Na jej podstawie można zatrudnić praktycznie każdego pracownika, łącznie z menedżerami czy cudzoziemcami.
Jeśli chodzi o zawartość umów są dwie szkoły - według jednej w umowie o pracę należy zawrzeć tylko podstawowe elementy określone jako niezbędne przez Kodeks Pracy (musi być w formie pisemnej, określać rodzaj pracy, miejsce jej wykonywania, dzień rozpoczęcia pracy oraz wysokość wynagrodzenia), a wszystkie dodatkowe kwestie jak np. premie, bonusy, zapisy dotyczące samochodów służbowych umieścić w odpowiednich regulaminach. W razie modyfikacji np. procedur przyznawania świadczeń zmiana jednego regulaminu będzie prostsza niż zmiana (lub wypowiedzenie warunków) wielu umów o pracę.
Drugie stanowisko w sprawie treści umowy to stosowanie nieraz bardzo rozbudowanej, szczegółowej formy, gdzie bardzo dokładnie określony jest zakres odpowiedzialności pracownika, sposób oceny wyników pracy, wszystkie dodatkowe świadczenia oraz warunki ich przyznawania, wprowadzone są zapisy dotyczące wydatków na szkolenia, zachowania tajemnicy, zakazu konkurencji, zasad przyjmowania prezentów itp.
To czy umowa zostanie zawarta na okres próbny, czas określony (obecnie nie ma ograniczenia długości takiej umowy) lub nieokreślony zależy od uzgodnień stron. Powszechnie wiadomo, że trzecia z kolei umowa na czas określony jest w świetle obowiązujących przepisów traktowana jako umowa zawarta na czas nieokreślony. Warto także pamiętać, że jeżeli po zakończeniu umowy terminowej pracownik został dopuszczony do pracy jest to równoznaczne z nawiązaniem stosunku pracy.