Kukurydza jako źródło pełnowartościowego białka

Kukurydza uważana jest za jedno z najbardziej efektywnych źródeł energii w żywieniu zwierząt,  zarówno w uprawie na ziarno, jak i  na biomasę w dojrzałości woskowej. Traktowanie kukurydzy jako źródła  białka, i to pełnowartościowego, brzmi zatem dość zaskakująco.  Ale – jak twierdzą niektórzy naukowcy - tylko z pozoru.
Polscy naukowcy z Politechniki Łódzkiej i Instytutu Paliw i Energii Odnawialnej przygotowują  program badawczy, którego założeniem jest wprzęgnięcie biomasy kukurydzianej do produkcji białka paszowego.  Jest to możliwe w oparciu o wciąż  jeszcze istniejące w Polsce gorzelnie rolnicze, które przy zastosowaniu innowacyjnej technologii przetwarzania biomasy lignocelulozowej, mogłyby  produkować zarówno alkohol  etylowy, służący jako  biokomponent do  paliw silnikowych, jak i  cenne białko paszowe.  Byłoby to białko drożdżowe o wartości pokarmowej co najmniej dorównującej  białku śruty sojowej, a nawet je przewyższające.
Drożdże paszowe  zawierają nie mniej, niż 50% białka, podczas gdy śruta sojowa średnio – 46%. Ponadto, wartość biologiczna  białka zawartego w drożdżach jest określana wskaźnikiem 0,8, podczas gdy ten sam wskaźnik dla białka zawartego w śrucie sojowej kształtuje się na poziomie 0,63-0,76, a więc nieco niższym.
Zgodnie z proponowaną  technologią  białko drożdżowe  mogłoby być  wytwarzane nie tylko jako produkt dodatkowy w procesie produkcji alkoholu etylowego z wywaru gorzelniczego, ale również  jako produkt główny, tj. z pominięciem etapu fermentacji alkoholowej. Według naukowców będzie to tylko kwestia odpowiedniego sterowania przebiegiem procesu technologicznego. Ta informacja jest o tyle istotna, że popyt na bioetanol jest bardziej chwiejny, niż popyt na pełnowartościowe białko paszowe.
Planowane badania zakładają przetestowanie szeregu nowych rozwiązań technologicznych i technicznych, i to nie tylko w warunkach laboratoryjnych, ale również w skali półprzemysłowej. Chodzi o optymalizację procesów pod kątem ich efektywności i zmniejszenia kosztów.
Wstępne kalkulacje wskazują, że koszt produkcji białka drożdżowego produkowanego  z biomasy kukurydzianej w proponowanej technologii może być porównywalny z ceną importowanej śruty sojowej. Do tej pory główną barierą w szerokim stosowaniu białka drożdżowego w żywieniu zwierząt, pomimo jego bardzo wysokiej wartości biologicznej, jest właśnie wysoka cena rynkowa.
Naukowcy podkreślają jeszcze jeden aspekt projektu: bezodpadowość produkcji. Na ogół gorzelnie rolnicze borykają się z dużym problemem sensownego i niekosztownego zagospodarowania wywaru gorzelniczego. Gdyby udało się wdrożyć technologię przetwarzania biomasy lignocelulozowej na białko, problem by zniknął.