Nowa, ekologiczna metoda walki z komarami

Naukowcy z Uniwersytetu Hajfy zidentyfikowali chemiczną postać związku, pozostawianego przez komarzych wrogów, żyjących w wodzie. Gdy  taki związek chemiczny umieści się w siedlisku komarów, te czując,że  ich potomstwo może być zagrożone nie złożą tam jaj.
Nowe odkrycie może stać się przełomem w walce z komarami, gdyż stanowi  metodę naturalną, stosunkowo niedrogą i przyjazną środowisku.
Od dawna wiadomo, że wiele gatunków rozpoznaje wroga poprzez  substancje chemiczne i na tej podstawie podejmuje odpowiednie  działania by chronić siebie i swoje potomstwo. Wcześniej nie znano  związku chemicznego, który pozostawia komarzy drapieżca.
Naukowcy z laboratorium prof. Leona Blausteina na Uniwersytecie Hajfy  i z innych uczelni zidentyfikowali dwie substancje organiczne:  n-trikozan i n-heneikozan. Dokonali tego robiąc przegląd związków  wydzielanych przez wrogów komarzych: N. maculata i Anax imperator oraz  przeprowadzając eksperymenty w naturalnym komarzym środowisku.
Oba związki oddzielnie sprawiają, że komary nie składają jaj w ich obecności. Gdy substancje te występują równocześnie w siedlisku  komarów, mają zdwojoną siłę działania.
Jeśli tego rodzaju substancje zsyntezuje się chemicznie i umieści w  miejscu, gdzie komary zazwyczaj składają jaja, spowoduje to że narodzi się mniej komarów.
Komarom do złożenia jaj potrzebna jest woda, w niej z jaj wylęgają się  larwy, przechodzące później w poczwarki. Dopiero osobniki dorosłe żyją  na lądzie.
Jak uważają naukowcy istnieje 20 procentowe prawdopodobieństwo, że  komar przeżyje tylko jeden dzień. Jeśli nie złoży jaj w miejscu, które  do tej pory rozpoznawał jako bezpieczne, cała populacja komarów  stopniowo w tym rejonie wyginie. Co więcej, poprzez koncentrację jaj komarzych w mniejszej ilości siedlisk, konkurencja pomiędzy larwami  zwiększy się, co będzie skutkować mniejszą liczbą osobników dorosłych,  które w dodatku będą osłabione.
Profesor Leon Blaustein wyjaśnia, że dotychczas stosowane są trzy  strategie walki z komarami. Pierwszą i preferowaną jest zapobieganie  pojawieniu się osobników dorosłych w nadwodnych siedliskach. Jeśli to  nie pomaga próbuje się zabijać dorosłe komary, co jednak jest droższe  i bardziej szkodliwe dla środowiska ze względu na użycie chemicznych
pestycydów. Trzecia linia obrony przed komarami to zniechęcanie  komarów do odżywiania się krwią poprzez stosowanie środków przeciw  komarom, nakładanych na skórę.
Zdaniem profesora te wszystkie trzy sposoby walki z komarami wymagają  stosowania środków chemicznych, wpływających ujemnie na środowiskoi  na zdrowie człowieka. Ponadto komary są zdolne wytworzyć odpornośćna  te środki.
Źródło:PAP - Nauka w Polsce/MN