Z prac Sejmowej Komisji Rolnictwa

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi 28 czerwca po wyrażeniu zgody przez Prezydium Sejmu podjęła uchwałę w sprawie powołania Karola Krajewskiego na stałego doradcę Komisji.
Komisja uchwaliła dezyderat skierowany do Prezesa Rady Ministrów w sprawie realizacji ustawy z dnia 18 kwietnia 1981 r. o rybactwie śródlądowym.
Według posłów uchwalony dezyderat jest efektem nierealizowania ww. ustawy zgodnie z intencją ustawodawcy, szczególnie w zakresie przedłużania umów na rybackie korzystanie z wód obwodu rybackiego.

Komisja  również wysłuchała informacji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o realizacji ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych podległych Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Informację przedstawił podsekretarz stanu w MRiRW - Andrzej Butra.
Podsekretarz stanu omówił m.in.: zasady organizacji nadzoru Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi nad instytutami badawczymi oraz realizowane przez niektóre instytuty badawcze programy wieloletnie. Poinformował że z 12 dużych jednostek naukowych nadzorowanych przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi 7 posiada status państwowych instytutów badawczych (PIB), a 9 realizuje programy wieloletnie. Wszystkich instytutów badawczych w Polsce jest 120 (14 z nich posiada status PIB). Andrzej Butra wskazał również najważniejsze z punktu widzenia polityki państwa instytuty: Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Państwowy Instytut Weterynaryjny, Instytut Zootechniki, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Morski Instytut Rybacki, Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa, Instytut Ochrony Roślin, Instytut Ogrodnictwa oraz Instytut Technologiczno-Przyrodniczy.

Komisja wysłuchała  także informacji o gospodarowaniu majątkiem przez instytuty badawcze podległe Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi w latach 2009-2010, w świetle wyników kontroli Najwyższej Izby Kontroli.
Informację przedstawili: zastępca dyrektora Departamentu Rolnictwa i Rozwoju Wsi NIK - Waldemar Wojnicz oraz wicedyrektor Delegatury NIK w Poznaniu Matuszek Krzysztof.
W informacji podkreślono, że pozytywna ocena, jaką instytuty badawcze dostały od NIK w zakresie gospodarowania posiadanym majątkiem, jest spowodowana przede wszystkim tym, że utrzymywały one płynność finansową, a ich sytuacja ekonomiczna pozwalała na realizację zadań, do których zostały powołane. W okresie objętym kontrolą na 32 instytuty tylko pięć nie osiągnęło zysku z prowadzonej działalności. Wśród pozostałych dziesięć regularnie uzyskiwało wysoką rentowność, odnotowując zyski netto przekraczające nawet 1 mln zł. NIK zwraca jednak uwagę, że tylko połowa instytutów osiąga jakiekolwiek zyski z działalności, do której zostały powołane, czyli z gospodarowania własnością intelektualną. W żadnym przypadku korzyści ze sprzedaży praw do wynalazków lub udzielania licencji na ich wykorzystanie nie przekroczyły 4% całości przychodów.
W dyskusji stwierdzono, że stan nakładów na naukę i warunki finansowania badań oraz działalności statutowej w instytutach, nad którymi nadzór sprawuje Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, są wysoce niezadowalające. Pomimo tych niekorzystnych uwarunkowań jednostki te realizują badania naukowe na wysokim poziomie, a ich wyniki skutecznie wspierają procesy decyzyjne w obszarze polityki rolnej realizowanej przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Ponadto Komisja wysłuchała informacji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o przestrzeganiu prawa własności intelektualnej w obszarze rolnictwa i produkcji żywności, stan obecny i planowane zmiany.
Informację przedstawił podsekretarz stanu w MRiRW - Andrzej Butra.
Podsekretarz stanu poinformował, że do połowy maja 2012 r. Komisja Europejska zarejestrowała 9 nazw polskich produktów rolnych i środków spożywczych w ramach kategorii chroniona nazwa pochodzenia i 16 w kategorii chronione oznaczenie geograficzne. Polska pod względem liczby zarejestrowanych produktów zajmuje 8 miejsce spośród 27 państw unijnych i 2 miejsce spośród tzw. nowych państw UE. W tej chwili są prowadzone prace nad scaleniem dwóch unijnych rozporządzeń w jedno, które ma lepiej chronić własność intelektualną i m.in. wzmocnić uprawnienia grup producenckich.
W dyskusji posłowie najbardziej interesowali się przypadkami nieuprawnionego stosowania chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych (spory dotyczące używania chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych przez osoby nieuprawnione były najczęściej rozwiązywane w drodze ugody, a producenci zaprzestawali nieuprawnionych działań, jednakże występowały również przypadki wyroków sądowych skazujących producentów wytwarzających produkty rolne pod chronionymi nazwami niezgodnie ze specyfikacją).
W dyskusji poruszono również kwestię wyłącznego prawa hodowcy do odmiany (ochrona prawna) – będącego jedną z form ochrony własności intelektualnej.