Polska stanie przed Trybunałem za zieloną energię?

Wszystkie państwa członkowskie miały do 5 grudnia 2010 r. wdrożyć dyrektywę w sprawie energii odnawialnej. Niestety Polska do tej pory nie wywiązała się z tego obowiązku. Komisja straszy, że jeśli w ciągu dwóch miesięcy nie wykonamy zaleceń, sprawa zostanie skierowana do Trybunału Sprawiedliwości.

O co dokładnie chodzi? Zwiększenie przynajmniej do 20% udziału energii odnawialnej w ogólnym zużyciu energii do 2020 r. to istotny warunek niezbędny do pobudzania trwałego rozwoju i konkurencyjności w Europie. Osiągnięcie tego celu uzależnione jest jednak od zobowiązania się przez państwa członkowskie do pełnego wdrożenia wymogów prawa UE. Czy wszyscy dokonają tego w odpowiednim czasie?

Termin wdrożenia przez państwa członkowskie dyrektywy w sprawie energii ze źródeł odnawialnych upłynął już dnia 5 grudnia 2010 r. wdrożenie przepisów UE w tym terminie jest dla Komisji kwestią priorytetową, szczególnie ze względu na to, że niepotrzebne opóźnienia przy ich wdrażaniu mogą zagrozić osiągnięciu celu UE w zakresie energii odnawialnej. Finlandia, Grecja i Polska nie poinformowały jeszcze jednak Komisji o pełnym wdrożeniu dyrektywy do prawa krajowego.

W tej sytuacji Komisja podjęła decyzję o skierowaniu uzasadnionych opinii do wymienionych państw członkowskich. Jeśli nie wywiążą się one ze swoich obowiązków prawnych w terminie dwóch miesięcy, Komisja może skierować sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

UE zobowiązała się do osiągnięcia 20% udziału energii odnawialnej w ostatecznym zużyciu energii oraz 10% udziału energii odnawialnej w transporcie. Ramy regulacyjne, jakie stwarza dyrektywa o energii odnawialnej, są jednym z podstawowych czynników warunkujących osiągnięcie tych celów.

Zgodnie z dyrektywą każde z państw członkowskich musi zrealizować swoje cele krajowe w zakresie udziału energii odnawialnej w całkowitym zużyciu energii. Państwa członkowskie muszą przyjąć przepisy ułatwiające na przykład dostęp do sieci dla energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, a także określić procedury administracyjne i procedury planowania, aby osiągnąć te cele. Dyrektywa nakłada też wymóg wprowadzenia przepisów dotyczących gwarancji pochodzenia, zapewnienia informacji i szkoleń. Ponadto, jeżeli docelowy odsetek w transporcie planuje się osiągnąć przy zastosowaniu biopaliw, muszą one spełniać kryteria zrównoważonego rozwoju.