Temat: Przyszłe Wieloletnie Ramy Finansowe UE
Szanowna Pani Przewodnicząca von der Leyen, Szanowna Pani Komisarz Serafin,
W związku z przygotowaniami do nadchodzących propozycji Komisji dotyczących Wieloletnich Ram Finansowych (WRF) Unii na okres po 2027 roku, poniżej podpisane organizacje chciałyby zwrócić uwagę na kilka konkretnych kwestii.
Wytyczne polityczne dla Komisji Europejskiej na lata 2024-2029 oraz Pani wystąpienie przed Parlamentem Europejskim w lipcu ubiegłego roku wyraźnie podkreśliły znaczenie i istotność rolnictwa, obszarów wiejskich i żywności dla Europy, jej gospodarki oraz jej obywateli.
W kontekście Pani stwierdzenia „(...) Będę bronić polityki dochodowej UE dla rolników europejskich i zapewnię, że budżet UE oraz nasza wspólna polityka rolna są ukierunkowane” oraz biorąc pod uwagę nadchodzącą publikację Wizji Komisji na temat Przyszłości Rolnictwa i Żywności w UE, z niepokojem zauważamy pomysły dotyczące możliwej realokacji wydatków UE w ramach Jednego Funduszu, które, jeśli zostaną zrealizowane, całkowicie zmienią strukturę i zarządzanie przyszłymi WRF i Wspólną Polityką Rolną (WPR).
Chociaż nasze organizacje popierają zasadę uproszczenia, mamy głębokie obawy, że rozważane zmiany, jeśli zostaną wprowadzone, nie przyniosą ani prostoty, ani zmniejszenia biurokracji z następujących powodów:
Pomysł zwiększenia uproszczenia i elastyczności, który zakłada realokację wydatków UE w ramach Jednego Funduszu i z Krajowymi Planami dla wszystkich funduszy, jest sprzeczny z ukierunkowaniem wsparcia niezbędnego w niektórych kluczowych obszarach polityki, szczególnie Wspólnej Polityki Rolnej (WPR). Ustanowiona w 1962 roku i finansowana z budżetu UE, WPR działa jako partnerstwo między społeczeństwem, sektorem rolnym i łańcuchem agri-żywnościowym. Przynosi wartość dodaną UE poprzez gwarantowanie stabilnych dostaw żywności i przystępnych cen dla konsumentów, wspieranie dochodów rolników, osiąganie ekonomicznej, środowiskowej i społecznej zrównoważoności oraz przyczynianie się do rozwoju obszarów wiejskich.
To przedsięwzięcie prowadziłoby do katastrofalnych skutków dla sektora rolnego UE, do większej złożoności i niepewności dla naszych 9 milionów rolników, a także zagrażałoby stabilności i wydajności łańcucha agri-żywnościowego UE, zwiększając różnice między państwami członkowskimi i prowadząc do fragmentacji jednolitego rynku, jednego z filarów UE i kluczowych planów na lata 2024-2029.
Podważyłoby to również wieloletnie podejście inwestycyjne, które jest niezbędne dla rolników do poprawy konkurencyjności i osiągania większej zrównoważoności, jednocześnie przyczyniając się do stabilności i zrównoważoności łańcucha agri-żywnościowego.
Pomysł ten byłby również sprzeczny z ostatnim raportem Strategic Dialogue for the Future of EU Agriculture, który wzywa nie tylko do „dedykowanego budżetu dla WPR”, ale także do oddzielnych (i indywidualnych) funduszy na przejście rolnicze (AJTF) i odnowę przyrody, poza WPR.
Ostatnim, ale z pewnością nie najmniej ważnym punktem, opierając się na doświadczeniach z Krajowymi Planami Strategicznymi WPR, przygotowanie uproszczonych „Krajowych Planów Jednolitych” dla wszystkich funduszy UE, a następnie ich ocena, analiza, zgłaszanie uwag do państw członkowskich, otrzymywanie zmienionych planów, ponowna analiza i ostateczne zatwierdzenie tych jednolitych planów przez służby Komisji, stanowiłoby zadanie o ogromnych proporcjach, które prawdopodobnie zajęłoby bardzo dużo czasu i byłoby bardzo obciążające.
Naszym zdaniem zwiększony i dedykowany budżet WPR pozostaje fundamentalny dla zapewnienia konkurencyjności, bezpieczeństwa żywnościowego, zrównoważonego rozwoju oraz gwarantowania godziwych dochodów dla rolników i stabilności oraz wyników gospodarczych sektora agri-żywnościowego UE.
Dodatkowo, biorąc pod uwagę bieżące napięcia geopolityczne i ich wpływ na gospodarkę, wzywamy do uwzględnienia w WRF elastycznego mechanizmu dostosowującego zaangażowane środki do rzeczywistej obserwowanej inflacji (a nie prognozowanej).
Wspólność i odpowiednie wsparcie dla WPR, jednej z najstarszych i dobrze ugruntowanych polityk UE, powinny być utrzymane i pielęgnowane jako czynnik wspierający odporny, zrównoważony sektor rolny i agri-żywnościowy, aby zapewnić uczciwą konkurencyjność na wspólnym rynku europejskim, osiągnąć bezpieczeństwo żywnościowe UE oraz dynamiczne obszary wiejskie.
Jakakolwiek propozycja demontażu tego systemu podważałaby podstawowe wartości UE i zagrażałaby jej jedności oraz przyszłości.
Mamy nadzieję, że weźmiecie pod uwagę te obawy podczas przygotowywania propozycji dotyczącej kolejnych WRF.
Z wyrazami szacunku,
e-mk, ppr.pl