Płatność za zazielenienie w 2017 r.

W związku z dyskusją na temat relacji pomiędzy płatnością za zazielenienie a płatnością do powierzchni upraw roślin strączkowych na ziarno i płatnością do powierzchni upraw roślin pastewnych w kampanii 2017 podczas VII Posiedzenia Krajowej Rady Izb Rolniczych, które odbyło się 9 marca 2017 roku Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przekazała poniższe wyjaśnienia.

Warunkiem przyznania płatności za zazielenienie jest realizacja praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, na wszystkich hektarach kwalifikujących się do jednolitej płatności obszarowej lub tzw. praktyki równoważnej, w zakresie:

• dywersyfikacji upraw,

• utrzymania trwałych użytków zielonych (TUZ), w tym wyznaczonych jako wartościowe pod względem środowiskowym (TUZ C),

• utrzymania obszarów proekologicznych

Od roku 2017 płatność do powierzchni upraw roślin wysokobiałkowych została zastąpiona płatnością do powierzchni upraw roślin strączkowych na ziarno i płatnością do powierzchni upraw roślin pastewnych.

Płatność do powierzchni upraw roślin strączkowych na ziarno przysługuje do powierzchni uprawy:

1) bobiku (Viciafaba minor L.);

2) grochu siewnyego (Pisum sativum L. (partim)), w tym peluszki (Pisum arvense L.), z wyłączeniem grochu siewnego cukrowego i grochu siewnego łuskowego;

3) łubinu białego (Lupinus albus L.);

4) łubinu wąskolistnego (Lupinus angustifolius L.);

5) łubinu żółtego (Lupinus luteus L.);

6) soi zwyczajnej (Glycine max (L.) Merrill),

Płatność przysługuje również w przypadku uprawy tych roślin w formie mieszanek, z wyłączeniem mieszanek z roślinami innymi niż wymienione. Nie ma określonej maksymalnej powierzchni uprawy, ale do pierwszych 75 ha stosowana będzie wyższa stawka płatności. Nie jest wymagane zawarcie umowy. Minimalna powierzchnia działki rolnej wynosi 0,1 ha.

Płatność do powierzchni upraw roślin pastewnych przysługuje do powierzchni uprawy:

1) esparcety siewnej (Onobrychis vicifolia Scop.);

2) koniczyny czerwonej (Trifolium pratense L.);

3) koniczyny białej (Trifolium repens L.);

4) koniczyny białoróżowej (Trifolium hybridum L.);

5) koniczyny perskiej (Trifolium resupinatum L.);

6) koniczyny krwistoczerwonej (Trifolium incarnatum L.);

7) komonicy zwyczajnej (Lotus corniculatus L.);

8) lędźwianu (Lathyrus L.);

9) lucerny siewnej (Medicago sativa L.);

10) lucerny mieszańcowej (Medicago x varia T. Martyn);

11) lucerny chmielowej (Medicago lupulina L.);

12) nostrzyka białego (Melilotus albus);

13) seradeli uprawnej (Ornithopus sativus Brot.);

14) wyki kosmatej (Vicia villosa Roth.);

15) wyki siewnej (Vicia sativa L.).

Płatność przysługuje również w przypadku upraw tych roślin w formie mieszanek oraz w przypadku upraw tych roślin w formie mieszanek z roślinami kwalifikującymi do płatności do powierzchni upraw roślin strączkowych na ziarno. W przypadku wyki siewnej i wyki kosmatej płatność przysługuje także do uprawy tych roślin z rośliną podporową. Płatność przysługuje maksymalnie do powierzchni 75 ha. Nie jest wymagane zawarcie umowy. Minimalna powierzchnia działki rolnej - 0,1 ha.

Należy zauważyć, że obszary na których są uprawiane w plonie głównym wyżej wymienione gatunki, z wyjątkiem wyki kosmatej i wyki siewnej, mogą być uznane za obszary proekologiczne (EFA15 - Obszary objęte uprawami wiążącymi azot), przy spełnieniu pozostałych wymogów rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie obszarów uznawanych za obszary proekologiczne oraz warunków wspólnej realizacji praktyki utrzymania tych obszarów (Dz U. z 2015 r., poz 354).

Załącznik do przywołanego powyżej rozporządzenia zawiera wykaz następujących gatunków:

1) bób (Vicia faba major L.);

2) bobik (Vicia faba minor L.);

3) ciecierzyca (Cicer);

4) esparceta siewna (Onobrychis vicifolia Scop.)\

5) fasola wielokwiatowa (Phaseolus coccineus L.);

6) fasola zwykła (Phaseolus vulgaris L.)î

7) groch siewny (Pisum sativum L. (partim));

8) groch siewny cukrowy (Pisum sativum L. (partim));

9) komonica zwyczajna (Lotus corniculatus L.);

10) koniczyna biała (Trifolium repens L.);

11) koniczyna białoróżowa (Trifolium hybridum L.);

12) koniczyna czerwona (Trifolium pratense L.);

13) koniczyna krwistoczerwona (Trifolium incarnatum L.);

14) koniczyna perska (Trifolium resupinatum L.);

15) lędźwian (Lathyrus L.);

16) łubin biały (Lupinus albus L.);

17) łubin wąskolistny (Lupinus angustifolius L.);

18) łubin żółty (Lupinus luteus L.);

19) lucerna chmielowa (Medicago lupulina L.),

20) lucerna mieszańcowa (Medicago x varia T Martyn);

21) lucerna siewna (Medicago sativa L);

22) nostrzyk biały (Melilotus albus);

23) peluszka (Pisum arvense L.):

24) seradela uprawna (Ornithopus sativas Brot.);

25) soczewica jadalna (Lens culinaria Medik.);

26) soja zwyczajna (Glycine max (L.) Merrill).

W związku z powyższym, powierzchnie tych upraw mogą być traktowane jako obszary proekologiczne (EFA 15 Obszary objęte uprawami wiążącymi azot), na potrzeby wypełnienia praktyk niezbędnych do otrzymania płatności za zazielenienie. Więcej informacji można uzyskać na stronie internetowej ARiMR lub w każdym Oddziale Regionalnym i Biurze Powiatowym ARiMR.

krir.pl