Ziemia ostrołęcka postrzegana jest jako kraina rolnicza i region o walorach rekreacyjno-turystycznych. Naturalne warunki tego obszaru, a przede wszystkim bogata przyroda, pozwalają rozwijać tutaj gospodarkę związaną z tymi dziedzinami. Atutem powiatu ostrołęckiego jest czyste, nieskażone środowisko, wysoki stopień zalesienia oraz brak uciążliwego przemysłu. Tereny powiatu ostrołęckiego w 30% pokryte są rozległymi obszarami leśnymi, przez które przepływa wiele rzek, w tym rzeka Narew o znaczeniu krajowym.
Na północy powiatu rozciąga się Puszcza Zielona zwana również Kurpiowską. Naturalny, niezniszczony i objęty ochroną charakter puszczy można podziwiać w wielu rezerwatach utworzonych na jej terenie.
Duża powierzchnia lasów obfitujących w rzadkie gatunki roślin, ptactwa i zwierząt zaważyła na tym, że powiat ostrołęcki znalazł się w obszarze „Zielonych Płuc Polski", który ma szczególne znaczenie dla utrzymania czystego środowiska w kraju i w Europie.
Region kurpiowski, obok regionu górskiego, należy do najbogatszych, zachowanych i pieczołowicie kultywowanych kultur ludowych w Polsce. Występuje tu bogactwo zachowanych tradycji, które mają swój wyraz przede wszystkim w budownictwie, zdobnictwie, rzeźbie, tkactwie i wycinankarstwie. Kultywowane są dawne zwyczaje Kurpiów, urozmaicone pieśniami i tańcami, nadal używana jest gwara.
W życiu gospodarczym regionu pierwszoplanową rolę odgrywa rolnictwo. Jego rozwojowi sprzyja również ukształtowanie terenu. Użytki rolne stanowią 60% powierzchni powiatu. Należy zaznaczyć, iż powiat ostrołęcki jest powiatem o najwyższej obsadzie bydła na 100 ha użytków rolnych oraz najwyższej produkcji mleka w województwie mazowieckim.
Rolnictwo z powodu niskiej jakości gleb oraz słabych narzędzi nie było w stanie utrzymać rodziny kurpiowskiej. Szukano więc źródeł dodatkowego dochodu, którym stały się liczne rzemiosła i rękodzieło wiejskie. Stąd rozwinęły się na Kurpiach: ciesielstwo, stolarstwo, plecionkarstwo (lniane i wełniane).
Najbardziej interesującymi, a jednocześnie kontynuowanymi do dziś są wyroby związane z obrzędowością. Dotyczy to zarówno wycinanek, kierców, bukietów zdobiących dom w okresie świąt, jak też zabawek choinkowych, wypieków ciast na Nowy Rok, pisanek oraz tak popularnych w kraju i za granicą palm wielkanocnych. Słynna Niedziela Palmowa w miejscowości Łyse rokrocznie zaszczycana jest obecnością wielu wysokich rangą osobistości parlamentarnych, rządowych i duchownych. Przybywają również rzesze gości z całego kraju, a nawet z zagranicy. Jest to w dużym stopniu promowanie regionu i zachęta do wypoczynku w tej części kraju.
Samowystarczalność gospodarki kurpiowskiej sprawiła, że gospodynie same tkały i szyły stroje dla rodziny i do dziś haft oraz koronkarstwo jest jedną z popularniejszych dziedzin wytwórczości regionalnej.
Przedstawione powyżej walory przyrodnicze powiatu -czystość środowiska, ciekawa kultura w różnych odmianach - dają szansę na rozwijanie agroturystyki.
Proces tworzenia gospodarstw agroturystycznych na Kurpiowszczyźnie rozpoczął się w 1994 roku, wówczas rozpoczęły działalność 3 gospodarstwa. Według danych Ośrodka Doradztwa Rolniczego dziś takich gospodarstw jest 52.
Typowy odbiorca agroturystyki tak w krajach Europy zachodniej, jak i w Polsce jest mieszkańcem miasta spragnionym ciszy, spokoju oraz otwartych przestrzeni z dala od pełnego stresów i zgiełku życia metropolii. Ogólnie mówiąc, interesują go różne formy rekreacji na wolnym powietrzu, odkrywanie walorów krajobrazu oraz wiejski styl życia.
Zaoferowanie szerokiego wachlarza atrakcji, jakie przybysz z miasta może znaleźć w wiejskiej zagrodzie i jej otoczeniu jest, w połączeniu z zapewnieniem podstawowych wygód, poważnym wyzwaniem dla kwaterodawców, a także szerszej społeczności wiejskiej.
Samorządy powiatowe i gminne, a także Związek Gmin Kurpiowskich są żywo zainteresowane rozwojem agroturystyki i podejmują w tym kierunku wspólne wysiłki.
Jednak realizacja tej wizji wymagać będzie podjęcia szeregu inicjatyw w zakresie unowocześnienia istniejącego słabego jeszcze rynku usług agroturystycznych oraz wydatnego jego rozszerzenia, a to wymaga pewnych nakładów finansowych. Działania te powinny zatem obejmować:
podnoszenie jakości produktu turystycznego do poziomu standardów zachodnioeuropejskich, ze szczególnym naciskiem na bazę noclegową,
stworzenie pakietu zachęt inwestycyjnych, usunięcie barier i zmniejszenie ryzyka,
pozyskanie funduszy zewnętrznych umożliwiających szybszy rozwój i skuteczne konkurowanie na rynku turystycznym,
inwestowanie w rozwój atrakcji turystycznych, w tym szczególnie regionalnego folkloru i sztuki ludowej,
uformowanie silnego wizerunku wsi kurpiowskiej, wyraźne wyodrębnienie poszczególnych regionów i dostosowanie ich różnorodnych możliwości rekreacyjnych do potrzeb poszczególnych grup odbiorców,
podjęcie działań organizacyjnych mających na celu profesjonalnie przygotowania oferty, z uwzględnieniem tworzenia turystycznych produktów markowych,
organizację szkoleń o szerokim zasięgu, z naciskiem na umiejętności marketingowe i obsługę klienta,
stworzenie warunków do sprawnego funkcjonowania centrum informacji turystycznej z system rezerwacji miejsc dostosowanych do standardów europejskich.
7894237
1
.png)
Zaloguj przez Facebook
