Wakacje mają wady

Cieszę się na myśl o tym, że będzie mnie otaczał wielonarodowy tłumek. Z urywków zdań dotrze do mnie co dziesiąte słowo, które wyrwane z kontekstu będzie się składało na egzotyczne tło. Nie dotrą wiec do mnie powszechne u nas narzekania. Wyjeżdżam z najbliższymi i grupką przyjaciół, z którymi tematy moralno-polityczno-egzystencjonalne mam obgadane do dna. Pozostanie nam bezwstydne, hedonistyczne cieszenie się słońcem, kąpielami, regionalną kuchnią,wieczornymi spotkaniami z nieśpiesznymi pogwarkami.

Aż nie chce mi się wierzyć, że nie będę musiała wędrować do instytucji i urzędów, po to by usłyszeć, że koleżanka, która jest specjalistką w mojej sprawie właśnie jest na urlopie. Zastanawiające, że w kraju, w którym deklarację wakacyjnego wyjazdu składa zaledwie 30% obywateli, w lipcu i sierpniu niewiele da się załatwiać. Być może uda mi się uniknąć niekompetentnych urzędników, co do których ci rolnicy, z którymi rozmawiam mają niecne plany. Marzy się ludziom mianowicie karna odpowiedzialność za szkodnictwo społeczne uprawiane przez beztroskich biurokratów. Byłby to temat do żartów, gdyby nie to, że brak wyobraźni, wiedzy, beztroska, czy po prostu zwykła głupota "przewracają" firmy dające zatrudnienie i przysparzające dobrobytu. Płakać się chce z bezsilności i żalu, że to, co gdzie in-dziej jest ścigane z mocy prawa, u nas jest polską normą.

Wyjadę i nie będę słyszała zdumionych pytań domorosłych związkowców – dlaczego jest tak źle, skoro jest tak dobrze? Tak bardzo zapędzili się w poszukiwaniu prawdy, że ich własne gospodarstwa popadają w ruinę. Aż się boję, że kiedyś dotrze do nich odpowiedź i przyjdzie zrozumienie – jest ci tak źle, bo nic nie zrobiłeś, żeby było lepiej. Póki co, gardłują i mieszają w głowach innym w imię stereotypu związkowca niepokornego, dociekliwego, zawsze przeciw, cokolwiek by się nie działo. Mam niemiłe odczucie, że tyle jest w nich miłosierdzia dla współbraci co we wrednych kobitkach, rzekomych społecznicach R. M. Grońskiego (Polityka 25/2509), co to na prośbę bezdomnego o wsparcie –  Trzy dni nie jadłem i nie piłem, odpyskowują – To zmień dietę!

To nieprawdopodobne, ale nie usłyszę o teczkach ukrytych w czeluściach Instytutu Propagowania Nienawiści, nikt nie wypowie przy mnie słowa lustracja. Chyba już wszyscy straciliśmy orientację o co komu z teczkami chodzi i zastanawiamy się dlaczego to właśnie zły esbek ma wystawiać świadectwo moralności. Doprowadziliśmy wiele spraw do granic absurdu, także tę teczkową. Moja frustracja jest już tak wielka, że ucieszyłam się kiedy usłyszałam, że inni mają jeszcze gorzej, jakkolwiek nieprawdopodobnie to brzmi. Otóż Rosjanie wymyślili sposób na korupcję szerzącą się w szeregach służb porządkowych. Kuszony niecną propozycją milicjant ma czym prędzej donieść o niej swoim przełożonym, podając przy tym wysokość kwoty, której się oparł. Naczalstwo w nagrodę przyznaje mu premię w wysokości wzgardzonej łapówy. Niektórzy szczęśliwcy cieszą się już nowymi samochodami i mieszkaniami. Reszta otrzymuje gotówkę, No i jak tu nie oszaleć?

Trzeba wyjechać i zapomnieć, oddać się szaleństwom letniej kanikuły. Tylko, że nawet najcudowniejsze wakacje mają wady – trwają zbyt krótko, no i trzeba wrócić...!