Uwagi KRIR

Poniżej prezentujemy uwagi Krajowej Rady Izb Rolniczych  do przygotowanego przez resort rolnictwa projektu ustawy  o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020 – 17 września 2014 r.
 
1.Do art. 14 w brzmieniu:
„Art. 14 Pomoc nie przysługuje podmiotowi, który podlega zakazowi dostępu do środków publicznych, o którym mowa w art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 czerwca 2012 r. o skutkach powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywający wbrew przepisom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. 769).”
Popełnienie takiego przestępstwa nie powinno wykluczać podmiotu z dostępu do środków w ramach PROW 2014-2020. Rolnicy często nie mając pełnej wiedzy prawnej, mogą narazić się nieumyślnie na złamanie tego przepisu a tym samym pozbawić się możliwości korzystania ze środków Programu.
2. Do art. 22 w brzmieniu:
„Art. 22.1 W przypadku ogłoszenia naboru wniosków o przyznanie pomocy pomoc w ramach tego naboru temu samemu podmiotowi może być przyznana tylko na jedna operację, a gdy ten sam podmiot ubiega się o przyznanie pomocy na więcej niż jedna operację, pomoc nie przysługuje temu podmiotowi na żadną operację w ramach naboru.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadkach ogłoszenia naboru wniosków o przyznanie pomocy w ramach działań lub poddziałań, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 7 oraz 14 lit. b”.
Zapis ten wyklucza możliwość korzystania np. w ramach działania Modernizacja gospodarstw rolnych ze wsparcia w sytuacji złożenia jednego wniosku na kilka operacji, co jest obecnie często spotykane wśród realizowanych operacji. Konieczność realizacji tego w ramach
różnych naborów, lub tym bardziej automatyczne odmówienie przyznania pomocy jest krzywdzące i powiększy tylko biurokrację w Agencji i ilość koniecznych do rozpatrzenia wniosków, a rolników narazi na dodatkowe koszty.
3.Do art. 28 ust. 4 w brzmieniu:
„4. Odwołanie od decyzji administracyjnej w sprawie przyznania pomocy:
1.1)rozpatruje się w terminach dwóch miesięcy od dnia otrzymania odwołania;
2.2)nie wstrzymuje jej wykonania.”.
3.1)nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;”
Podmioty, w tym rolnicy ubiegający się o środki z Programu mają zazwyczaj 14 do 30 dni na odwołanie od decyzji, zatem dlaczego ich odwołania mają być rozpatrywane w terminie 2 miesięcy. Jest to w mojej ocenie okres zbyt długi.Projektodawca wykorzystując obecne doświadczenie instytucji wdrażającej już na etapie tworzenia przepisów proponuje, aby termin odwoławczy wynosił dwa miesiące, a nie jak w przypadku regulacji wynikających z przepisów kodeksu cywilnego – 30 dni, co zmniejszy wg niego koszty prowadzonych postępowań w zakresie informowania stron o przedłużeniu terminu załatwienia sprawy. Powyższa regulacja może spowodować brak zadowolenia wszystkich stron postępowania, pomimo że organ wg obowiązujących przepisów dysponował możliwością jego przedłużenia, co też czynił.
Ponadto, wprowadzono niniejszym dokumentem regulacje umożliwiające ARiMR podejmowanie w jednej decyzji kilku rozstrzygnięć, co nie jest dobrym rozwiązaniem.
4. Do art. 32 w brzmieniu:
„Decyzja administracyjna w sprawie przyznania pomocy w ramach działań, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 8 i 10-12, jest wydawana w terminie do dnia 1 marca roku następującego po roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie pomocy.”.
Okres na wydanie decyzji należało by zmienić, rolnik ma spełniać wymogi przez cały rok kalendarzowy (od 1.01 do 31.12) zatem do 31 stycznia a maksymalnie do końca lutego w sytuacjach gdzie nie toczy się żadne postępowanie odwoławcze czy też administracyjne decyzje dla producentów rolnych powinny zostać wydane by nie wydłużać okresu do wypłaty środków.
5. Do art. 33 w brzmieniu:
„Art. 33.1 W przypadku działań, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 10-12, jeżeli decyzja administracyjna o przyznaniu pomocy uwzględnia w całości żądanie strony i nie określa zmniejszeń, wykluczeń lub innych kar administracyjnych wynikających z przepisów, o których mowa w art. 1 pkt 1, decyzję tę doręcza się jedynie na żądanie strony.
2. Za dzień doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 1, w przypadku, gdy strona nie wystąpiła z żądaniem jej doręczenia, uważa się dzień uznania przyznanej pomocy na rachunku bankowym lub rachunku prowadzonym w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej strony.
3.Żądanie doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 1, składa się do kierownika biura powiatowego Agencji, który wydał te decyzję, w terminie 14 dni od dnia uznania przyznanej pomocy na rachunku bankowym lub rachunku prowadzonym w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej strony.”.
                                                         
Brak decyzji nie jest dobrym rozwiązaniem, a okres na odwołanie jest zdecydowanie zbyt krótki, rolnicy często zajęci pracą przez 14 dni nie sprawdzają stanu swego konta.
6. Do art. 39 ust. 1 w brzmieniu:
„Art. 39.1. Wydatki poniesione przez beneficjenta przed zawarciem umowy o przyznanie pomocy nie są wydatkami kwalifikowalnymi i nie podlegają refundacji.
Niepokój u przyszłych Wnioskodawców może wywołać zapis art. 39 projektu ustawy, w którym ustawodawca jednoznacznie wskazał, że wydatki poniesione przez beneficjenta przed zawarciem umowy o przyznanie pomocy nie są wydatkami kwalifikowanymi i nie podlegają refundacji. W praktyce oznacza to, stan zawieszenia realizacji planów inwestycyjnych wnioskodawców do czasu zakończenia przez instytucję pośredniczącą obsługi sprawy, trwający obecnie w niektórych sprawach nawet ponad rok. Powyższa regulacja może w przyszłości spowodować niezadowolenie wśród Wnioskodawców, ale to będzie uzależnione od okresu jaki Agencja będzie potrzebowała na obsługę procedowanych spraw. Obecnie z chwilą złożenia wniosku dokonane wydatki są kwalifikowalne w przypadku podpisania umowy. Dlatego też, należy wprowadzić taką możliwość ze względu również, że czas od złożenia do rozpatrzenia wniosku jest bardzo długi.
7. Do art. 54 ust. 2 pkt.1 oraz art. 56 ust. 1 pkt 4 w brzmieniu:
„Art. 54.2. Na listę doradców wpisuje się osobę fizyczną, która:
„Art.56.1.4. Osoba wpisana na listę doradców jest skreślana z tej listy na jej żądanie lub w przypadku niezdania egzaminu uzupełniającego, lub skazania prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.”
Przy takim zapisie mogą zostać poszkodowane osoby, które popełnią niewielkie przestępstwa niezwiązane z pracą zawodową i nie mające wpływu na jej wykonywanie. Należałoby tu raczej doprecyzować jakie konkretnie rodzaje przestępstw umyślnych wykluczają wykonywanie zawodu doradcy rolniczego a nie od razu z góry przekreślać wszystkich, którzy zostaną skazani w rozumieniu tak zapisanego przepisu. Tym bardziej, że mówimy nie o prowadzeniu podmiotu doradczego a samej pracy w charakterze doradcy rolniczego.
8. Do art. 55 ust. 1 pkt. 3 w brzmieniu:
„Art. 55.1.3. Ogłoszenie o szkoleniu podaje się do publicznej wiadomości na stronie internetowej CDR w terminie 14 dni przed dniem rozpoczęcia tego szkolenia”.
Okres 14 dni jest zbyt krótki powinien wynosić przynajmniej 30 dni.
9. Do art.59. ust 1.
Jednostki realizujące zadania KSOW w poszczególnych województwach wymienione w ust. 3 należałoby zdefiniować w art. 2 - podobnie jak jednostkę koordynującą działania KSOW.
Ponadto, wydaje się niecelowe powołanie się w art. 59 ust. 1 pkt. 3 i 4 projektu, wyłącznie na lit. d art. 54 ust. 2 rozporządzenia 1305/2013, która odnosi się tylko i wyłącznie do wspierania innowacji w rolnictwie, produkcji żywności, leśnictwie i na obszarach wiejskich. Tworzenie sieci kontaktów KSOW zgodnie z tymi przepisami ma na celu wspieranie tworzenia pomostów między najnowszą wiedzą badawczą i technologią a rolnikami, zarządcami lasów, społecznościami wiejskimi, przedsiębiorcami, organizacjami pozarządowymi i usługami doradczymi.
Dlatego też, niezbędne jest dopisanie w pkt. 3 oprócz wojewódzkich ODR także Izb Rolniczych. Proponujemy również w pkt. 4 ustanowić jako jednostkę koordynującą realizację zadań KSOW - CDR we współpracy z KRIR. Izby rolnicze w PROW 2014-2020 (w wersji notyfikowanej do KE) są imiennie wymienione jako beneficjent w wielu poddziałaniach działania „Transfer wiedzy i działalność informacyjna”. Brak samorządu rolniczego w art. 59 ust 1 pkt. 3 i 4 - prawnego reprezentanta rolników i mieszkańców obszarów wiejskich jako jednostek realizujących i KRIR jako koordynującej realizację zadań KSOW w projekcie ustawy, zwłaszcza w obszarze EPI - jest niedopuszczalna.
Niezależnie od powyższego, w świetle ust. 1 pkt. 3 i 4 niezrozumiały wydaje się ust. 4 w art. 59 stanowiący delegację dla Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, który w drodze rozporządzenia może upoważnić fundację, do pełnienia funkcji jednostki centralnej. Istnieje pytanie jaka zależność będzie między jednostką centralną (która nie jest również wymieniona w słowniku w art. 2 przedmiotowego projektu ustawy) do jednostki koordynującej.
10. Do art. 71 w brzmieniu:
„Art. 71. Osobę, która w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy była wpisana na listę prowadzoną na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 66, dyrektor CDR wpisuje, na jej wniosek, na listę doradców niezwłocznie po wejściu w życie niniejszej ustawy, jeżeli spełnia warunki określone w art. 51 ust. 2 pkt 1 i 4.”
Zachodzi wątpliwość, czy nie wystąpił błąd formalny, bowiem taki przepis występuje w art. 54.