Poniżej prezentujemy wystąpienie eurodeputowanego Czesława Siekierskiego( PSL) na Sesji Plenarnej w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych w Unii Europejskiej
Możliwość swobodnego przemieszczania się i wykonywania zawodu to jedno z podstawowych uprawnień przysługujących każdemu obywatelowi UE. Mobilność jest zresztą nie tylko wartością samą w sobie, ale również warunkiem konkurencyjności i narzędziem walki z bezrobociem w Europie. Dlatego tak ważne jest zagwarantowanie jej praktycznej realizacji i wprowadzanie konkretnych rozwiązań w celu wcielenia jej w życie. Obecnie prawo przemieszczania się, mimo, iż funkcjonuje na papierze – mamy przecież Schengen i prawo do pracy w każdym z krajów UE – jest jednak znacznie ograniczone ze względu na brak prostych i jasnych zasad, rządzących uznawaniem kwalifikacji zawodowych. Tylko kilka zawodów korzysta z możliwości automatycznego uznawania kwalifikacji, a i w ich przypadku procedury bywają niejasne. Często faktyczne uznawanie kwalifikacji zależy tylko od arbitralnej decyzji potencjalnego pracodawcy. Tak nie powinno być. Dlatego konieczne jest wprowadzenie nowej regulacji eliminującej te niedociągnięcia.
Problemem jest nie tylko samo istnienie różnic w zakresie warunków kształcenia, zatrudnienia, opieki zdrowotnej, ochrony konsumenta itd, ale także, a może zwłaszcza, nieznajomość tych różnic. Ludzie nie wiedząc, czego mogą się spodziewać, często wolą nie ryzykować, co negatywnie odbija się na mobilności pracowników. To z kolei wpływa na zmniejszenie się konkurencyjności i powstawanie sytuacji, w której w tym samym czasie w jednym kraju brakuje pracowników, a w innym miejsc pracy w danym sektorze. Dlatego priorytetem jest ułatwienie obywatelom dostępu do rzetelnej informacji i zapewnienia im poczucia bezpieczeństwa podczas przemieszczania się po Europie.
Trzeba stwierdzić, nie umniejszając jego roli, że funkcjonujący obecnie proces boloński nie jest jednak wystarczający dla zapewnienia odpowiedniej mobilności obywatelom UE. Po pierwsze, dotyczy tylko jednego z obszarów, w których ludzie mają potrzebę przemieszczania się po Europie, mianowicie edukacji. Poza tym i w jego obrębie występują pewne braki i niedociągnięcia. Niemniej jednak należy docenić jego dorobek jako pierwszy duży krok w budowaniu ujednolicenia i opierając się na nim, dążyć do poprawy procedur uznawania kwalifikacji. W ten sposób, poprzez rozwój mobilności, przyczyniać się będziemy do wzmocnienia społeczeństwa obywatelskiego i demokracji europejskiej, a także poprawy poziomu życia przeciętnego obywatela.