Uwagi Copa-Cogeca do aktów delegowanych dotyczących nowej WPR

W sprawie zazieleniania głowy państw podczas posiedzenia Rady w lutym br. uzgodniły, że zazielenianie należy „wdrażać w sposób, który nie doprowadzi do wycofywania danych gruntów z produkcji oraz nieuzasadnionego spadku dochodów rolników”. Zazielenianie należy wdrożyć w sposób, który nie dokłada zbędnych obciążeń administracyjnych oraz jest prosty i jasny w stosowaniu dla rolnika. Jeśli chodzi o instrumenty równoważne, państwa członkowskie muszą zagwarantować możliwość korzystania z odpowiednich i właściwych instrumentów, których korzyści środowiskowe, które uwzględniają warunki panujące w danym kraju, można zmierzyć.
 
 
Nowe zasady nie powinny podlegać zmianom przez wystarczająco długi okres czasu (co najmniej do 2020 r.), co zagwarantuje rolnikom stabilność sytuacji. Wdrażanie środków zazieleniania za pośrednictwem aktów delegowanych nie powinno podważać ogólnych celów środowiskowych WPR, w szczególności nie powinno zniechęcać do stosowania instrumentów rolno-środowiskowo-klimatycznych ani podejmowania zobowiązań związanych z rolnictwem ekologicznym. Zasady dobrej kultury rolnej powinny obejmować utrzymanie w dobrym stanie gruntów przeznaczonych na zazielenianie.

Dywersyfikacja upraw

Wyliczając proporcje poszczególnych upraw należy uwzględnić korzyści środowiskowe wynikające z tej praktyki. Na przykład, uprawy mieszane i stosowanie wsiewek korzystnie wpływają na różnorodność biologiczną i łagodzenie zmian klimatu.
Należy uznać produkcję trawy pod wypas, na pasze lub na nasiona za różne rodzaje upraw. Dotyczy to również kukurydzy cukrowej, kukurydzy pastewnej i kukurydzy na nasiona, których uprawa wymaga stosowania różnych technik rolnych.
Bardzo ważne jest opracowanie zasad, zgodnie z którymi wystąpienie siły wyższej zwalnia rolników ze stosowania instrumentu zróżnicowania upraw, jeśli część upraw ulegnie zniszczeniu w wyniku niekorzystnych warunków meteorologicznych lub innych wydarzeń znajdujących się poza kontrolą rolnika.
Trwałe użytki zielone
Państwa członkowskie, które pragną wytyczyć dodatkowe obszary ważne dla środowiska, mogą to zrobić jedynie raz, do 31 lipca 2014 r.
Przy wyliczaniu stosunku trwałych użytków zielonych do powierzchni użytków rolnych, należy zagwarantować, że państwa członkowskie stosujące instrument trwałych użytków zielonych na szczeblu krajowym lub regionalnym nie będą musiały prowadzić dodatkowych, niekoniecznych, umotywowanych administracyjnie wyliczeń na szczeblu gospodarstwa.


Obszary proekologiczne

Zgodnie z wnioskami głów państw i rządów, wszelkie przepisy prowadzące do zniesienia produkcji rolnej na obszarach proekologicznych byłyby sprzeczne z porozumieniem politycznym, bez względu na to czy ograniczenia te będą jawne czy pośrednie. Państwa członkowskie powinny dysponować możliwością opracowania wymagań obejmujących praktyki rolne, przy uwzględnieniu lokalnych warunków agronomicznych i środowiskowych (np. gdy to konieczne, należy umożliwić kontrolę naruszeń).
Komisja powinna skonsultować się z państwami członkowskimi, w celu sprawdzenia czy dodatkowe kryteria kwalifikujące dany teren jako obszar proekologiczny, jak np. minimalna lub maksymalna wielkość rowów czy stawów, są praktyczne i uwzględniają sytuację gospodarstwa i lokalne warunki.
Jeśli to możliwe, rolnicy powinni dysponować możliwością grupowego tworzenia graniczących ze sobą obszarów proekologicznych, bez względu na ich lokalizację, jeśli stosowanie instrumentu obszarów proekologicznych na szczeblu regionalnym przynosi większe korzyści od utrzymania tego instrumentu na obszarach wytyczonych przez państwa członkowskie.
Zaproponowana konwersja i czynniki ważone stosowane do wyliczania całkowitej powierzchni obszarów proekologicznych nie do końca uwzględniają korzyści środowiskowe wynikające ze stosowania innych środków w stosunku do np. odłogowania. Tzn. jeśli są one zbyt niskie, zwłaszcza w przypadku międzyplonu i roślin wychwytujących azot, może to doprowadzić do sytuacji, w której rolnik będzie w stanie osiągnąć cele obszarów proekologicznych jedynie jeśli zaprzestanie produkcji na danym obszarze.
 
Instrumenty równoważne
 
Należy jak najbardziej uprościć zasadę braku podwójnego finansowania: wszystkie środki obejmujące zobowiązania rolno-środowiskowo-klimatyczne powinny zostać uznane za instrumenty równoważne zazielenianiu, bez względu na to, czy są oznaczone gwiazdką czy nie. Powinno traktować się je w ten sam sposób w kontekście podwójnego finansowania. Jedynie strata dochodów oraz dodatkowe koszty wykraczające poza instrumenty równoważne powinny cieszyć się finansowaniem ze strony instrumentów rolno-środowiskowo-klimatycznych.

Aktywny rolnik

Ze względu na wielce złożone prawne aspekty definicji aktywnego rolnika i różnice występujące między państwami członkowskimi, akty delegowane powinny przyznać państwom członkowskim pewną elastyczność, pozwalającą na wybranie najodpowiedniejszych kryteriów spośród dostępnych opcji.

Płatności na rzecz młodych rolników

Obawiamy się, że warunki umożliwiające osobie fizycznej uzyskanie płatności na rzecz młodych rolników nie pozwolą wielu młodym, powoli tworzącym gospodarstwa osobom na otrzymanie tej płatności.

Naliczanie kar za niestosowanie instrumentów zazieleniania

Opracowana przez Komisję metoda naliczania kar za niestosowanie instrumentów zazieleniania jest uciążliwa i może doprowadzić do znacznych cięć w płatnościach dla rolników, nawet za niewielkie przewinienia.

 
Stosowanie pomocy i wnioski o płatności

Należy utrzymać obecne zasady zawarte w Art. 75 rozporządzenia 1122/2009, t.j. „Jeśli rolnik nie był w  stanie wypełnić swych zobowiązań w wyniku siły wyższej lub okoliczności nadzwyczajnych” i zgłosi to organom właściwym, „zachowuje prawo do pomocy w odniesieniu do obszaru lub zwierząt kwalifikowalnych w momencie wystąpienia siły wyższej lub okoliczności nadzwyczajnych. Ponadto właściwych obniżek nie stosuje się, jeżeli niezgodność będąca następstwem siły wyższej lub okoliczności nadzwyczajnych dotyczy wzajemnej zgodności”.

Programy pomocy i środki wsparcia w sektorze produkcji zwierzęcej

Sposób wdrożenia na szczeblu krajowym aktualnych przepisów odnośnie wyliczania redukcji lub zniesienia dopłat na rzecz zwierząt gospodarskich, zarówno w kontekście zasad wzajemnej zgodności jak i kwalifikowalności zwierząt, okazał się wielce niesprawiedliwy w stosunku do rolników (np. identyfikacja i rejestracja zwierząt). Należy zająć się tym problemem w projekcie aktu delegowanego.