Sposób na szefa

Nie trzeba specjalistycznych badań, by wiedzieć, że większość pracowników bardzo krytycznie ocenia swoich szefów. Nie lubimy ich wad oraz niektórych metod pracy. Oto jak radzić sobie w najtrudniejszych przypadkach.

Trudny we współżyciu przełożony potrafi niejednemu pracownikowi uprzykrzyć życie i to nie tylko zawodowe. Relacje interpersonalne nabrały szczególnego wymiaru w czasie, kiedy na polskim rynku pracy panuje recesja i większość z nas boi się utraty posady. Zastraszeni informacjami o wielomilionowym bezrobociu i nikłych szansach na nowe zatrudnienie, godzimy się często na poniżanie, zastraszanie.

Atmosfera w miejscu pracy staje się wówczas nerwowa - niewypowiedziane pretensje pęcznieją, napięcie wyczuwa się po obu stronach "barykady". W wielu wypadkach tak być nie musi. Psychologowie radzą, by raz na jakiś czas spojrzeć na swojego szefa jak na zwykłego człowieka. Wyrwać go z kontekstu firmy, projektów, zebrań, pozbawić na chwilę złej sławy.

Zastanowić się nad jego osobowością, nad tym, jaki wpływ na jego zachowanie może mieć wykonywana praca i spoczywająca na nim odpowiedzialność. Spojrzenie z dystansu pozwoli spokojnie przyjąć mniejsze lub większe wady przełożonego. Bo te, jak wiadomo, ma każdy. Rzecz jednak w tym, by sobie z nimi umiejętnie radzić.

Niezadowolenie z kontaktów z przełożonym wynika także często z błędnych oczekiwań podwładnych. Warto pamiętać, że głównym zadaniem osoby kierującej grupą ludzi nie jest zjednywanie sympatii wszystkich (co jest zresztą niemożliwe). Przełożony musi zadbać o efekty pracy oraz swój autorytet, a to związane jest ze zdystansowaniem się do pracownika i patrzeniem na niego głównie przez pryzmat jego osiągnięć.