KZPBC o Wspólnej Organizacji Rynków cukru

Zarząd Główny KZPBC poszerzony o udział Prezesów Zrzeszeń będących członkami KZPBC z terenu całej Polski podczas swojego posiedzenia w dniu 8 czerwca 2010 r. odniósł się do kwestii przyszłości Wspólnej Organizacji Rynków w sektorze cukru po roku gospodarczym 2014/15.


Zarząd Główny KZPBC poszerzony o udział Prezesów Zrzeszeń będących członkami KZPBC mając na uwadze drastyczne doświadczenia wynikające z reformy europejskiego sektora cukru z 2006 r., która między innymi spowodowała znaczną obniżkę dochodów plantatorów buraka cukrowego oraz redukcję produkcji cukru w Polsce poniżej wewnętrznego spożycia, uważa, że przyszła Wspólna Organizacja Rynków w sektorze cukru musi opierać się na dwóch podstawowych fundamentach jakimi są:

- system kwot narodowych, których poziom nie powinien być niższy od wewnętrznej konsumpcji;

- cena minimalna buraka cukrowego.


Ponadto, Zarząd Główny KZPBC poszerzony o udział Prezesów Zrzeszeń będących członkami KZPBC stwierdza, że koniecznym jest wprowadzenie systemu, który przyczyni się do zachowania równowagi pomiędzy plantatorami buraka cukrowego, a dominującymi na rynku producentami cukru. Taką równowagę może zapewnić wzmocnienie instytucji Porozumienia Branżowego oraz zapisów obecnego Załącznika II do rozporządzenia Komisji (WE) nr 952/2006 – „Warunki zakupu buraków”, w szczególności w kwestii podziału pomiędzy producentów cukru i plantatorów nadwyżki wynikającej ze sprzedaży cukru ponad cenę referencyjną.

Ustanowienie ceny minimalnej buraka cukrowego jako ceny wyjściowej przeciwważy asymetrii i rozdrobnieniu w dostawie buraków. Obowiązkowe porozumienia branżowe, negocjowane regularnie przez plantatorów i przetwórców, pozwalają na wprowadzenie równowagi sił w negocjacjach w celu efektywnego funkcjonowania łańcucha dostaw buraków i cukru.

Kontrola podaży w ramach narodowych kwot cukru, których poziom jest niższy niż nasza wewnętrzna konsumpcja, jest skutecznym narzędziem dla zabezpieczenia stabilnego poziomu dostaw, jak również dla regulacji konkurencji pomiędzy regionami i państwami UE a tradycyjnymi partnerami, konkurentami z krajów trzecich oraz uprawami alternatywnymi. Ponadto kwoty cukru są skutecznym instrumentem gwarantującym uprawę wysoce-wartościowej rośliny dla zmianowania. Kwoty cukru wraz z odpowiednią ochroną, która niweluje wpływ silnego wahania cen na rynkach światowych są kluczowym elementem dla trwałej produkcji cukru w Polsce i UE.

Zarząd Główny KZPBC poszerzony o udział Prezesów Zrzeszeń będących członkami KZPBC zwraca uwagę na fakt, że sektor cukrowniczy jest jedynym sektorem rolnym oraz jedynym takim w Europie, gdzie pobierana jest opłata produkcyjna (jako podatek ogólny) i przekazywana do budżetu ogólnego UE. Obecnie, wraz z zawieszeniem refundacji eksportowych, nie występują już żadne bezpośrednie wydatki związane z zarządzaniem rynkiem cukru, a ponadto taka opłata nie jest ponoszona przez konkurencje z krajów trzecich. Dlatego ten swoisty podatek musi zostać zniesiony.