Zioła w żywieniu krów mlecznych

Zwierzęta gospodarskie po wypuszczeniu na pastwisko zanim przystąpią do zjadania zielonki, czasami zachodzą na skraje pastwiska, pod krzewy lub w różne zarośla, gdzie pielęgnacja  pastwiska jest utrudniona. Właśnie w  takich miejscach występują  rośliny zielarskie, które są często tępione przez rolnika, gdyż  uznane są za chwasty. Wiele z nich pobudza produkcję mleka np. oman, barszcz, krwawnik, wilżyna, komonica, wyka, kminek, marchew dzika, pasternak, rutwica, bukwica, pokrzywa, mniszek, pępawa, bluszczyk kurdybanek, żywokost, mydlnica, tatarak, przytulia.
 Niewielu hodowców ma świadomość, że zioła są potrzebne zwierzętom do prawidłowego trawienia zielonki a często bardzo pomocne w zwalczaniu niektórych dolegliwości związanych z intensywnym jej spasaniem.
 W ostatnich latach wyraźnie wzrosło zainteresowanie ziołami, zarówno w terapii u ludzi jak i u zwierząt. Stosowanie ziół w profilaktyce weterynaryjnej ma już wieloletnią tradycję i w każdym okresie znajduje zwolenników stosowania naturalnych  dodatków paszowych w żywieniu zwierząt.
Dowodem na korzystny wpływ ziół w żywieniu są przeprowadzone badania na zlecenie jednej z firm produkujących dodatki paszowe dla bydła. Miały one na celu przeanalizowanie wpływu produkowanego przez firmę preparatu ziołowego na pobranie paszy, produkcję mleka, jego skład oraz wybrane parametry technologiczne.
W skład tego preparatu wchodziły m. in.: mniszek lekarski, wyciąg z kasztana jadalnego, aloes, dodatek chmielu zwyczajnego, wyciąg z macy oraz aldehyd cynamonowy z drzewa cynamonowego.
 Krowy żywione były systemem PMR. W skład mieszanki przygotowywanej w wozie paszowym wchodziły: kiszonka z kukurydzy, kiszone wysłodki buraczane, siano łąkowe, otręby pszenne oraz śruta poekstrakcyjna rzepakowa i jako dodatek mieszanka witaminowo-mineralna.  Dodatkowo krowy otrzymywały indywidualnie śrutę poekstrakcyjną sojową i mieszankę treściwą, których ilość uzależniona była od produkcyjności mleka.
 Doświadczenie prowadzone była na 30 krowach podzielonych na 3 grupy. I – nie otrzymywała preparatu ziołowego, II – otrzymywała 50 ml preparatu, III – 100 ml preparatu na dzień. Obserwacje prowadzone były przez 4 miesiące, a preparat podawany był tylko przez pierwsze 3 miesiące.
„Chociaż nie zaobserwowano istotnych statystycznie różnic między grupami doświadczalnymi, przeprowadzone badania mogą wskazać na pozytywny  wpływ zastosowanego preparatu ziołowego na niektóre analizowane parametry – zwiększona zawartość białka oraz mniejsza liczba komórek somatycznych  w mleku została uzyskana w grupie o wyższej ilości podawanego preparatu”. (Łozicki, i wsp. 2006).
Sposób skarmiania ziół może być różny, można je podawać świeże lub wysuszone, jako lizawki, susz, napar lub odwar. Stosowane dotychczas  mieszanki ziołowe wykazały wyraźną poprawę zapachu, smaku podawanej paszy  przez co powodowały lepsze pobieranie niezbyt chętnie wyjadanych pasz.