Wczoraj państwa członkowskie i przedstawiciele Rady ( Coreper ) potwierdzili tymczasowe porozumienie między hiszpańską prezydencją w Radzie a Parlamentem Europejskim w sprawie aktualizacji prawa UE dotyczącego legalnej migracji do Rynek pracy w UE.
Zaktualizowane zasady usprawniają procedurę ubiegania się o zezwolenie na pobyt w celu podjęcia pracy na terytorium państwa członkowskiego. Przyspieszy to międzynarodową rekrutację talentów. Ponadto większe prawa dla pracowników z krajów trzecich i ich równe traktowanie w porównaniu z pracownikami z UE ograniczą wyzysk pracowników.
Wielu pracodawców boryka się z napiętą sytuacją na rynku pracy. Wniosek, który uzgodniliśmy dzisiaj, jest odpowiedzią na tę sytuację niedoborów, ponieważ doprowadzi do sprawnego i przewidywalnego procesu ubiegania się przez obywateli państw trzecich o pracę i miejsce zamieszkania pozwolenie za jednym razem - powiedziała Elma Saiz, hiszpańska minister ds. Włączenia społecznego, zabezpieczenia społecznego i migracji
Dyrektywa w sprawie jednego zezwolenia określa proces składania wniosków przez kraje UE o wydanie tego jednolitego zezwolenia i ustanawia wspólne prawa dla pracowników z krajów trzecich. Państwa członkowskie mają ostatnie słowo na temat tego, którzy i ilu pracowników z krajów trzecich chcą przyjąć na swój rynek pracy.
Procedura aplikacyjna
Pracownik z państwa trzeciego może złożyć wniosek z terytorium państwa trzeciego lub, zgodnie z porozumieniem osiągniętym między współprawodawcami, z UE, jeżeli jest on posiadaczem ważnego dokumentu pobytowego. Gdy państwo członkowskie zdecyduje się wydać jedno zezwolenie, decyzja ta będzie służyć zarówno jako zezwolenie na pobyt, jak i zezwolenie na pracę.
Czas trwania
Rada i Parlament Europejski postanowiły, że wydanie jednego zezwolenia powinno nastąpić w ciągu trzech miesięcy od otrzymania kompletnego wniosku. Okres ten obejmuje również czas potrzebny na sprawdzenie sytuacji na rynku pracy przed przyjęciem decyzji w sprawie jednolitego zezwolenia. Państwa członkowskie wydadzą następnie niezbędną wizę, aby umożliwić początkowy wjazd na ich terytorium.
Zmiana pracodawcy
Posiadacze jednego zezwolenia będą mieli możliwość zmiany pracodawcy, z zastrzeżeniem powiadomienia właściwych organów. Państwa członkowskie mogą również wymagać minimalnego okresu, w którym jeden posiadacz zezwolenia jest zobowiązany do pracy dla pierwszego pracodawcy. W przypadku utraty zatrudnienia, pracownicy z państw trzecich mogą pozostać na terytorium państwa członkowskiego, jeżeli całkowity okres bezrobocia nie przekracza trzech miesięcy w okresie ważności jednego zezwolenia lub sześciu miesięcy po dwóch latach pozwolenia.
Geneza i kolejne kroki
Obecna dyrektywa w sprawie jednego zezwolenia pochodzi z 2011 r. W dniu 27 kwietnia 2022 r. Komisja zaproponowała aktualizację dyrektywy z 2011 r.
Wniosek jest częścią pakietu „umiejętności i talentu”, który usuwa niedociągnięcia UE w zakresie legalnej migracji i ma na celu przyciągnięcie umiejętności i talentów, których potrzebuje UE.
Dane Eurostatu z 2019 r. Pokazują, że państwa członkowskie zgłosiły 2 984 261 decyzji w sprawie jednego zezwolenia, z czego 1 212 952 dotyczyło wydania pierwszych zezwoleń. Pozostałe decyzje dotyczyły odnowienia lub zmiany zezwoleń.
Po dzisiejszym zatwierdzeniu tekst będzie musiał zostać formalnie przyjęty zarówno przez Radę, jak i Parlament Europejski.
oprac, e-mk ppr.pl