UE jest największym na świecie producentem oliwy z oliwek, odpowiadającym za około 65% światowej produkcji. Jednak ze względu na niekorzystne warunki klimatyczne ostatnie zbiory były słabe. W sezonie 2022/23 produkcja oliwy z oliwek w UE spadła o około 40% w porównaniu z poprzednimi latami, a w sezonie 2023/24 o 25% w porównaniu ze średnią z pięciu lat. Tendencja ta znajduje odzwierciedlenie na całym świecie, a produkcja oliwy z oliwek spada w wielu regionach. W rezultacie ceny oliwy z oliwek wzrosły na całym świecie, przy wzroście od 100% do nawet 175% w przypadku oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia, w zależności od rynku.
W tym kontekście konsumenci mogą być przyciągani do tańszych alternatyw, podczas gdy handlowcy mogą być kuszeni do oferowania tańszych opcji, zwiększając w ten sposób ryzyko oszustwa na rynku znanym z jakości i wielowiekowych tradycji.
Niestety, oszustwa w sektorze oliwy z oliwek nie są nowym zagrożeniem. Oliwa z oliwek jest produktem o wysokiej wartości, a pokusa pozbawionych skrupułów podmiotów do maksymalizacji zysków kosztem konsumentów i jakości produktu utrzymuje się. Gdy konsumenci nie znają różnic między różnymi rodzajami oliwy z oliwek, nieuczciwe praktyki stają się bardziej powszechne.
Dlatego tak ważne jest zaostrzenie sankcji administracyjnych i karnych wobec oszustów, przy jednoczesnym inwestowaniu w edukację konsumentów. Gdy konsumenci będą świadomi różnic między oliwą extra virgin, virgin, lampante, wytłoczynami i rafinowaną oliwą z oliwek, a także związanych z nimi procesów i smaków, wskaźnik oszustw spadnie. Wyedukowani konsumenci będą w stanie podejmować świadome decyzje i unikać produktów niższej jakości.
Praktyką zwyczajowo stosowaną w sektorze oliwy z oliwek jest mieszanie różnych olejów roślinnych. W tej kwestii muszę poruszyć ważną kwestię związaną z obecnymi normami handlowymi UE, do których zreformowania Copa-Cogeca wzywała od dawna: możliwość zakazania sprzedaży mieszanek oliwy z oliwek w krajach, w których ich produkcja jest niedozwolona. Obecnie przepisy UE zezwalają na legalne mieszanie oliwy z oliwek z innymi olejami roślinnymi, a państwa członkowskie mogą zakazać takich mieszanek na swoim terytorium. Polityka ta ma na celu ochronę i promowanie jakości czystej oliwy z oliwek oraz zmniejszenie ryzyka wprowadzania konsumentów w błąd. Istnieje jednak luka prawna: jeśli oliwa z oliwek z państwa członkowskiego, które zakazuje mieszania, jest eksportowany do innego kraju UE, w którym mieszanie jest dozwolone.
Mieszany olej może być ponownie importowany i sprzedawany w pierwotnym stanie. Chociaż jest to technicznie legalne, podważa to intencje pierwotnego zakazu, ponieważ pozwala mieszance
na „wyjście frontowymi drzwiami i powrót tylnymi”. Konsumenci zasługują na to aby wiedzieć, że kupując oliwę z oliwek, otrzymują czystą oliwę z oliwek, a nie mieszankę produktów niższej jakości.
produktów niższej jakości.
Oprócz rozwiązania kwestii mieszanek, musimy skupić się na tym, w jaki sposób oliwa z oliwek jest prezentowana konsumentom. Niektóre państwa członkowskie wdrożyły bardziej rygorystyczne
przepisy wymagające stosowania butelek jednorazowych w restauracjach i punktach gastronomicznych.
gastronomicznych. Butelki te zapewniają, że serwowana jest prawdziwa oliwa z oliwek a nie substytutem niższej jakości. Harmonizacja takich przepisów w całej UE nie tylko
nie tylko promować spójność rynku wewnętrznego i ułatwić handel, ale także zapewnić bezpieczeństwo, jakość i ochronę konsumentów.
Wzywam sektor oliwy z oliwek, organizacje konsumenckie i instytucje UE do współpracy w celu poprawy
zwiększenia identyfikowalności i ochrony konsumentów, ze szczególnym uwzględnieniem mieszanek i opakowaniach. Potrzebujemy silniejszych zabezpieczeń, aby oliwa z oliwek pozostała produktem premium, któremu konsumenci mogą zaufać.
Ponadto nie możemy ignorować konkurencji ze strony krajów sąsiadujących w basenie Morza
krajów basenu Morza Śródziemnego, takich jak Afryka Północna i Bliski Wschód. Nawet jeśli
regiony te borykają się z podobnymi wyzwaniami klimatycznymi, ich koszty produkcji są znacznie niższe niż w Europie. Kraje takie jak Tunezja, na przykład, wyeksportowały ponad 56 000 ton oliwy z oliwek do UE rocznie, bez cła, od 1998 roku.
Podczas gdy import może pomóc obniżyć ceny w czasach niedoboru, należy go postrzegać jako rozwiązanie tymczasowe. Zwrócenie się europejskich konsumentów w kierunku oliwy z oliwek spoza UE stanowi zagrożenie dla unijnych standardów produkcji wysokiej jakości. W ostatnich latach, ze względu na produkcji w UE, wzrósł import z krajów trzecich, takich jak Chile i Argentyna.
Podczas gdy europejscy producenci są zobowiązani do przestrzegania praw pracowniczych,
standardów środowiskowych i zrównoważonego rozwoju gospodarczego, te same gwarancje
nie zawsze mają zastosowanie do importu z krajów spoza UE. Istotne jest, abyśmy odzwierciedlali
te wartości w międzynarodowych umowach handlowych i nadać priorytet produkcji europejskiej.
Oliwa z oliwek jest jednym z filarów diety śródziemnomorskiej, która jest uważana za kompletny i zbilansowany model żywieniowy o udowodnionych korzyściach zdrowotnych, uznawany za światowe niematerialne dziedzictwo UNESCO. Oliwa z oliwek jest produktem o wysokiej jakości odżywczej ponieważ składa się z jednonienasyconych kwasów tłuszczowych, witaminy E i β-karotenów,
które nadają jej właściwości kardioprotekcyjne.
Jestem przekonany, że nowy mandat legislacyjny UE nada priorytet ochronie oliwy z oliwek i konieczne jest podjęcie szybkich działań w celu zachowania integralności i jakości tego kultowego produktu zapewniając jego przyszłość na coraz bardziej konkurencyjnym rynku globalnym.
Fernando do Rosario – Chairman of Copa-Cogeca Working Party on Olive Oil,
Olive Producer
oprac, e-mk, ppr.pl na podst źródło: Copa - Cogeca | European Farmers European Agri-Cooperatives
.png)
Zaloguj przez Facebook
