JESIENNA OCENA STANU UPRAW

Ze wstępnej oceny przeprowadzonej w listopadzie wynika, że nie cała powierzchnia przewidywana pod zboża ozime została przez rolników obsiana. Szacuje się, że zbóż ozimych pod zbiory 2003 r. zasiano ponad 4,4 mln ha, tj. o ok. 3,5% mniej w porównaniu do powierzchni ubiegłorocznej, w tym pszenicy ozimej zasiano blisko 1,9 mln ha, a żyta 1,6 mln ha. Powierzchnię rzepaku ozimego szacuje się około 401 tys. ha, tj. o 0,7 % więcej niż w roku ubiegłym.

Zimna pogoda w I dekadzie listopada spowodowała miejscami wejście roślin w stan zimowego spoczynku, jednak znaczny wzrost temperatury w II dekadzie miesiąca pobudził procesy życiowe roślin. Także w III dekadzie listopada bardzo ciepła, jak na tę porę roku pogoda sprzyjała wegetacji, a spadki temperatury nocą poniżej 0ºC stwarzały korzystne warunki dla hartowania się ozimin.

Stan zasiewów zbóż ozimych przed wejściem w okres zimowego spoczynku był nieco słabszy niż przed rokiem. Oceniono go na 3,4-3,5 stopnia kwalifikacyjnego, tj. o 0,1 stopnia niżej niż w roku ubiegłym.

W przekroju terytorialnym stan plantacji był jednak bardzo zróżnicowany. W zależności od terminu siewów i od warunków agrometeorologicznych w okresie siewów i wschodów roślin, oceny stanu zbóż ozimych wahały się od 2,9-3,1 stopnia kwalifikacyjnego w lubuskim oraz 3,0-3,2 stopnia w warmińsko-mazurskim i zachodniopomorskim do 3,8- 3,9 stopnia w świętokrzyskim i 3,7-,8 stopnia w kujawsko-pomorskim.

Plantacje rzepaku i rzepiku ozimego oceniono na 3,4 stopnia kwalifikacyjnego, tj. o 0,1 stopnia niżej niż przed rokiem. Oceny stanu plantacji rzepaku wahały się od 3,0 stopnia kwalifikacyjnego w województwie warmińsko-mazurskim i zachodniopomorskim do 3,7 stopnia w: dolnośląskim, kujawsko-pomorskim, małopolskim, podkarpackim i świętokrzyskim.

W wyniku raptownego, silnego ochłodzenia pod koniec I dekady grudnia nastąpiło zahamowanie wegetacji roślin. Duże spadki temperatury w przygruntowej warstwie powietrza, przy niedostatecznej pokrywie śnieżnej lub jej braku stwarzały poważne zagrożenie powstania uszkodzeń mrozowych w zasiewach.