Komitety Copa-Cogeca zobowiązują się działać na rzecz rozwoju biogospodarki, która stanowi nowe, możliwości „zielonego wzrostu” dla rolników, leśników i rybaków europejskich oraz ich spółdzielni poprzez umożliwienie produkcji bioenergii materiałów spójnej z produkcją żywności dla coraz większej populacji światowej. W tym celu rozwój, a następnie rozpowszechnienie biopaliw są niezbędne, tak jak i kontynuacja rozwoju produkcji trwałych biopaliw konwencjonalnych po roku 2020.
Copa-Cogeca odrzuca propozycję dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającą dyrektywę 98/70/WE w sprawie jakości paliw oraz dyrektywę 2009/28/WE w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (COM(2012)595 wersja ostateczna) w obecnym brzmieniu. Apeluje do Parlamentu Europejskiego i Rady UE o wprowadzenie poprawek do propozycji Komisji Europejskiej wraz z instrumentami skutecznymi i konstruktywnymi, w celu promowania krok po kroku zaawansowanych biopaliw przy jednoczesnym dalszym rozwoju biopaliw konwencjonalnych.
Copa-Cogeca domaga się przede wszystkim kontynuowania stabilnej polityki ukierunkowanej na wsparcie biopaliw, w tym pochodzących z upraw żywnościowych, także po roku 2020, zniesienia pułapów 5% dla biopaliw konwencjonalnych, zniesienia wielokrotnego naliczania oraz usunięcia skutków iLUC oraz czynników iLUC z obu dyrektyw. Ponadto zapewnienia przestrzegania kryteriów trwałości dla wszystkich typów biopaliw/biocieczy pochodzących z odpadów i pozostałości, zniesienia klauzuli rewizji, ochrony istniejących jednostek produkcji przez klauzulę praw nabytych bez ograniczeń w sprawie emisji pośrednich i bezpośrednich oraz zdefiniowania oddzielnych celów wykraczających poza 10% dla biopaliw zaawansowanych i ponownej oceny wartości referencyjnej emisji CO2 dla paliw kopalnych.
Zdaniem Copa-Cogeca, UE powinna zachęcać kraje trzecie do wprowadzenia przepisów dotyczących środowiska naturalnego, aby zapobiec zjawisku zmian użytkowania gruntów.
Copa-Cogeca apeluje o ochronę terenów o wysokiej zawartości węgla, a także bioróżnorodności w krajach trzecich poprzez porozumienia dwustronne, wsparcie finansowe i porady prawne. Takie podejście będzie o wiele skuteczniejsze niż podejście oparte na czynnikach iLUC oraz pułapach dla biopaliw konwencjonalnych, które miałyby efekty szkodliwe dla europejskiej produkcji i nie gwarantowałyby złagodzenia zjawiska zmiany użytkowania gruntów w krajach trzecich, jak zakłada 44 punkt Rezolucji PE z 15 marca 2012 w sprawie mapy drogowej w kierunku gospodarki konkurencyjnej, niskoemisyjnej w roku 2050.