Petycja wnosząca o ustawowe zobowiązanie banków i kredytobiorców do rozliczenia wzajemnych roszczeń powstałych z zawartych z konsumentami umów kredytów denominowanych lub indeksowanych do walut obcych
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
Pan Szymon Hołownia Marszałek Sejmu RP
Komisja do Spraw Petycji
Petycja wnosząca o ustawowe zobowiązanie banków i kredytobiorców do rozliczenia wzajemnych roszczeń powstałych z zawartych z konsumentami umów kredytów denominowanych lub indeksowanych do walut obcych.
Szanowny Panie Marszałku,
składając niniejszą PETYCJĘ bardzo proszę o niezwłoczne przekazanie jej Komisji do Spraw Petycji i zobowiązanie Komisji do jej rozpatrzenia w terminie jednego miesiąca. Na skutek niewydolności wymiaru sprawiedliwości, setki tysięcy kredytobiorców, którzy zawarli z bankami umowy kredytów denominowanych bądź indeksowanych w walutach obcych, nie może w miarę szybko uzyskać rozstrzygnięcia sądowego w zakresie wzajemnego rozliczenia finansowego stron z tytułu zawartych umów kredytowych, bezwzględnie nieważnych w świetle przepisów Kodeksu cywilnego.
W związku z powyższym niezwłoczna interwencja ustawodawcy w przedstawionym zakresie winna zasługiwać na uznanie.
Z poważaniem
Grzegorz Jedamski
P E T Y C J A
Na podstawie art. 63 Konstytucji Rzeczypospolitej oraz art. 2 ustawy o petycjach z dnia 11 lipca 2014 r., składając niniejszą petycję w interesie publicznym wnoszę o:
Inicjatywę ustawodawczą w zakresie ustawowego zobowiązania banków i kredytobiorców do rozliczenia wzajemnych roszczeń powstałych z zawartych z konsumentami umów kredytów denominowanych lub indeksowanych do walut obcych.
Ustawa regulująca przedmiotową materię, powinna zobowiązać banki do rozliczenia konsumenckich kredytów denominowanych lub indeksowanych do walut obcych, czynnych i również spłaconych oraz ugód zawartych przez banki z kredytobiorcami, które nie zostały zatwierdzone przez sądy (z wyjątkiem kredytów będących przedmiotem postępowania sądowego i zawartych ugód, zatwierdzonych przez sądy).
Ustawa powinna zobowiązywać banki do rozliczenia z kredytobiorcami wszystkich kredytów denominowanych lub indeksowanych do walut obcych, zawierających klauzule abuzywne, w okresie 3 miesięcy od wejścia w życie ustawy, poprzez rozliczenie wzajemnych zobowiązań metodą różnicy salda z tytułu otrzymanego przez kredytobiorcę kapitału a dokonanymi spłatami ( z uwzględnieniem należnych kredytobiorcom ustawowych odsetek z tytułu zwłoki, którzy wzywali bank do zwrotu należności z tytułu spłaty kredytu). Nadwyżka z tytułu spłaty kredytu ponad otrzymany przez kredytobiorcę kapitał (wraz z należnymi odsetkami) powinna zostać wypłacona przez banki w okresie trzech miesięcy od wejścia w życie ustawy.
Kredytobiorców, którzy nie spłacili jeszcze bankom w ratach kwot pokrywających otrzymany kapitał, banki poinformują o terminie spłaty ostatniej raty podając jej wysokość.
Ww. sposób rozliczenia powinien również dotyczyć umów kredytowych w sprawie których banki zawarły już bezpośrednio z kredytobiorcami ugody bez postępowania mediacyjnego i ich zatwierdzenia przez sądy.
Ustawowe uregulowanie przedmiotowych rozliczeń nie powinno zamykać kredytobiorcom prawa do sądu, jeżeli kredytobiorca uzna, iż nie otrzymał od banku należnej kwoty.
Ustawowe uregulowanie przedmiotowej materii w przedstawionym zakresie uzasadnia przede wszystkim zapaść sądownictwa - do czego przyczyniła się m.in. ilość zawieranych przez banki sprzecznych z prawem umów kredytowych – oraz powszechność, powtarzalność i tożsamość spraw wynikłych z zawartych umów kredytowych zawierających klauzule abuzywne, które wywierają określone skutki prawne wobec wszystkich kredytobiorców. Warunek umowny nie może być uznany za nieuczciwy wobec części konsumentów, którzy zawarli tę umowę, a uczciwy wobec pozostałych.
Skutki prawne, wynikające z zawartych umów kredytów walutowych zawierających klauzule abuzywne, w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz Sądu Najwyższego i przepisów Kodeksu cywilnego są jednoznaczne, powodujące, że strony umowy mają prawo do zwrotu wypłaconych/spłaconych kwot z tytułu realizacji nieważnych umów.
Przedmiotowe umowy kredytowe, zawierające w swej treści zapisy sklasyfikowane przez UOKiK jako klauzule abuzywne, naruszają art. 353 ¹ KC, co skutkuje bezwzględną nieważnością niniejszych umów z mocy art. 58 §1 i § 2 KC
W związku z powyższym zawarte przez banki ugody, które zapewniają bankom korzyści kosztem kredytobiorców (świadczenia dla banków ponad kwotę wynikającą z wypłaconego kapitału ) są bezwzględnie nieważne z mocy art. 58 § 1 KC.
Działania banków, doprowadzające do zawarcia z kredytobiorcami ugód z zapewnieniem sobie nienależnych korzyści, wykorzystujące nieświadomość klientów, są penalizowane w art. 286 §1 Kodeksu karnego.
Negatywne skutki publiczne, społeczne i gospodarcze wynikające z nie rozliczenia przedmiotowych umów przemawiają za szybkim ustawowym uregulowaniem przedmiotowej materii.
Banki i kredytobiorcy zyskają na ustawowym uregulowaniu wzajemnych rozliczeń, albowiem nie poniosą kosztów związanych z sądowym postępowaniem i zyskają czas na sprawy godne lepszej sprawy.
Jako że sprawy wynikłe z przedmiotowych, rodzajowo tożsamych kredytów konsumenckich były przedmiotem utrwalonego orzecznictwa TSUE i Sądu Najwyższego, jednoznacznego w skutkach prawnych, więc strony umowy nie mają powodu by uważać, że zostali pozbawieni prawa do sądu, wszak ostateczny wynik wszystkich postępowań sądowych w niniejszych sprawach powinien być taki sam z uwzględnieniem rozliczenia metodą różnicy salda.
Propozycja ustawowego uregulowania wzajemnego rozliczenia roszczeń z tytułu konsumenckich kredytów denominowanych lub indeksowanych do waluty obcej, powinna zasługiwać na uznanie ustawodawcy oraz samych stron tychże umów - przedstawiona propozycja szanuje wzajemne prawo stron do zwrotu kwot wypłaconych w wyniku realizacji nieważnych w świetle obowiązującego prawa konsumenckich umów kredytów denominowanych lub indeksowanych do walut obcych.
Ustawowe uregulowanie zobowiązań w wnioskowanym zakresie przyczyni się do mniejszego obciążenia sądów sprawami, które co do meritum są już de facto rozstrzygnięte.
Przyjęcie proponowanej ustawy uzasadnia m.in. zobowiązanie Państwa do przeciwdziałania powszechnej działalności banków sprzecznej z prawem.
Pomimo długości postępowania w sprawie petycji o nr BKSP-155-X-44/23 - i jak dotąd, na skutek inercji Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, bez ustawowego uregulowania przedmiotowych kwestii - której byłem autorem (link do artykułu zawierającego petycję wraz z pismami dotyczącymi meritum w zał.), wyrażam nadzieję, że tę petycję Sejm niezwłocznie w trybie pilnym rozpatrzy, która ze względów publicznych, społecznych i gospodarczych jest również zasadna jak ww. – w zał. skan pisma Marszałek Sejmu.
https://www.ppr.pl/wiadomosci/grzegorz-jedamski-apeluje-do-donalda-tuska
oprac, e-red, ppr.pl
.png)
Zaloguj przez Facebook
