Produkcja rolna wykorzystywana na cele nieżywnościowe (paliwowe) stwarza nowe możliwości dla polskiego rolnictwa a biopaliwa dają szansę wykorzystania jej potencjału w rozwoju gospodarczym i społecznym. Wykorzystanie tej szansy zależy od tego czy producent rolny będzie podmiotem czy przedmiotem w produkcji biokomponentów.
Zdaniem Członków Krajowego Zrzeszenia Producentów Rzepaku ( Polska zajmuje 4 miejsce w Unii Europejskiej pod względem produkcji rzepaku) rolnicy nie mogą być jedynie dostarczycielami surowca, lecz powinni być na równi traktowanym ogniwem w łańcuchu produkcji biokomponentów. Dlatego też w ustawie o biokomponentach niezbędne jest wprowadzenie od 1 stycznia 2007r. dopłat do roślin do produkcji biokomponentów w wysokości 90 euro do tony (45 euro z budżetu Unii, 45 euro z budżetu krajowego) oraz powiązanie producenta z przetwórcą wieloletnimi umowami kontraktacyjnymi, gdzie np. opisane parametry jakościowe surowca nie będą odbiegać od stosowanych w krajach Unii Europejskiej Ponadto stworzenie możliwość legalnej produkcji biokomponentów jako samoistnego paliwa przez rolników na własne potrzeby jak i z przeznaczeniem do obrotu bez akcyzy na okres min. 6 lat.
Ważne jest też zdaniem członków KZPR wprowadzenie mechanizmów wspierających realizację inwestycji do produkcji biokomponentów wraz z infrastrukturą np. magazynów, tłoczni itp. bez dyskryminacji małych i średnich przedsiębiorstw, gdzie udziałowcami są producenci surowców (rolnicy).