Najnowszy, czerwcowy raport FAS USDA przedstawil dla amerykańskich eksporterów perspektywy rozwoju rynku soi i innych produktów w Portugalii. Raport przedstawia przegląd rynku soi i produktów sojowych w tym kraju. Import soi i produktów sojowych do Portugalii łącznie wynosi średnio prawie 1,4 miliona ton metrycznych (MT) rocznie.
Wysokie zdolności przetwórcze w w tym kraju, w przeciwieństwie do niewielkiej lub zerowej krajowej produkcji nasion oleistych, sprawiają, że Portugalia jest piątym co do wielkości importerem soi w UE. Popyt na śrutę sojową w Portugalii jest w dużej mierze zaspokajany przez domowe kruszenie. Warto zwrócić uwagę na fakt, że Brazylia i Stany Zjednoczone są największymi dostawcami fasoli.
Produkcja nasion oleistych w Portugalii sprowadza się do mniej niż 6000 ha słonecznika, który jest wstępnie rozdrabniany w celu dostarczenia oleju przeznaczonego na rynek spożywczy. Krajowa produkcja rzepaku nie jest istotna statystycznie, a produkcja soi nie istnieje.
Zdolność kruszenia soi
Pomimo mniejszej krajowej produkcji nasion oleistych, Portugalia szczyci się dużym przemysłem przetwórczym, który importuje nasiona w celu ekstrakcji śruty i oleju na rynku krajowym. Krajowy przemysł rozdrabniania jest w stanie zaopatrywać większość portugalskiego rynku śruty, z wyjątkiem śruty sojowej, gdzie potrzebny jest okazjonalny import, aby zaspokoić popyt sektora hodowlanego.
Portugalia jest piątym co do wielkości państwem członkowskim UE zajmującym się przetwórstwem soi (po Holandii, Niemczech, Hiszpanii i Włoszech). Kruszarki zwykle wykorzystują moc zainstalowaną na wysokim poziomie, aby zapewnić optymalizację zasobów. Soja jest bardzo ceniona przez te zakłady, które specjalizują się w zaopatrywaniu rynku pasz. Prawie 90 procent krajowego zapotrzebowania na śrutę sojową pokrywa śruta uzyskana w wyniku kruszenia na miejscu. Średnio roczny łączny import soi i śruty sojowej do Portugalii wynosi prawie 1,4 miliona ton.
Zdolność tłoczenia nasion oleistych w Portugalii składa się z czterech zakładów przetwórczych zarządzanych przez trzy firmy, skupionych w porcie w Lizbonie. Partnerstwo Sovena-Bunge zarządza dwiema kruszarniami zlokalizowanymi w Palença do Baixo, z których jedna jest przeznaczona wyłącznie do kruszenia soi, a druga może przełączać się między rzepakiem a słonecznikiem, w zależności od warunków cenowych. Zakład Iberol w Alhandra może również przełączać się między dwoma głównymi nasionami oleistymi (soją i rzepakiem). Rozdrabniacz obsługiwany przez Reagro rozdrabnia soję.
Chociaż ilość kruszonego materiału może się różnić w zależności od marginesu kruszenia, Portugalia kruszy średnio około 1,2 miliona ton soi.
Rynek śruty sojowej
Portugalski przemysł paszowy jest głównym konsumentem śruty sojowej w Portugalii. Portugalia jest dziewiątym co do wielkości producentem pasz w UE. Pasze dla drobiu stanowią największą kategorię, stanowiąc średnio prawie 45 procent produkcji pasz. Jednak Portugalia jest mało znaczącym graczem na rynku importu śruty sojowej, ponieważ pomimo ograniczonej w kraju produkcji nasion oleistych, zainstalowane moce przerobu nasion oleistych są stosunkowo duże. Import śruty z nasion oleistych do Portugalii jest raczej ograniczony i tylko śruta sojowa wykazuje niewielką nierównowagę. Portugalia może importować śrutę sojową przez porty Leixões, Aveiro i Lizbona, z których oba są wyposażone w urządzenia do rozładunku produktów rolnych luzem.
Rynek biopaliw w Portugalii
Średnioroczne krajowe zużycie przemysłowego oleju sojowego wynosi 220 tys. MT. Zapotrzebowanie sektora biodiesla na olej sojowy przyczynia się do zmniejszenia podaży eksportowej i poprawy marż kruszarek. Jednak konkurencja polegająca na podwójnym liczeniu surowców w celu zapewnienia zgodności z wymogami dotyczącymi biodiesla stopniowo zmniejsza udział oleju sojowego zużywanego do przetwarzania biodiesla w Portugalii. Przy ograniczonych możliwościach marketingowych innych niż rynek zbytu biopaliw, duża część oleju sojowego pozyskiwanego w kraju jest eksportowana do krajów trzecich.
oprac e-mk, ppr.pl
.png)
Zaloguj przez Facebook
