Unia pszczelarzom

Czy pieniądze uratują pszczoły? Bruksela zwiększyła do 32 milionów euro dofinansowanie dla unijnej branży pszczelarskiej. Pieniądze rozdzielone na poszczególne kraje członkowskie mają choć w części zrekompensować rolnikom straty i pomóc w walce o utrzymanie uli.

W poprzednich dwóch latach pomoc dla unijnych pszczelarzy była o 1/4 mniejsza.

Tą na lata 2011-2013 zwiększono ze względu na dużą śmiertelność pszczół, która od kilku lat przybrała już formę plagi. To nie tylko problem finansowy dla pszczelarzy, ale i zagrożenie dla różnorodności biologicznej.

Co trzy lata każdy kraj członkowski zgłasza do Brukseli własny program, którego celem jest poprawa warunków produkcji i promocja artykułów pszczelarskich. I tak Bruksela współfinansuje zwalczanie warozy, zasiedlanie uli, oraz programy naukowo-badawcze.

W Unii najwięcej rodzin pszczelich jest w Hiszpanii, Francji, Polsce i we Włoszech.


„Klient nasz pan”- dlatego handlowcy idąc za oczekiwaniami konsumentów zamierzają poszerzać ofertę sklepów o żywność ekologiczną, lokalną, tradycyjną oraz taką produkowaną z dbałością o dobrostan zwierząt.

Z najnowszych badań IGD przeprowadzonych wśród brytyjskich, niemieckich, francuskich i hiszpańskich handlowców, wynika że połowa z nich zamierza zwiększać udział towarów właśnie z tych kategorii. W Wielkiej Brytanii i Niemczech furorę robią produkty dostarczane przez lokalnych producentów.

Z kolei ekologiczna żywność jest coraz bardziej popularna we Francji i Hiszpanii. Dbałość o zwierzęta hodowlane ważniejsza jest dla Wyspiarzy niż dla Niemców. Według badaczy wyraźnie widać, że właściciele sklepów koncentrują się na pojedynczych kategoriach, a nie na całej grupie.

Tylko 7 procent spośród prawie 3 tysięcy ankietowanych handlowców było zainteresowanych całościowym poszerzeniem oferty.


Na kokosach kokosów zarobić się nie da, więc hinduski hodowca tych orzechów wymyślił sposób na zwiększenie dochodowości produkcji. Opracował metodę wytwarzania wina z mleka kokosowego. Co je wyróżnia spośród innych trunków? Kokosowy winiarz mówi bez zastanowienia.

Sebastian P. Augustine „Kokosowy aromat i zero chemikaliów”.

Augustine opatentował swój produkt więc ma szansę na wyjście z lokalnego rynku. Potrzebne są tylko, albo aż pieniądze na reklamę.