Nowelizacja ustawy o rybactwie śródlądowym

Sejmowa Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi z inicjatywy poselskiej wniosła 25 lipca  2012 roku  do Sejmu projekt ustawy  o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym oraz ustawy – Prawo wodne. Projekt zawiera  zmiany w zakresie zapewnienia ciągłości  i stabilności  funkcjonowania  rybackich użytkowników wód , a  także  ustanowienie nadzoru ministra właściwego  do spraw rybołówstwa  nad działalnością  niektórych organów  właściwych w sprawach gospodarowania wodami.
W pracach nad opracowaniem projektu ustawy  udział również Departament Rybołówstwa MR i RW. Związane to było z faktem  niewłaściwego  stosowania przepisów przez organy  upoważnione  na podstawie  art. 13 oraz art. 217 ustawy – Prawo wodne ( dyrektorów  regionalnych zarządów  gospodarki wodnej – RZGW) do przeprowadzania  konkursów ofert i zawierania umów  na rybackie korzystanie z wód obwodów rybackich , a  także  z braku możliwości porozumienia w tym względzie z Ministrem Środowiska i Krajowym Zarządem Gospodarki Wodnej – nadzorującej RZGW.
Wprowadzenie zmian do projektu  ustawy o zmianie ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 roku o rybactwie śródlądowym  wynika z potrzeby  dokonania jak najszybszych  modyfikacji przepisów  w celu prawidłowej realizacji kierunków  wytyczonych ostatnią nowelizacją  tej ustawy w zakresie  zapewnienia ciągłości  i stabilności funkcjonowania  rybackich użytkowników wód.
W art. 4 ust. 4 zmieniono termin, w którym uprawniony do rybactwa  powinien złożyć  oświadczenie o skorzystaniu  z prawa pierwszeństwa w zawarciu umowy na dalszy okres. Dotychczasowy termin  złożenia oświadczenia  wynoszący  30 dni od dnia upływu okresu  na jaki została zawarta  umowa , zastąpiono  okresem od 12 do 6 miesięcy  przed dniem  upływu tej umowy. Zmiana ta daje szansę na zawarcie  nowej umowy  bez utraty  ciągłości  prowadzonej gospodarki rybackiej. Ponadto, w przypadku  nie złożenia  oświadczenia w terminie  albo upływu terminu  na jego złożenie , 6 miesięczny okres  do końca trwania  umowy umożliwia  dyrektorom RZGW przygotowanie konkursu ofert w celu wyłonienia nowego użytkownika rybackiego.
Dodano ust 5- 7 w art. 4, co ma na celu doprecyzowanie zasad prawa pierwszeństwa  oraz ujednolicenia  umów  zawartych w trybie  art. 13 ust. 3 albo art. 217  ust. 6 ustawy – Prawo wodne , na podstawie których  prowadzona jest racjonalna  gospodarka wodna w obwodzie  rybackim, w szczególności  przez określenie  wysokości obciążeń  wynikających  z nowych umów.
Proponowane zmiany  obejmują również przepisy karne -  zmiana brzmienia ust. 7 w art. 27 a i art. 27 b umożliwi  uprawnionym organom, w szczególności Państwowej Straży Rybackiej  nałożenie kary grzywny w postaci mandatu karnego.
Dodatkowo zaproponowano  dodanie ust. 8a w art. 13 ustawy – Prawo wodne , tj. przepisu  ustanawiającego nadzór  ministra właściwego  do spraw rybołówstwa  nad działalnością Prezesa Krajowego Zarządu  Gospodarki Wodnej oraz dyrektorów RZGW w sprawach  dotyczących  rybackiego korzystania  z publicznych  śródlądowych  wód powierzchniowych  płynących do celów rybackich. Zakres kompetencji  ministra właściwego  do spraw rybołówstwa, jak i znajomość tematyki  reprezentowania  przez urząd  obsługujący ten organ, daje podstawę  merytorycznego rozstrzygania  zagadnień  zakresu rybactwa śródlądowego. Brak takiej regulacji  aktualnie uniemożliwia  skuteczne prowadzenie polityki  w zakresie gospodarki rybackiej, za którą minister jest odpowiedzialny. Możliwe  do zastosowania  obecnie środki  w postaci pism , opinii i wyjaśnień , stosowane przez  Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi , mające zapobiec pojawianiu  się problemów  i sytuacji  konfliktowych, nie  mają praktycznego przełożenia  na decyzje podejmowane  przez dyrektorów RZGW i KZGW.