minimalnych zasad bioasekuracji przy udostępnianiu wybiegów dla stad gęsi reprodukcyjnych i rzeźnych, w związku z sytuacją epizootyczną spowodowaną wysoce zjadliwą grypą ptaków (HPAI) u drobiu i dzikiego ptactwa.

1. Co do zasady, stada gęsi powinny być utrzymywane w gospodarstwie w sposób uniemożliwiający kontakt z dzikimi ptakami oraz innym drobiem utrzymywanym w gospodarstwie, w szczególności w zamkniętych obiektach budowlanych.
2. Jeżeli nie jest możliwe utrzymywanie gęsi w sposób wskazany w pkt 1, w przypadku korzystania z wybiegów należy ograniczyć ryzyko kontaktu bezpośredniego i pośredniego z dzikimi ptakami, uwzględniając następujące kryteria:

• dozór właścicielski,
• ściółka,
• wypuszczanie dobowe w sposób kontrolowany po uprzednim sprawdzeniu otoczenia gospodarstwa i wybiegu,
• dokumentowanie czynności przez posiadacza zwierząt.

3. Wybieg dla gęsi powinien być ogrodzony.
4. Powierzchnia wybiegu powinna wynosić:

• co najmniej 5 m² na sztukę w przypadku gęsi reprodukcyjnej,
• maksymalnie 19 kg na 1 m² - dla młodych gęsi rzeźnych.

5. Przed wypuszczeniem gęsi na wybieg należy uprzednio przeszukać teren wybiegu jak również jego bezpośredniego otoczenia oraz otoczenia gospodarstwa w odległości 250m, celem wykrycia zwłok dzikiego ptactwa lub konających dzikich ptaków, a w przypadku ich ujawnienia - nie wypuszczać gęsi na wybieg oraz niezwłocznie poinformować powiatowego lekarza weterynarii celem pobrania prób do badań laboratoryjnych w kierunku HPAI.
6. Teren wybiegu powinien zostać odkażony przy użyciu środka dezynfekcyjnego przed każdym wypuszczeniem gęsi.
7. Ściółka stosowana na wybiegu powinna pochodzić z miejsca, w którym składowana jest w sposób skutecznie zabezpieczający przed kontaktem z dzikim ptactwem, a jeżeli nie jest to możliwe - wyłącznie po jej uprzednim odkażeniu środkiem dezynfekcyjnym.
8. Teren wybiegu dla gęsi powinien być zaopatrzony w odpowiednią liczbę skutecznych odstraszaczy przed dzikimi ptakami (np. dźwiękowe, wizualne).
9. Wypuszczanie gęsi na wybieg powinno odbywać się w określonych godzinach w ciągu dnia (między godz. 10 a 16). Nie należy wypuszczać gęsi w godzinach wczesno porannych i wieczornych.
10. Pojenie i karmienie gęsi na wybiegu jest zabronione.
11. Powinno być zakazane stosowanie zielonki do karmienia gęsi.
12. W przypadku, gdy na terenie wybiegu znajdują się zbiorniki wodne (np. staw, jezioro, rzeka), należy uniemożliwić gęsiom dostęp do nich.
13. Posiadacz zwierząt powinien prowadzić codzienną dokumentację prowadzonych czynności w powyższym zakresie. Dokumentacja powinna uwzględniać osoby odpowiedzialne za wdrażanie zasad bioasekuracji i ich weryfikację, informację dotyczącą rodzaju i ilości zużytych środków dezynfekcyjnych, informacjami o ewentualnych awariach i naprawach wykonywanych na terenie wybiegów oraz wszelkimi stwierdzonymi na terenie wybiegu anomaliami, np. stwierdzenie jakichkolwiek objawów klinicznych lub upadków gęsi, a także gromadzenia się w okolicy gospodarstwa dzikich ptaków i występowania u nich jakichkolwiek objawów chorób, przede wszystkim osłabienia czy padnięć.
14. W przypadku stwierdzenia objawów wskazujących na podejrzenie wystąpienia HPAI u gęsi (wzrost śmiertelności, nagła wybroczynowość, objawy neurologiczne) lub objawów, w stosunku do których nie można ustalić jednoznacznej diagnozy, należy niezwłocznie powiadomić powiatowego lekarza weterynarii albo najbliższy podmiot świadczący usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej, albo organ samorządu terytorialnego (wójt, burmistrz, prezydenta miasta).