W instytucie Ekonomiki i Gospodarki Żywnościowej opracowano, drugi rok z rzędu, wyniki gospodarcze i ekonomiczne grupy rolniczych spółdzielni produkcyjnych. Ankietami objęto 60 stosunkowo dobrych gospodarstw z całego kraju. Z rankingu 50 najlepszych wynika, że sytuacja ekonomiczna lepszych RSP w 2001 roku uległa poprawie w porównaniu z rokiem poprzednim. Nie wynikało to jednak z poprawy relacji cenowych na rynku – gdyż wskaźnik cen artykułów rolnych i przemysłowych był niekorzystny – lecz z racjonalnego gospodarowania.
W badanych spółdzielniach wyróżniono trzy kierunki produkcji
Zdecydowana większość lepszych RSP w kraju prowadzi równocześnie produkcję roślinną i zwierzęcą, a więc ich działalność jest wielostronna. Wśród ankietowanych produkcję taką prowadziło 72% gospodarstw. Prowadzenie wielu kierunków produkcji umożliwiło utrzymanie wysokiego poziomu zatrudnienia oraz zadawalającej wydajności pracy.
Co piąta badana spółdzielnia wybrała specjalizację w produkcji roślinnej. Ta grupa osiągnęła najwyższe wyniki ekonomiczno-finansowe. Na ten profil produkcji decydowały się RSP mające bardzo dobre gleby. Specjalizacja w produkcji roślinnej umożliwiła im osiągnięcie najwyższej wydajności pracy, ale powiązana była także z najniższym zatrudnieniem na 1 ha.
Najmniej spółdzielni ukierunkowało się na produkcję zwierzęcą – tylko co trzynasta spółdzielnia. Osiągnęły one najniższą dochodowość i słabą płynność finansową. Charakteryzowały się jednak wyraźnie słabszymi glebami i najwyższym zatrudnieniem. Najgorsza sytuacja ekonomiczno-finansowa tej grupy spółdzielni wynikała z niskiej opłacalności produkcji zwierzęcej.