W zeszłym tygodniu odbyło się forum biznesu poświęcone sztucznej inteligencji w sektorze rolno-spożywczym, zorganizowane przez COGECA. Była to wspaniała okazja, aby omówić wiele ekscytujących wyzwań i określić ramy „rolnictwa 4.0”, które podobnie jak koncept sieci 3.0 lub 4.0, jest oparte na dzieleniu się danymi i użytkowaniu danych przez inteligentne maszyny.
Myślę, że podczas rozmów na temat nowych tematów i konceptów, pojawiają się mniej lub bardziej istotne kwestie. Według mnie dyskusja dotycząca tego czy technologia trafi do naszych gospodarstw nie ma sensu, ponieważ częściowo już się tam znajduje. W 2020 r. szacuje się, że rolnicy będą korzystali z 75 milionów inteligentnych urządzeń. Nie ma co dłużej zastanawiać się nad skalą tej rewolucji. Wiemy, że jej rozmiar będzie olbrzymi i że będzie ona miała znaczący wpływ na nasza codzienną pracę. Ogólna wartość sztucznej inteligencji na rynku rolniczym będzie wzrastać z szacowanego 1 mld dolarów w 2020 r. do 4 mld dolarów do 2026 r., co oznacza że sektor sztucznej inteligencji w rolnictwie będzie zwiększał się o 25% rocznie między 2020 a 2026 r. Nie należy również zastanawiać się nad zainteresowaniem rolników technologią. Większość z nas stosuje już wielorakie rozwiązania proponowane przez sztuczną inteligencję, nie będąc tego w pełni świadomym. Korzystamy z narzędzi monitorowania, aplikacji mobilnych, oprogramowania, robotów, inteligentnego sprzętu itd. Badacze oszacowali, że do 2050 r. przeciętne gospodarstwo będzie generowało średnio 4,1 mln danych każdego dnia.
Według mnie najważniejsze pytanie, na które musimy razem odpowiedzieć jest następujące: co skuteczny rozwój sztucznej inteligencji oznacza dla rolnictwa i spożywczego łańcucha wartości? Po zapoznaniu się z wieloma przykładami i możliwościami stosowania technologii na forum biznesu Cogeca, myślę że istotne jest, abyśmy to my, rolnicy, byli siłą napędową tej ewolucji.
Przynajmniej w nadchodzących latach sztuczna inteligencja pozostanie narzędziem. Narzędzie nie jest z założenia złe czy dobre. Wszystko zależy od tego jak je wykorzystamy. Nie chodzi więc tutaj o bycie technofilem albo technofobem. Zdefiniowanie w jaki sposób wykorzystamy sztuczną inteligencję w Europie ma polityczne znaczenie. Powinniśmy wspierać pojawiające się europejskie przedsiębiorstwa i start-upy, które wydają się nam najbardziej obiecujące, aby móc obserwować sukces europejskich liderów w sektorze. Obecnie kontynent amerykański wysuwa się na prowadzenie, a kraje Azji i Pacyfiku również mogą nas wyprzedzić w najbliższej przyszłości. W związku z tym należy zastanowić się jakie podejścia należy wspierać w kontekście sztucznej inteligencji. Widzę co najmniej 3 elementy, które mogą przyczynić się do pozytywnej rewolucji, jakiej oczekują rolnicy w UE:
1- Sztuczna inteligencja powinna wspierać rozwój „rolnictwa nastawionego na misję”.
Podczas poprzednich rewolucji w rolnictwie najważniejszą wartość stanowił wzrost wydajności. Obecny kryzys klimatyczny i kryzys bioróżnorodności oraz związana z tym potrzeba utrzymania bezpieczeństwa żywnościowego stanowią wyzwanie dla misji rolnictwa i rolników. Nie możemy oczekiwać, że sztuczna inteligencja będzie wykorzystywana tylko do zwiększenia wydajności. Ostateczna forma technologii powinna wykraczać poza sferę wydajności i obejmować kwestie środowiskowe, odpowiedzialność społeczną i powszechność wśród rolników.
Sprzęt monitorujący wodę, emisję dwutlenku węgla i azotu, technologia blockchain, robotyka, chatboty to niektóre przykłady, które mogą odpowiedzieć na zobowiązania, tak ważne dla końcowych konsumentów. Ukazanie naszych możliwości sekwestracji węgla w konkretny i wymierny sposób oraz działań ukierunkowanych na jakość gleby, powietrza i bioróżnorodność powinno pomóc w opracowaniu nowych systemów wsparcia i przepisów, które wynagrodzą rolników za świadczone przez nich usługi i wypełnianie misji, z korzyścią dla całej społeczności. Tylko i wyłącznie rolnicy mają możliwość w tym samym czasie produkować żywność i magazynować dwutlenek węgla. My, rolnicy zdajemy sobie z tego sprawę i niedługo udowodnimy to przy pomocy nowych technologii.
2- Sztuczna inteligencja rolnictwie powinna być powszechna oraz opracowana wraz z rolnikami, dla rolników.
Nie należy zostawiać nikogo w tyle, co jest już dobrze zidentyfikowanym zagrożeniem związanym z rozwojem rolnictwa 4.0. Ważne jest, aby rolnicy mogli wybrać takie praktyki rolne, jakie chcą stosować oraz aby otrzymali odpowiednie wsparcie i porady w kwestii stosowania tych nowych praktyk. Problemy, które wiążą się z rolnictwem uwzględniającym narzędzia sztucznej inteligencji dotyczą dostępności i kosztów tych technologii, które zwykle są znaczące i skumulowane.
Sukces poprzedniej rewolucji rolnej był zdeterminowany jej powszechnością. Ważne jest aby rozwój usług sztucznej inteligencji opierał się na tych samych założeniach oraz aby towarzyszyły mu również nowe modele biznesowe. Często w trakcie rozmów w Brukseli zapomina się o koszcie tych technologii. Wspieram wizje wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej, Fransa Timmermansa, który wierzy w inteligentne rolnictwo i uważam, że ważne jest aby Komisja wyjaśniła jakie mechanizmy pozwolą rolnikom dokonać wyborów w ramach rolnictwa opartego na sztucznej inteligencji.
Obecnie Europa stara się odpowiedzieć na dwa inne główne wyzwania za pomocą Zielonego Ładu i nowej WPR. Chodzi o pełne wdrożenie łącza szerokopasmowego na obszarach wiejskich i szkolenie rolników. Może to brzmieć trywialnie, jednak właśnie te elementy będą pełnić kluczową rolę jeśli chodzi o wprowadzenie nowych form rolnictwa. W tym kontekście kluczowe znaczenie ma zapewnienie, że program odbudowy gospodarczej obejmie między innymi wsparcie dla inwestycji w najnowocześniejsze technologie w rolnictwie takie jak cyfryzacja, sztuczna inteligencja, robotyka, drony, nowe techniki hodowli itp. z odpowiednimi przydziałami budżetowymi spoza budżetu przeznaczonego na rolnictwo. Wierzymy w siłę wspólnych polityk UE i od dawna wspieraliśmy wysiłki Komisji podejmowane na jednolitym rynku cyfrowym. Nadal będziemy wspierać te wysiłki.
3 - Sztuczna inteligencja w rolnictwie musi opierać się na chęci rolników do udostępnienia posiadanych przez nich danych.
Wprowadzenie sztucznej inteligencji umożliwia przetwarzanie ogromnych ilości danych, gromadzenie i wymianę informacji z wielu źródeł w celu udostępnienia rolnikom i ich spółdzielniom systemów wspomagających podejmowanie złożonych decyzji.
Rolnicy i przedsiębiorstwa rolne z ogromną chęcią udostępnią dane innym podmiotom oraz zaangażują się w podejście oparte na otwartym dostępie do danych, jeśli poprawi to stosowane przez nich praktyki. Jednakże podmioty te udostępniają swoje dane pod warunkiem, że potencjalne korzyści i zagrożenia będą jasne oraz odpowiednio i uczciwie uregulowane na drodze umownej. Dlatego też trzeba zdefiniować główne zasady dotyczące praw do danych, praw dostępu i praw do ponownego wykorzystania danych. Pierwszym sposobem zapewnienia rolnikom tych praw był europejski kodeks postępowania, podpisany przez Copa-Cogeca i inne kluczowe organizacje sektorowe w 2018 r. Świadczy to o znaczeniu udziału w dialogu politycznym. Technologie będą w dalszym ciągu się rozwijać i należy ograniczyć niepożądane konsekwencje. Ostatecznie kluczowe jest również, aby dane były przechowywane w Europie.
Zwiększona rola spółdzielni rolniczych
Podsumowując, jako przedstawiciel spółdzielni rolniczej chciałbym zwiększyć świadomość na temat ważnej roli, jaką pełnią spółdzielnie. Istotnie, model spółdzielczy ma wiele do zaoferowania jeśli chodzi o rozwój i wdrożenie nowych technologii, co obserwuję w mojej organizacji. Wysiłkom naszych przedsiębiorstw przyświecają dwa cele: wspieranie właścicieli, którzy są również rolnikami w procesie transformacji cyfrowej oraz utrzymanie konkurencyjnej pozycji w bardziej zrównoważonej gospodarce Działamy, aby wspierać rolników i członków w kwestii procedur związanych ze sztuczną inteligencją, oferując porady i wytyczne odnośnie wdrażania. W ten sposób mamy wkład w zrównoważony i cyfrowy sektor rolno-spożywczy. Ponadto inwestujemy zasoby i dostosujemy nasze modele biznesowe, aby zgłębiać potencjał nowatorskich technologii. Jednakże w punktu widzenia innowacji i wartości, jeżeli celem naszych spółdzielni jest osiągnięcie znaczącej wydajności i wkład w cele społeczne i klimatyczne poprzez inwestycje w sztuczną inteligencję, powinniśmy rozwijać i promować potencjał sztucznej inteligencji. W ramach naszych przedsiębiorstw musimy polepszyć organizację zasobów organizacyjnych i wdrożyć systemy komputerowe, które są w stanie podjąć procesy myślowe właściwe dla człowieka, takie jak uczenie się, wyciąganie wniosków oraz samokorekta podczas zadań operacyjnych. Rozwój sztucznej inteligencji będzie służył całemu łańcuchowi wartości, zwiększając wydajność, polepszając logistykę i optymalizując zasoby gospodarcze (energię, wodę, itd.).
Nasze spółdzielnie muszą w związku z tym podjąć wysiłki, które obejmą najpowszechniejsze problemy dotyczące nowych technologii, z jakimi zmaga się sektor. Cały czas jesteśmy świadkami braku integracji między systemami, różnic jeśli chodzi o umiejętności cyfrowe na poziomie gospodarstwa, braku przygotowania pracowników, a także niewystarczającej kultury innowacji i współpracy z innymi podmiotami łańcucha wartości. Są to kluczowe elementy do stworzenia ulepszonego pod względem współpracy i cyfryzacji ekosystemu gospodarczego.
Dzięki forum biznesu udało nam się pokazać, że spółdzielnie rolne mogą przekształcić tradycyjne modele biznesu i rolnictwo konwencjonalne w inteligentne rozwiązania. Potrzebujemy jednak korzystnego środowiska prawnego, które wspiera nasze inwestycje i dba o zwiększenie naszej wartości w przyszłości. Kluczowy jest dla nas dostęp do finansowania i systemów wsparcia. Musimy uznać wytworzoną przez nasze spółdzielnie wartość, która jest korzystna dla ich właścicieli, środowiska i konsumentów.
Bernard ADER / Copa - Cogeca
.png)
Zaloguj przez Facebook
