Minister rolnictwa i rozwoju wsi Marek Sawicki przebywał w dniach 25-27 lutego br. w Paryżu, gdzie uczestniczył w spotkaniu ministerialnym Komitetu ds. Rolnictwa OECD (25-26.02.) oraz w uroczystym otwarciu „Międzynarodowego salonu rolniczego”.
W posiedzeniu Komitetu ds. Rolnictwa OECD na szczeblu ministrów, które odbyło się po dwunastoletniej przerwie, uczestniczyli przedstawiciele 40 krajów i 5 organizacji międzynarodowych. 23 państwa były reprezentowane przez ministrów rolnictwa.
Tematem przewodnim była polityka rolna i żywnościowa na rzecz stabilnej przyszłości: odpowiedź na globalne wyzwania i możliwości.Formuła spotkania została tak dobrana, by umożliwić ministrom swobodną dyskusję celem wypracowania stanowisk dających podstawę do dalszych prac organizacji. Próbowano odpowiedzieć: jakie możliwości mają kraje OECD, jak mogą pracować na rzecz krajów rozwijających się, jaka jest rola OECD w przygotowywaniu długookresowych analiz. W jakim stopniu system wyżywienia i rolnictwa przygotowany jest, by sprostać potrzebom szybko zmieniającego się świata? Jakie są główne zagadnienia, które będą przykuwały uwagę polityków na arenie krajowej i międzynarodowej w nadchodzących 20 latach? Jaka powinna być polityka, która pozwoli właściwie odpowiedzieć na przewidywane możliwości i wyzwania? W jaki sposób OECD mogłoby pomóc rządom w ulepszaniu polityki w perspektywie krótko-, średnio- i długoterminowej?
W dyskusji kilkakrotnie zabrał głos minister Marek Sawicki. Przedstawił główne zagrożenia dla unijnego i światowego rolnictwa, zaznaczając, iż na świecie powinna być produkowana odpowiednia ilość żywności, w szczególności nie powinna być ona ograniczana i hamowana w regionach, gdzie jest możliwa. Jednocześnie zaznaczył, że produkcja żywności powinna być opłacalna dla każdego ogniwa łańcucha żywnościowego. Po ostatnim kryzysie w Europie zostały poniesione straty przez dostawców surowca. W związku z tym, należałoby określić kształt nowej polityki w tym zakresie, a także zastanowić się nad przygotowaniem bardzo dogłębnych i wiarygodnych analiz dot. m.in. fluktuacji cen, zmian klimatycznych i ich wpływu na produkcję żywności.
W podsumowaniu dokonanym przez dwóch współprzewodniczących znalazły się wnioski i uwagi wskazujące zarówno zgodność poglądów w większości spraw, jak i rozbieżności w podejściu poszczególnych krajów do niektórych tematów.