O scalaniu i wymianie gruntów

W trakcie 47 posiedzenia Sejmu RP posłowie ( 27 – 30 sierpnia) omówią senackie poprawki do nowelizacji ustawy o scalaniu i wymianie gruntów. Ustawa wprowadza zmiany w przepisach regulujących scalanie gruntów, tj. proces likwidujący rozbicie gospodarstw rolnych na niewielkie działki o różnych kształtach i rozmiarach.
Przyjęte rozwiązania mają umożliwić częstsze i skuteczniejsze stosowanie procedury scaleniowej, która ułatwia prowadzenie racjonalnej gospodarki rolnej. Nowelizacja wprowadza definicję inwestora. Będzie on – obok właścicieli i użytkowników gruntów – uczestnikiem procesu scalania gruntów. Zgodnie z nowelizacją inwestorzy wnioskujący o scalenie będą zobowiązani do dopłat, gdy na obszarze scalenia nie będą mieli do przekazania innym uczestnikom postępowania gruntów o odpowiedniej wartości. Ustawa wprowadza też zmianę w zakresie wydzielania gruntów z Zasobów Własności Rolnej Skarbu Państwa na cele miejscowej użyteczności publicznej. Będzie to możliwe bez uzyskiwania zgody zarządzającej gruntami Agencji Nieruchomości Rolnych. Dotychczas taka zgoda była niezbędna. Nowelizacja wskazuje, że organem wyższego stopnia kontrolującym rozstrzygnięcia starosty podejmowane w sprawach scaleniowych będzie wojewoda. Ma to zagwarantować sprawny przebieg postępowań odwoławczych. Nowelizacja przewiduje, że scaleniem będą mogły być objęte m.in. grunty, na których znajdują się zakłady górnicze i przemysłowe oraz prowadzona jest eksploatacja kopalin, grunty, na których znajdują się zabytki historyczne, architektoniczne i rezerwaty przyrody oraz takie, które są użytkowane na cele gospodarki rybackiej. Dotychczas grunty takie były wyłączone ze scalenia. Sejm uchwalił ustawę 26 lipca 2013 r. 9 sierpnia 2013 r. Senat wprowadził do niej kilka poprawek, przewidujących m.in., że gminy, które stały się właścicielami nieruchomości wydzielonych pod drogi dojazdowe do gruntów rolnych lub leśnych miały obowiązek uiszczania dopłat tym uczestnikom postępowania, których obszar gruntów został zmniejszony. Część poprawek Izby drugiej ma charakter doprecyzowujący, niezmieniający istoty przyjętych przez Sejm rozwiązań.