Państwa członkowskie mogą wprowadzać zakazy budowania elektrowni wiatrowych na terenach zaliczonych do sieci ekologicznej Natura 2000
Zarówno przepisy unijnych dyrektyw, jak i unormowania krajowe państw członkowskich promują produkcję energii ze źródeł odnawialnych. Niemniej tzw. dyrektywa siedliskowa (92/43/EWG) mówi, że państwa członkowskie muszą ustanowić normy, które zakażą niepokojenia zwierząt na obszarach ich ochrony.
Dyrektywa ptasia
Dyrektywa Rady 79/4009/ /WE nazywana ptasią stanowi natomiast, że państwa członkowskie muszą przeciwdziałać wszelkim zakłóceniom wpływającym na ptactwo, także poza obszarami ochrony. Dla ochrony środowiska mogą wprowadzić jeszcze bardziej rygorystyczne instrumenty.
Na przykład włoskie prawo stanowi, że wydawanie pozwoleń na budowę i eksploatację elektrowni wytwarzających energię ze źródeł odnawialnych uzależnione jest od jednomyślnej zgody organów regionu. Minister środowiska zaś nałożył na regiony i prowincje autonomiczne obowiązek zakazywania budowy nowych turbin wiatrowych nieprzeznaczonych do własnego użytku na wszystkich specjalnych obszarach ochrony.
Tylko co niezbędne
W Apulii (jednym z regionów administracyjnych w południowych Włoszech) zakaz ten rozciąga się na 200 m w obszarze buforowym. Czy bezwzględny zakaz umieszczania w obszarach specjalnej ochrony należących do programu Natura 2000 turbin wiatrowych zamiast przeprowadzania oceny ich wpływu na środowisko jest zgodny z prawem Unii?
Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że jest to działanie zgodne z dyrektywami Unii, o ile środki przyjmowane przez państwa członkowskie nie wykraczają poza to, co jest konieczne do realizacji uzasadnionych celów, np. ochrony środowiska. Jednocześnie przypomniał, że tam, gdzie istnieje możliwość wyboru spośród większej liczby rozwiązań, należy stosować te najmniej dotkliwe.
Podstawa: Wyrok Trybunału Sprawiedliwości WE w sprawie C-2/10, Azienda Agro-Zootecnica Franchini Sarl, Eolica di Altamura Srl/Regione Puglia
.png)
Zaloguj przez Facebook
