Ratujemy cukrownię dla naszych plantatorów

Cukrownia Łapy to duży, prężny zakład, który rozpoczął produkcję cukru w 1974 roku. Przerabia ok. 370 tysięcy ton buraków rocznie i produkuje z nich około 60 tysięcy ton cukru. Współpracuje z ponad dwoma tysiącami plantatorów. Jest jednym z 26 zakładów należących do Krajowej Spółki Cukrowej (i jednym z 11, w których jeszcze prowadzona jest produkcja cukru). Dobra lokalizacja na obrzeżach miasta pozwala funkcjonować bez utrudnień dla mieszkańców i szkodliwości dla środowiska naturalnego. Obecnie obsługuje również plantatorów z wyłączonej niedawno „Cukrowni Sokołów” w Sokołowie Podlaskim.

W 2006 roku przeprowadzono istotną modernizację zakładu, a na pozytywne efekty nie trzeba było czekać. Uzyskane wyniki w obecnej kampanii stawiają  zakład w czołówce cukrowni KSC S.A. zarówno pod względem zawartości cukru w surowcu, jak też wydatku „do worka”.
 Pomimo to Krajowa Spółka Cukrowa zamierza zamknąć jeden z największych polskich zakładów. Powodem likwidacji fabryki ma być wydany przez Komisję Europejską nakaz ograniczenia produkcji cukru w Polsce.
Oznacza to, iż 2 tys. plantatorów buraków zostanie pozbawionych źródła dochodu. Nie będzie im się opłacało wozić buraków do Krasnegostawu (jest to prawdopodobnie najbliższa cukrownia).
Przeciwko likwidacji cukrowni zaprotestował również Zarząd Podlaskiej Izby Rolniczej. PIR przesłała list organizacji rolniczych Podlasia min. do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, do Parlamentarzystów woj. podlaskiego, Ministra Skarbu Państwa, Urzędu Marszałkowskiego, Podlaskiego Urzędu Wojewódzkiego, Starostwa Powiatowego w Białymstoku, do Burmistrza w Łapach- z podpisami przedstawicieli Podlaskiego Związku Producentów Buraka Cukrowego przy cukrowni „Łapy” S.A., Rejonowego Związku Plantatorów Buraka Cukrowego w Łapach, Związku Plantatorów Buraka Cukrowego przy cukrowni „Sokołów” S.A. w Sokołowie Podlaskim.  
Izba uważa, iż likwidacja dużego, nowoczesnego zakładu przeczy wszelkim zasadom dobrego gospodarowania. Apeluje o utrzymanie możliwości uprawy buraków cukrowych w rejonie północno- wschodniej Polski oraz produkcji w „Cukrowni Łapy”, aby również rolnikom w nowej rzeczywistości ”żyło się lepiej” a przynajmniej nie gorzej.