1.Decyzja w sprawie WRF na lata 2014-2020 musi zapaść szybko. Cięcia środków na rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich są w sytuacji wyzwań demograficznych, przed którymi stoją obszary wiejskie, jak również koniecznych działań na rzecz ochrony środowiska, klimatu i zasobów, nieodpowiedzialne. Budżet UE wymaga odpowiedniej ilości środków na rolnictwo chroniące środowisko i klimat, tak by mogło ono zapewnić europejskiemu społeczeństwu zdrową żywność i poprawić sytuację wyżywieniową na świecie oraz na rzecz żywotnych obszarów wiejskich.
2.Społeczeństwo popiera bardziej zieloną i bardziej sprawiedliwą politykę rolną oraz powiązanie płatności obszarowych w ramach I. filaru z jasno zdefiniowanymi działaniami środowiskowymi, czyli tzw. greening. Te środki muszą być przyznawane na zasadzie „środki publiczne w zamian za świadczenia publiczne”. Poważny greening jest zatem nieodzowny. Wzmacnia on także akceptację społeczną dla WPR. „Greenwashing”, postulowany przez rząd federalny, spowodowałby brak tej akceptacji i dlatego należy go zdecydowanie odrzucić.
3.Środki w ramach II. filaru powinny zostać zwiększone lub przynajmniej utrzymane na dotychczasowym poziomie. Są one konieczne, gdyż rynek w niewystarczającym stopniu honoruje chów zwierząt w warunkach właściwych dla danego gatunku, jak również przyjazne dla środowiska i klimatu korzystanie z zasobów naturalnych oraz ponieważ obszary wiejskie stoją przed poważnymi wyzwaniami demograficznymi. Każdy kraj członkowski może dostosowywać programy wsparcia z II. filaru do własnych potrzeb i w ten sposób pomóc obszarom wiejskim w zapewnieniu perspektyw na przyszłość i utrzymaniu witalności tych terenów.
4.Wspólna organizacja rynków rolnych musi zapewniać skuteczne instrumentarium na wypadek głębokich kryzysów. Tyle w ten sposób te rynki, które podlegają silnym wahaniom cen, mogą być w razie potrzeby stabilizowane.
We wspólnym stanowisku zapisano ponadto, iż jak wiadomo rząd federalny czyni przed szczytem Rady Europejskiej w sprawie WRF usilne starania na rzecz ustalenia obowiązku wyznaczania obszarów proekologicznych na poziomie 3,5% UR, zamiast proponowanych przez KE 7%. Pomimo zmniejszenia ww. zobowiązania o połowę rząd niemiecki będzie, zdaniem ww. ministrów, walczył o utrzymanie środków przeznaczonych na I. filar na dotychczasowym poziomie, godząc się jednocześnie na znacznie cięcia środków w II. filarze WPR. W ocenie ministrów ta taktyka osłabia rolnictwo i obszary wiejskim, zagraża społecznemu wsparciu i zamyka nowe możliwości sprostania wyzwaniom przyszłości. Na koniec ministrowie podkreślają, że ich stanowisko jest zgodne z uchwałami w sprawie WPR przyjętymi przez wszystkich ministrów rolnictwa Niemiec oraz Bundesrat.