Krzysztzof Jurgiel, eurodeputowany z ramienia Prawa i Sprwiedliwości, przesłał do naszej redakcji informację w sprawie działań Posłów PiS w Parlamencie Europejskim przeciwko szkodliwym skutkom Europejskiego Zielonego Ładu dla rolnictwa.
Poniżej przedstawiamy pełną treść tego niezwykle ważnego komuniktu, ponieważ w całej Europie i w Polsce odbywają się protesty i strajki rolników, w których głównym postulatem jest usunięcie Europejskiejgo Zielonego Ładu i zaniechanie dalszego jego procedowania, ponieważ w cały projekt ma wyjątkowo negatywny wpływ na funkcjonowanie i konkurencyjność europejskiego rolnictwa.
Poniżej pełna treść komunikatu.
SPIS TREŚCI
Europejski Zielony Ład to sztandarowy projekt Komisji Europejskiej zaproponowany w grudniu 2019 roku przez przewodniczącą Komisji Ursulę Von Der Leyen. Zielony Ład był promowany oraz następnie sukcesywnie wdrażany w życie przez Fransa Timmermansa - holenderskiego Wice-Przewodniczącego Komisji z ramienia Socjalistów odpowiedzialnego za politykę klimatyczną Unii Europejskiej.
Delegacja PiS w Europarlamencie od początku opowiadała się przeciwko planom ustanowienia Zielonego Ładu. 15 stycznia 2020 roku, delegacja Polski zagłosowała przeciwko rezolucji Parlamentu Europejskiego w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu [RSP 2019/2956], w której Parlament nawoływał między innymi do zwiększenia ambicji Unii na lata 2030 i 2050 poprzez ustanowienie wiążących celów redukcji emisji; sugerował Komisji wdrożenie bardziej rygorystycznych norm dla samochodów spalinowych oraz postulował przedstawienia strategii „Od pola do stołu” opartej na dążeniach do wprowadzenia zrównoważonych standardów w rolnictwie.
Liberalno-lewicowa większość w Europarlamencie, powstała po wyborach w 2019 roku, które po fenomenie Grety Thunberg oraz strajkach klimatycznych w Europie, wprowadziły do sali plenarnej większość polityczną o poglądach skrajnie zielono-lewicowych, która stale i skutecznie forsowała projekty związane z Zielonym Ładem. Posłowie PiS konsekwentnie głosowali przeciwko wszystkim aktom wchodzącym w skład Pakietu Fit for 55, między innymi, przeciwko:
Nie poparliśmy również szeregu propozycji Parlamentu Europejskiego w zakresie
Posłowie PiS w Europarlamencie konsekwentnie podkreślali, iż projektowany Zielony Ład nie uwzględnia analizy kosztowej przyjmowanych zmian. Komisji w dalszym ciągu nie przedstawiła skumulowanej oceny skutków wdrożenia Zielonego Ładu i Pakietu Fit for 55 oraz jego kosztów. Ponadto, pomimo licznych apeli posłów PiS, Komisja nigdy nie podjęła się analizy tego jakie koszty w związku z implementacją Zielonego Ładu poniosą poszczególne państwa członkowskie co ma duże znaczenie przy określaniu celów krajowych.
W sposób szczególny eurodeputowani PiS starali się ograniczać zakres tzw. „zielonej architektury” reformowanej Wspólnej Polityki Rolnej. Nasze działania zmierzały w kierunku:
Pomimo lewicowej większości w Parlamencie Europejskim, dzięki działaniom europosłów PiS udało się ograniczyć pewne zagrożenia wynikające ze szkodliwej polityki klimatycznej Unii oraz jej wpływu na rolnictwo.
Podczas prac nad rewizją dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych [COM 156/2022], przy aktywnym udziale posłów PiS udało się znacznie zmienić propozycję Komisji w zakresie działalności rolniczej objętej dyrektywą. Udało się wykreślić hodowle bydła z zakresu dyrektywy co oznacza iż producenci wołowiny i mleka nie będą uznawani za instalacje przemysłowe a co za tym idzie poddani restrykcyjnym obowiązkom dotyczącym ich działalności. Tylko największe hodowle trzody chlewnej i drobiu zostaną objęte dyrektywą, niemniej posłowie PiS dalej walczą o jak największe ograniczenie hodowli, które miałyby być objęte rewizją dyrektywy.
Również, w listopadzie 2023 roku, dzięki głosom europosłów PiS udało się odrzucić bardzo szkodliwą propozycję Komisji dotyczącą użycia pestycydów w rolnictwie [COM 305/2022], która proponowała niesprawiedliwy i krzywdzący dla Polski wymóg redukcji użycia środków ochrony roślin na każdy hektar ziemi uprawnej, zharmonizowany na poziomie UE, bez uwzględnienia punktów wyjściowych i realnego zużycia w konkretnych państwach członkowskich. Propozycja komisji środowiska PE lansowała ponadto pełną zastępowalność nawozów syntetycznych przez organiczne, mimo braku faktycznych gwarancji ich dostępności na rynku i cenowej przystępności dla rolników.
Ponadto, w trakcie negocjacji rozporządzenia metanowego w sektorze energetycznym [COM 942/2019], dzięki działaniom europosłów PiS udało się odrzucić niebezpieczne propozycje grupy Zielonych nawołujące Komisję do rewizji rozporządzenia celem objęcia nowych sektorów, przede wszystkim rolnictwa.
Wreszcie, między innymi dzięki głosom naszych eurodeputowanych, udało się odrzucić początkowe, niezwykle ambitne, stanowisko komisji środowiska Parlamentu Europejskiego w sprawie rozporządzenie dot. odbudowy zasobów przyrodniczych [COM 304/2022], o którym mowa dalej.
Delegacja PiS w Parlamencie Europejskim postuluje zawieszenie lub istotne zmiany w następujących, już przyjętych regulacjach:
A) LULUCF [COM 841/2018, rozporządzenie w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030]
W zakresie rozporządzenia LULUCF, czyli de facto „ETS dla lasów i rolnictwa”: wzywamy KE, aby w procesie tegorocznej rewizji Rozporządzenia wycofała się z planów rozszerzenia zakresu rozporządzenia o emisje pochodzenia rolniczego, w tym pochodzące z gleb rolniczych, fermentacji jelitowej zwierząt gospodarskich i z nawozów. Żądamy rzetelnej oceny skutków znowelizowanej regulacji na sektor rolno-spożywczy w całej UE. Zwracamy uwagę, że w wyniku tego rozszerzenia, pod szczególną presją znajdzie się sektor hodowlany, zwłaszcza sektory bydła i wieprzowiny, które już dzisiaj są szczególnie dotknięte skutkami kryzysu inflacyjnego, ze względu na galopujące koszty pasz dla zwierząt. Ograniczanie emisyjności rolnictwa, czyli w konsekwencji nieuchronnie zmniejszanie intensywności hodowli i upraw, jest sprzeczne z celem zapewnienia globalnego bezpieczeństwa żywnościowego i realizacją podstawowych celów WPR;
B) WPR (normy GAEC 7 i 8)
Domagamy się rewizji wymogów środowiskowych wprowadzonych w zreformowanej WPR, zwłaszcza w odniesieniu do tzw. norm dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska;
Wzywamy KE zwłaszcza do zawieszenia na lata kolejne i dalszej oceny skutków realizacji normy nr 7 (zmianowanie i dywersyfikacja upraw na gruntach ornych) oraz 8, dotyczącej minimalnego udziału powierzchni gruntów ornych przeznaczonych na obszary i elementy nieprodukcyjne: obie normy są sprzeczne w celami budowania bezpieczeństwa żywnościowego w Europie i powinny być zawieszone do końca obecnej perspektywy finansowej WPR (2027), bez konsekwencji dla udzielania dopłat bezpośrednich dla rolników;
C) LASY
W zakresie gospodarki leśnej: odrzucamy projekt Nowej Strategii Leśnej [COM 572/2021], który jest jedną z licznych prób zawłaszczania przez Komisję Europejską wyłącznych kompetencji państw członkowskich w obszarze leśnictwa.
Domagamy się zwłaszcza wycofania się KE z celu objęcia 30% powierzchni lądowej UE ochroną, w tym objęcie 1/3 tej powierzchni (= 10% terytorium) „ochroną ścisłą”. Przekładając ten cel w praktyce na realia Polski: 10% jej powierzchni to 3,1 mln ha, a łączna powierzchnia lasów wynosi 9,5 mln ha, zatem w Polsce, obejmując ochroną ścisłą tylko lasy, musielibyśmy ok. 1/3 powierzchni lasów wyłączyć z aktywnej gospodarki leśnej. Jak dotąd nikt nie oszacował skutków ekonomiczno-społecznych takiej interwencji.
D) OCHRONA GOSPODARSTW PRZED DRAPIEŻNIKAMI
Domagamy się lepszej ochrony gospodarstw rolnych przed dzikimi zwierzętami i drapieżnikami. Nie może być tak, że wilki i dziki są chronione, a właściciel gospodarstwa rolnego - bezbronny i ubezwłasnowolniony przez unijne i krajowe przepisy. Żądamy zmiany zapisów tzw. Dyrektywy Siedliskowej [43/92 EEC] w kierunku obniżenia statusu ochrony wilka ze „ściśle chroniony” na „chroniony”;
Domagamy się również wspierania przez KE i państwa członkowskie współpracy między sektorami łowiectwa i rolnictwa: rolnicy i myśliwi powinni mieć skuteczne narzędzia do ochrony pól i zasiewów.
E) Rozporządzenie w sprawie odbudowy przyrody [COM 306/2022]
Parlament przyjął rozporządzenie w sprawie odbudowy zasobów przyrodniczych. Ta ważna składowa Zielonego Ładu, osadzona na „Strategii na rzecz bioróżnorodności 2030”oraz strategii „Od pola do stołu”, wprowadza wiążące na poziomie państw członkowskich cele w zakresie przywrócenia części zagospodarowanych lub zdegradowanych obszarów lądowych i morskich do ich pierwotnego stanu;
Proponowane cele odbudowy przyrodniczej nakazują każdemu państwu członkowskiemu inwentaryzację i zmapowanie całości jego terytorium pod kątem stanu ekosystemów przyrodniczych, a następnie odtworzeniu co najmniej 20% powierzchni lądowej i morskiej obszarów zdegradowanych do 2030 r a do roku 2050 r – 100%. Cele te są nierealistyczne czasowo, niedostosowane do warunków krajowych oraz niezwykle kosztowne - bez wskazania źródeł ich finansowania. Na realizację zaplanowanych działań nie są przewidziane odrębne środki finansowe. Obecnie dostępne środki krajowe i europejskie będą niewystarczające. Zawarta w rozporządzeniu zasada „niepogarszania stanu siedlisk”, także poza obszarami Natura 2000, uderza w gospodarkę oraz inwestycje głównie na obszarach rolnych i leśnych, ale także miejskich – właściwie na obszarze całego kraju. Cele odbudowy mogą być szczególnie kłopotliwe na terenach rolniczych: art. 9 określa szczegółowe i ambitne cele w zakresie różnorodności biologicznej dla ekosystemów rolniczych i leśnych (m.in. odbudowa i utrzymywanie populacji owadów zapylających lub siedlisk ptasich) oraz wymogi ponownego nawodnienia terenów będących osuszonymi torfowiskami.
Nowe przepisy pomijają aspekt społeczny, w tym ingerują w regulacje dotyczące własności prywatnej. Cele rozporządzenia są ponadto sprzeczne z priorytetami w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego i energetycznego.
Ponadto, realizacja celów odbudowy naturalnej łączności rzek może być ekonomicznie nieuzasadniona i prowadzić do utraty ważnych funkcji gospodarczych systemów rzecznych, takich jak żegluga śródlądowa, zaopatrzenie w wodę czy wytwarzanie energii odnawialnej;
Rozporządzenie wygeneruje ogromne i niewykonalne obowiązki w zakresie planowania, zarządzania, monitorowania i sprawozdawczości. W szczególności państwa członkowskie będą musiały przeprowadzić działania inwentaryzacyjne na powierzchni całego kraju w celu zmapowania występujących siedlisk i określenia ich stanu, co wiąże się z olbrzymimi kosztami, a usunięcie niektórych stwierdzonych barier będzie wiązało się z ingerencją we własność prywatną.
F) Dyrektywa w sprawie monitorowania i odporności gleb [COM 2023/416]
W zakresie dyrektywy w sprawie monitorowaniu stanu gleb oraz prac prowadzonych nad tą dyrektywą w Komisji ENVI w Europarlamencie, delegacja PiS w Europarlamencie walczy o znaczną poprawę propozycji Komisji w zakresie obowiązków monitorowania i oceny stanu gleb oraz dąży do wykreślenia zaproponowanych przez Komisję szkodliwych zapisów dotyczących zrównoważonych praktyk gospodarowania glebą co spowodowałoby pomnożenie już istniejących zobowiązań rolników w tym zakresie.
Ponadto, delegacja PiS wzywa do wykreślenia z projektu dyrektywy szkodliwych zapisów zobowiązujących państwa członkowskie do poprawy stanu wszystkich gleb na swoim terytorium w określonym czasie. Starania o dobrą jakość gleb są niezwykle ważne dla europarlamentarzystów PiS, niemniej dodatkowe obowiązki związane z monitoringiem i stałą poprawą stanu gleb stanowią znaczne obciążenie administracyjne i finansowe.
G) Dyrektywa w sprawie jakości powietrza [COM 542/2022]
Delegacja PiS wzywa pozostałych europarlamentarzystów do zagłosowania przeciwko ostatecznemu porozumieniu w sprawie dyrektywy dotyczącej jakości powietrza.
Porozumienie zawiera zapis zobowiązujący państwa członkowskie do monitorowania emisji amoniaku i ich stężenia w powietrzu na obszarach rolnych i miejskich. Obowiązek monitorowania to pierwszy kro to ustalenia w przyszłości norm redukcji emisji, które nierozerwalnie wiązałyby się z ograniczeniem produkcji rolnej.
H) Dyrektywa odpadowa [COM 420/2023]
W ramach rewizji Dyrektywy Ramowej w sprawie Odpadów Komisja zaproponowała pierwsze wiążące cele w zakresie ograniczenia marnowania żywności. Komisja zaproponowała, aby do końca 2030 r. państwa członkowskie ograniczyły marnowanie żywności w przetwórstwie i produkcji o 10% oraz w handlu detalicznym, dystrybucji, restauracjach i gospodarstwach domowych (łącznie) o 30%. Parlament zwiększył te progi do 20% i 40% a Komisja będzie upoważniona do przeprowadzenia oceny ewentualnego wprowadzenia celów w zakresie produkcji podstawowej (w tym w rolnictwie). Komisja przeprowadzi także ocenę możliwości wprowadzenia wyższych celów na rok 2035. Od 1 stycznia 2025 r. państwa członkowskie będą musiały zapewnić selektywną zbiórkę tekstyliów. Zgodnie z wnioskiem Komisji państwa członkowskie będą musiały zadbać o to, aby producenci wprowadzający tekstylia na rynek unijny byli objęci rozszerzoną odpowiedzialnością producenta (program EPR). W raporcie rozszerza się zakres objętych nim tekstyliów i wprowadza przedmioty wielkogabarytowe - materace i dywany, do zakresu rozszerzonej odpowiedzialności producenta (EPR).
Producenci wprowadzający tekstylia do obrotu będą zobowiązani do zarejestrowania się w krajowym rejestrze producentów i zobowiązani do tworzenia organizacji odpowiedzialnych za producentów (PRO), finansowanych ze składek finansowych wnoszonych przez producentów, aby realizować określone zadania w dyrektywie, np. zbiórka i transport odpadów tekstylnych.
Delegacja PiS nie poparła sprawozdania PE, ponieważ nie zgadza się na zaproponowane zwiększenie ambicji celów ogólnych oraz na dodatkowe obowiązki nakładane na producentów. Delegacja PiS podczas prowadzonych prac nad rewizją dyrektywy odpadowej celem zmniejszenia zjawiska marnowania żywności, konsekwentnie opowiadała się przeciwko wszelkim zapisom dyrektywy, które mogłyby w negatywnym stopniu wpłynąć na działalność rolniczą.
Dzięki staraniom PiS w tekście dyrektywy przyjętym przez Komisję ENVI udało się wykluczyć produkcję pierwotną, czyli działalność rolniczą z wiążących celów dotyczących redukcji żywności.
I) Dyrektywa w sprawie emisji przemysłowych COM(2022)0156
Głosowanie dotyczyło porozumienia trójstronnego osiągniętego 29 listopada 2023 r.
Delegacja PiS w Parlamencie Europejskim głosowała przeciwko przyjęciu dyrektywy.
Dyrektywa ta jest instrumentem mającym na celu redukcję emisji przemysłowych (np. rtęci, metali ciężkich, substancji niebezpiecznych itp.) pochodzących z przemysłu i niektórych instalacji rolniczych poprzez ustalanie norm emisji przed przyznaniem pozwoleń obejmujących emisję zanieczyszczeń do środowiska.
Delegacja PiS od początku wyrażała głębokie zaniepokojenie głównymi założeniami rewizji dyrektywy, czyli zrównaniem sektora rolnego z zakładami przemysłowymi. Profile emisji poszczególnych sektorów przemysłowych różnią się od produkcji rolnej i rolnicy w żadnym wypadku nie mogą być uznawani za przedsiębiorstwa „przemysłowe” - a do tego sprowadzają się przepisy nowelizowanej dyrektywy. Zaproponowane w nowelizacji dyrektywy drastyczne obniżenie progów dużych jednostek przeliczeniowych (DJP) inwentarza trzody chlewnej i drobiu oraz włączenie do jej zakresu zwierząt gospodarskich (bydła) nakłada niedopuszczalne obciążenia na małe i średnie gospodarstwa rolne w UE. Obawiamy się również szkodliwych skutków nowej legislacji dla rzeźni, zakładów przetwórstwa mleka i biogazowni. Rozbudowany system rejestracji i wydawania pozwoleń będzie nieproporcjonalnym obciążeniem małych i średnich zakładów, utrudniając im rozwój oraz utrzymanie wydajności, rentowności i konkurencyjności na wspólnym rynku.
Europejscy rolnicy i spółdzielnie rolne w ostatnich latach z trudem podejmują niezbędne inwestycje, aby sprostać kolejnym, lawinowo rosnącym celom poszczególnych strategii Zielonego Ładu - jednak w dalszym ciągu brakuje narzędzi niezbędnych do wprowadzenia takich zmian oraz odpowiedniego wsparcia finansowego dla innowacji, spoza budżetu WPR.
J) Dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków COM(2021)0802
Przegląd dyrektywy o charakterystyce energetycznej budynków (EPBD) jest istotnym elementem Europejskiego Zielonego Ładu. Budynki stanowią ogromną część zużywanej energii w UE - w 2021 roku było to 43% - dlatego zwiększenie ich efektywności energetycznej jest, zdaniem Komisji Europejskiej, kluczowe dla osiągnięcia unijnych celów klimatycznych. Nadrzędnym celem EPBD jest doprowadzenie do dekarbonizacji wszystkich budynków do 2050 roku, a inne cele to, między innymi: przyśpieszenie renowacji, podwyższenie jakości powietrza czy stworzenie infrastruktury dla zrównoważonej mobilności.
Posłowie PiS od początku sprzeciwiali się przeglądowi dyrektywy (zwłaszcza w kierunku obranym przez Parlament Europejski) ze względu na nierealistyczność narzucanych celów oraz ogromne koszty, którymi zostaną obarczone Państwa Członkowskie, a szczególnie obywatele, również ci mniej zamożni.
W ostatecznym kształcie tekst jest pełen postulatów, które są dla nas nie do zaakceptowania.
Zgodnie z dyrektywą wszystkie nowopowstałe budynki będą musiały być zeroemisyjne od 1 stycznia 2030 roku, natomiast do 2050 roku wszystkie istniejące już budynki będą musiały mieć status zeroemisyjnych. W myśl definicji zawartej w dyrektywie, budynki zeroemisyjne nie mogą na przykład wytwarzać na miejscu emisji dwutlenku węgla. Wprowadza się również zakaz na dotacje finansowe na instalację kotłów na paliwa kopalne, który będzie obowiązywał od 1 stycznia 2025 roku. Państwa Członkowskie będą też musiały opublikować harmonogram z perspektywą wycofania wszystkich kotłów na paliwa kopalne do 2040 roku.
W przeglądzie dyrektywy wprowadza się również bardzo wyśrubowane cele renowacji budynków, zarówno mieszkalnych, jak i niemieszkalnych. Jeśli chodzi o budynki niemieszkalne, PCz będą musiały przyjąć minimalne standardy wymagań energetycznych (MEPS, które doprowadzą do renowacji 16% budynków o najgorszej charakterystyce energetycznej do 2030 roku i 26% do 2033 roku. Jeśli chodzi o budynki mieszkalne, ich średnie zużycie energii pierwotnej będzie musiało spaść o 16% do 2030 roku i o 20-22% do 2035 roku. 55% tych oszczędności energetycznych będzie musiało zostać osiągnięte poprzez renowacje budynków o najgorszej charakterystyce energetycznej.
Końcowe porozumienie zmienia również wymogi co do opracowania świadectw charakterystyki energetycznej i sprawia, że te świadectwa będą wydawane częściej i będą zawierać szerszy przekrój informacji na temat budynku, co nieuchronnie doprowadzi do wzrostu ich ceny. Ponadto, w tekście jest również artykuł nakreślający plan instalacji paneli fotowoltaicznych (art. 9a) oraz obszerny artykuł o elektromobilności (art. 12), w którym mówi się o obowiązkach dotyczących instalacji punktów ładowania, a także miejsc parkingowych dla rowerów.
Podsumowując, zawarte porozumienie zawiera ogromną ilość celów, których wykonanie - przynajmniej w niektórych PCz - trudno sobie wyobrazić. Dyrektywa, za którą nie idzie stworzenie żadnego nowego unijnego funduszu, będzie olbrzymim brzemieniem finansowym dla obywateli, a także finansowym i administracyjnym dla państw członkowskich.
K) Homologacja typu pojazdów silnikowych i silników w odniesieniu do emisji i trwałości akumulatorów (Euro 7) COM(2022)0586
Komisja proponuje w tym wniosku zaostrzenie limitów zanieczyszczeń dla pojazdów, jako etap przejściowy dla samochodów z silnikami benzynowymi i wysokoprężnymi przed przejściem w 2035 r. na pojazdy bezemisyjne. Powszechniej określany jako "Euro 7", projekt rozporządzenia ustanawia zatem ujednolicone normy homologacji pojazdów silnikowych, silników i powiązanych układów, komponentów i jednostek technicznych. W przeciwieństwie do poprzednich regulacji, Euro 7 obejmuje wszystkie pojazdy, w tym lekkie samochody osobowe i dostawcze, a także ciężkie ciężarówki i autobusy, a wszystko to w ramach jednolitych ram prawnych. Po raz pierwszy przepisy zawierają również zasady dotyczące samochodów elektrycznych - na przykład dotyczące ścierania hamulców i opon uwalniających mikrodrobiny plastiku oraz wymagania dotyczące trwałości baterii.
Delegacja PiS nie popiera nadrzędnego celu nowych regulacji w tym zakresie, tj. całkowitego wycofania pojazdów benzynowych i wysokoprężnych do roku 2035. Jest to idea zupełnie nierealistyczna a próby jej realizacji będą szkodliwe dla europejskiego przemysłu, bezpieczeństwa transportu, konkurencyjności i odporności całej unijnej gospodarki oraz dla zwykłych obywateli.
oprac, e-mk, ppr.pl
.png)
Zaloguj przez Facebook
