Izrael: Żywność jest zbyt droga

Izraelczycy skarżą się na drogą żywność, wskazując na fakt, że ich żywność jest nawet o 20% droższa niż w pozostałych krajach OECD. Ponadto izraelscy przedsiębiorcy chcą ograniczenia udziału największych dostawców, by poprawić sytuację tych mniejszych.

Komisja Kedmiego, czyli międzyresortowa komisja powołana w celu zbadania stopnia konkurencyjności na rynku żywności i towarów konsumpcyjnych oraz zaproponowania rozwiązań dla obniżenia cen tych produktów przedstawiła raport na temat rynku żywności w Izraelu. W raporcie tym zaleciła rządowi Izraela podjęcie działań mających na celu ograniczenie udziału w tym rynku największych dostawców i dystrybutorów na korzyść małych firm oraz usunięcie barier importowych.

Jak wynika z raportu, izraelscy konsumenci płacili w latach 2008-2010 ceny o 10%-20% wyższe, niż konsumenci pozostałych krajów OECD, choć jeszcze w roku 2005 ceny w Izraelu były o tę samą wartość niższe, niż w OECD.

Raport przypisuje ten drastyczny wzrost cen nadmiernej koncentracji w sektorach produkcji i sprzedaży żywności. W 16 spośród 22 kategorii żywności Izrael zajmuje pierwsze lub drugie miejsce pośród państw OECD pod względem stopnia koncentracji dostawców, a dwóch największych izraelskich dystrybutorów trzyma w swych rękach 64% udziału w rynku.

Komitet zaleca uregulowanie stosunków dostawca-sprzedawca poprzez zabronienie dostawcom nabywania powierzchni na półkach, lokowania w sklepach własnych sprzedawców, zapewniania właścicielom sklepów korzyści od sprzedaży, uzyskiwania wyłączności na konkretny rodzaj towaru lub obniżek wyłącznie na towary konkretnego dostawcy, a także podpisywania umów ustalających cenę minimalną lub gwarantujących minimalny udział w sprzedaży.

Ponadto, raport proponuje szereg kroków zapobiegających nadmiernej koncentracji, włącznie z usuwaniem barier utrudniających wchodzenie na rynek nowym dostawcom i wspomaganiem małych dostawców, przyjęciem europejskich i amerykańskich standardów na licencje importowe oraz zaleceniem Administracji Antymonopolowej, aby sprawdzała, czy nabywanie małych firm przez wielkich dostawców nie godzi w konkurencję na rynku.

Biorąc pod uwagę, że wprowadzenie powyższych regulacji znajdzie swój wyraz na rynku dopiero po upływie około dwóch lat, raport proponuje przejściowe wprowadzenie na ten okres cen nadzorowanych.