Życiorys i paszport po europejsku

Po przystąpieniu Polski do UE wiele osób szuka możliwości podjęcia pracy w innych krajach członkowskich. Dążąc do ułatwienia rekrutacji i ujednolicenia wymagań rynku pracy, Komisja Europejska opracowała uniwersalny wzór życiorysu zawodowego. Posługiwanie się nim będzie wymogiem i normą od początku przyszłego roku.

Decyzje o przygotowaniu europejskiego CV podjęli ministrowie edukacji państw członkowskich i państw przystępujących do UE jeszcze przed rozszerzeniem Unii 1 maja br. Ustalono, że należy uruchomić działania na rzecz wzajemnego uznawania kwalifikacji pracowników w całej Wspólnocie. Podjęto decyzje o przygotowaniu formularza aplikacyjnego do zastosowania w Europie. Ma on zawierać, zgodnie z postanowieniem ministrów, „informacje o umiejętnościach i kwalifikacjach, jakie podczas edukacji i dotychczasowej pracy zawodowej zdobyli wszyscy pracownicy zjednoczonej Europy”. – Celem tego jednolitego dokumentu jest ułatwienie mobilności zawodowej na terenie Unii – tłumaczy Marek Cieślik z Ministerstwa Gospodarki i Pracy. – Chodzi o to, by zamiast z całym plikiem papierów, docierać do pracodawcy z jednym tylko, czytelnym formularzem, który będzie zawierał w sobie wszystkie potrzebne informacje.

Części składowe

Komisja Europejska chce, by europejscy pracodawcy, poszukując pracowników, otrzymywali od kandydatów pełny zestaw danych w standaryzowanej formie (zob. europa.eu.int/epso/). Angielskojęzyczny wzór życiorysu europejskiego (european curriculum vitae format) podzielony jest nas kilka segmentów:

• dane personalne (personal information) – nazwisko, imię (imiona), dokładny adres zamieszkania, numer telefonu (faksu), e-mail, narodowość, data urodzenia
• doświadczenie zawodowe (work experience) – uporządkowane od–do, począwszy od najbardziej aktualnych do pierwszej pracy z każdorazowym podaniem nazwy i adresu pracodawcy, rodzaju jego działalności lub branży, własnego stanowiska
• wykształcenie i odbyte szkolenia (education and training) – ukończone szkoły i kursy uporządkowane od–do, poczynając od najbardziej aktualnych z podaniem za każdym razem nazwy i typu organizacji prowadzącej edukację lub szkolenie, główne zagadnienia programu, zdobyte umiejętności zawodowe, uzyskany tytuł, poziom w międzynarodowej skali (o ile można go określić)
• osobiste zdolności i kompetencje (personal skills and competences) – niekoniecznie muszą być udokumentowane dyplomami czy certyfikatami: język ojczysty, inne języki (czytanie, pisanie, mówienie – przy każdym z nich należy określić poziom), umiejętności społeczne (np. pracy w zespole), działalność w organizacjach (opisać ich programy i własne zaangażowanie), umiejętności techniczne (np. obsługi komputera), talenty artystyczne (np. muzyka, pisanie, projektowanie), inne umiejętności niewymienione powyżej oraz prawo jazdy
• dodatkowe informacje (additional information), które mogą być ważne dla pracodawcy (np. opinie, referencje, osoby kontaktowe itp.)
• załączniki (annexes), które potwierdzają kluczowe informacje zawarte w CV (świadectwa, certyfikaty itp.).

Paszport rynku pracy

Od początku 2005 r. obywatele UE będą mogli otrzymać bezpłatnie w urzędach pracy formularz ułatwiający przygotowanie europejskiego życiorysu zawodowego. CV jest dokumentem wymaganym na wstępnym etapie rekrutacji i selekcji. Ministrowie edukacji krajów UE postulują też opracowanie bardziej zaawansowanych form prezentacji zawodowej, pakietu dokumentów zwanych europass – europejskim paszportem zawodowym.

Wspólną nazwą europass objęte są następujące dokumenty:

• europejskie CV,
• MobilPass – dokument, w którym potwierdzane będą okresy nauki i staże odbyte za granicą,
• suplement do dyplomu – dokument wydawany wraz z dyplomem ukończenia szkoły wyższej, zawierający informacje na temat np. poziomu wykształcenia czy programu kształcenia,
• portfolio językowe, zawierające informacje na temat znajomości języków obcych i stopnia zaawansowania,
• suplement do świadectwa – dokument wydawany wraz ze świadectwem potwierdzającym odbyte kształcenie i szkolenie zawodowe; tak jak suplement do dyplomu ma zawierać szersze informacje na temat poziomu wykształcenia oraz kwalifikacji zawodowych.

***

Europass

jest to jeden z elementów tzw. strategii lizbońskiej, której realizacja ma na celu poprawę konkurencyjności ekonomii unijnej w skali globalnej, pobudzanie wzrostu gospodarczego i tworzenie nowych, lepszych miejsc pracy. Istotnym założeniem europassu jest również stworzenie systemu informacji i promocji jednolitych standardów rynku pracy na poziomie poszczególnych krajów członkowskich, a także europejskim. Ministrowie edukacji proponują utworzenie sieci instytucji w każdym z państw, tzw. Narodowych Agencji Europassu (ENA), które będą odpowiedzialne za koordynację działań.

Strona internetowa: http://europass.cedefop.eu.int