W UE rozwój produkcji biodiesla jest ważny

Komitety Copa-Cogeca w  trakcie  debaty na temat europejskich polityk biopaliw i wpływu zmiany użytkowania gruntów na emisje gazów cieplarnianych stwierdziły, że  unijny model obliczania wpływu biodiesla jest wadliwy u podstaw i znacznie różni się od modeli i klasyfikacji stosowanych w USA.
W trakcie obrad grupy robocze Copa-Cogeca szczegółowo omówiły sprawozdania oceniające wpływ zmiany użytkowania gruntów na emisje gazów cieplarnianych w związku z zapotrzebowaniem  na biopaliwa w 2020 r., które zostały zamówione przez KE w Międzynarodowym Instytucie Badawczym Polityki Żywnościowej (IFPRI)1  i Wspólnym Centrum Badawczym (JRC)2.
- To absurdalne, że sprawozdania te  promują ideę, że  biodiesel z rzepaku jest gorszy niż  bioetanol .Nie jest to wspólny pogląd wyrażany na szczeblu międzynarodowym. Wręcz przeciwnie,  uznaje  się,  że  amerykański biodiesel  z  canoli  jest  zaawansowanym  biopaliwem – mówi Gerard Tubery, przewodniczący grupy roboczej Copa – Cogeca ,,Rośliny oleiste i białkowe’’.
Zdaniem Pekki  Pesonena, sekretarza generalnego Copa – Cogeca   biopaliwa przynoszą wiele korzyści takich jak redukcja emisji gazów cieplarnianych oraz tworzą miejsca pracy na obszarach wiejskich.
Jak zaznacza Pesonen można je produkować w UE w sposób zrównoważony, nie ponosząc odpowiedzialności za pośrednią zmianę użytkowania gruntów. Zwiększona produkcja biopaliw w UE ogranicza ponadto presję wykorzystania gruntów w państwach spoza UE i pomaga w zwalczaniu wylesiania lasów tropikalnych.  
W ocenie Copa – Cogeca  rozwój produkcji biodiesla jest ważny, ponieważ rzepak może być równocześnie wykorzystywany w produkcji biodiesla jak i tanich pasz dla zwierząt. Jedynie część upraw roślin oleistych, zbóż i buraków cukrowych wykorzystywanych do produkcji biopaliw jest faktycznie przekształcana na energię. Większość z nich pozostaje w sektorze pasz. Jedynie 6-8 milionów ton oleju rzepakowego przerabia się na biodiesel, podczas gdy światowa podaż olejów i tłuszczy roślinnych wynosi 160 mt.
 - Dlatego też nie można dopuścić do użycia tych sprawozdań w ocenie skutków opcji politycznych wniosków ustawodawczych UE w sprawie pośredniej zmiany użytkowania gruntów związanej z biopaliwami w 2012 r., podsumował Pekka Pesonen.