W sobotę odbyła się ogólnopolska akcja liczenia słonki (średniego ptaka wędrownego). W inwentaryzacji populacji wzięło udział około 8 000 osób, leśników i myśliwych.
- Najbardziej popularną metodą liczenia słonek jest liczenie samców podczas lotów tokowych - mówi Sławomir Mazurek, rzecznik ministra środowiska. - Ciągi (loty tokowe) rozpoczynają się zwykle kilka minut po zachodzie słońca i trwają ok. 20 minut. W trakcie badań prowadzonych nad słonką w Rosji wykazano, że loty tokowe w maju i czerwcu mogą rozpocząć się nawet 15-20 minut przed zachodem słońca.
Metodologia zbierania danych (konsultowana z wybitnymi specjalistami z SGGW) zakłada, że stanowiska do liczenia usytuowane będą w pobliżu otwartej przestrzeni, ułatwiającej prowadzenie obserwacji, godzinę przed zachodem słońca (obserwacje potrwają do godziny po zachodzie słońca). Z chwilą zapadania ciemności, słonki obniżają swój lot tokowy.
Badania przeprowadzone przez międzynarodowe Biuro Badań nad Ptactwem Wodnym i Terenami Podmokłymi (obecnie Wetlands International), wykazały, że europejska populacja słonki liczy ponad 15 mln osobników.
Słonka to średni ptak wędrowny z rodziny bekasowatych. Występuje w prawie wszystkich typach siedliskowych lasów. Wiosną przylatuje do Polski (między trzecią dekadą marca a pierwszą dekadą kwietnia) i rozpoczyna toki. Loty tokowe, zwane pospolicie ciągami, trwają do końca lipca i są wykonywane wyłącznie przez samce. Słonki są poligamiczne. Samiec nie bierze udziału w wysiadywaniu i prowadzeniu młodych. Słonka składa cztery jaja w naziemnym gnieździe. Okres gniazdowania (rozpoczynający się wiosną) trwa średnio do połowy sierpnia. Poza tokami i krótkim okresem prowadzenia młodych przez samicę, słonki prowadzą samotny tryb życia. Krótkotrwałe skupianie słonek może występować podczas jesiennej migracji, której początek przypada we wrześniu, a szczyt między pierwszą, a drugą dekadą października.
Inicjatorem akcji był prof. Jana Szyszko, minister środowiska.