Wzrost wynagrodzeń w 2004 r.

Minimalne wynagrodzenie wzrośnie od 2004 roku do 824 zł. Oznacza to 3-procentową podwyżkę, czyli realnie o 1 proc., bo inflacja wyniesie 2 proc. Jednak częstokroć uzyskanie minimalnej płacy to mrzonka.

Często przedsiębiorcy formalnie zatrudniają pracownika na pół etatu, płacąc różnicę do ręki. W ten sposób oszczędzają na podatkach i składkach dla ZUS.

Najniższe wynagrodzenie jest ustalane od 1956 r. Do 1977 r. było gwarantowane wszystkim pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy. Potem było różnie - służyło zazwyczaj tylko do tworzenia tabel stawek wynagrodzenia i było minimalną stawką, jaką mógł otrzymać pracownik w najniższej kategorii zaszeregowania. Przy podnoszeniu minimalnej pensji mechanicznie rosły również wynagrodzenia pracowników lepiej zarabiających.

Minimalna płaca w 1992 r. wynosiła 289,73 złote, co stanowiło zaledwie 37,5 proc. średniej krajowej. Od tego czasu w miarę systematycznie rośnie, do 1998 r. stanowiła przeciętnie 41 proc. średniego wynagrodzenia. Dramatycznie zmniejszyła się w 1999 r., po włączeniu składki na ubezpieczenie społeczne - kiedy okazało się, że z pensji pracownika odprowadzana jest danina do ZUS. Jeszcze w 1999 r. minimalne wynagrodzenie stanowiło 38,5 proc. średniej płacy, ale w 2002 roku, kiedy było zamrożone już drugi rok z rzędu na poziomie 760 zł, wynosiło tylko 35,3 proc. przeciętnej płacy. W 2003 r. wzrosło do 800 zł, a teraz ma być podniesione do 824 zł. Będzie więc znów stanowiło około 40 proc. średniej krajowej.

Różne państwa mają rozmaite systemy określania wysokości płacy minimalnej. W niektórych krajach ustawowym minimalnym wynagrodzeniem nie objęci są pracownicy służb publicznych, w innych jest ono określane dla niepełnosprawnych. W kilku krajach ustala się je dla pracowników młodych. W Kanadzie, Japonii, Meksyku, USA - wprowadzono zróżnicowanie regionalne. W USA wynosi ono - w przeliczeniu - około 1000 euro. Grecja przyjęła, że minimalne wynagrodzenie (473 euro) obowiązuje tylko w firmach prywatnych. W Niemczech nie ma ustawowo regulowanej wysokości pensji minimalnej. Negocjowana jest odrębnie dla każdej branży w porozumieniu ze związkami zawodowymi. Holandia i Belgia przyjęły, że minimum (1.100-1.200 euro) będzie wypłacane pracownikom w wieku 21-23 lat, a w Luksemburgu (1.290 euro), Portugalii (406 euro) i Hiszpanii (516 euro) stawka jest określona po analizie wpływu minimalnego wynagrodzenia na zatrudnienie i bezrobocie.