Odmiany diploidalne dają z reguły nieco niższy plon ale są „bardziej pewne”. Wykazują genetycznie podwyższoną tolerancję na niedostatki glebowe, typu duża zmienność glebowa (im większe pole tym wiadomo, że jest większa), przepaliska, zbyt niskie pH. Łatwiej i szybciej wychodzą ze stresu wywołanego letnimi upałami i związanego z tym niedostatku wody w glebie. Więcej też „wybaczają” plantatorowi, gdy popełni błędy w agrotechnice. Odmiany triploidalne mają wyższy potencjał produkcyjny, ale wymagają większej staranności i troski ze strony rolnika. Ich oczekiwania nie są jakieś nadzwyczajne, lecz reżim terminów agrotechnicznych musi być dotrzymany. W tych warunkach, odwzajemnią się wysokim plonem. Odmiany zaznaczone w tabeli nr 1 drukiem wytłuszczonym, to odmiany najnowsze - zarejestrowane w 2006 roku. Zgodnie z tendencją obserwowaną przez ostatnie lata, skupią one na sobie szczególną uwagę plantatorów. Jednak z całą pewnością, liczba rolników którzy je u siebie posieją, będzie jeszcze skromna. Mniej frustrujące (mające bowiem gwarancję zakupu) jest skoncentrowanie się na odmianach z 2005 roku. Burak cukrowy jest jak wiadomo rośliną 2-letnią, zatem właśnie teraz pojawią się pierwsze duże partie handlowe zarejestrowanych wówczas odmian. Poniżej prezentuję
krótką ich charakterystykę z podziałem na dwie podgrupy. Podział ten jest konsekwencją wprowadzania do uprawy obok odmian tradycyjnych (klasycznych), odmian z deklarowaną przez producentów tolerancją na rizomanię i mniejszą podatność na chwościka.
Wzorzec tworzy średnia ze wszystkich badanych w doświadczeniu odmian. Wschody polowe - 18 dni po pojawieniu się pierwszych wschodów. Powyższą listę należy uzupełnić o wykaz odmian odpornych lub tolerancyjnych zarejestrowanych już wcześniej:
Andante, Cartouche, Casino, Canasta, Compass, Elektron, Georgina, Gryf, Henrietta, Henrike, Picasso.
Odmiana Achat została wprowadzona na rynek polski z listy europejskiej. W rejonach szczególnie narażonych na wystąpienie wymienionych chorób, lub tam, gdzie rizomania już występuje, plantatorzy powinni zdecydowanie ograniczyć swój wybór do grona właśnie tych odmian. Mimo, że nasiona ich są droższe, to rekompensata w plonie absolutnie uzasadnia podjęcie takiej decyzji gospodarczej. Potwierdzeniem niech będą wyniki badań COBORU, przeprowadzone w rejonie występowania rizomanii na terenie Wielkopolski.
Prezentację oferty odmianowej wypada uzupełnić o odmiany niezarejestrowane w Polsce. Jednak zgodnie z prawem unijnym, dopuszczone do sprzedaży z uwagi na fakt zarejestrowania każdej z nich w jednym z krajów należących do UE. Trudno je bliżej scharakteryzować ale z uwagi na fakt, że mogą się pojawić w sprzedaży przynajmniej je wymienię.
Z oferty firmyVanderHave:ANTILOPE, EMERGO, SAFARI, SUCRATOP – z ogólnej informacji wynika, że należą do typu C (wysokocukrowe) i nadają się do wczesnego zbioru. Firma Strübe – Dieckmann: ACHAT, LESSING – odmiany w typie C, tolerancyjne na rizomanię, zawierają niską ilość melasotworów (sodu, potasu i azotu alfa aminowego). Zbiór wczesny lub średnio wczesny.
Duńska firmaDaniscoSeed: HEKLA – odmiana standardowa w typie C. MANDARYN – odmiana tolerancyjna na rizomanię i cercosporę w typie C. BALTIKA – odmiana diploidalna, tolerancyjna na rizomanię i chwościka. Zarejestrowana w Niemczech. Typ użytkowy N. Przeznaczona do zbioru średnio późnego.
Na zakończenie chciałbym zwrócić Państwa uwagę na starsze odmiany. Taki chociażby Marathon. Utrzymuje się w doborze już 11 lat. Jego parametry jakościowe wytrzymują konfrontację z nowymi kreacjami odmianowymi. Świadczy to doskonale o wyrównaniu tej odmiany, powtarzalności plonowania w latach, bardzo wysokim potencjale genetycznym i wierności przekazywania korzystnych cech w kolejnych rozmnożeniach (odmiana nie wyradza się). Może więc skorzystać nie tylko z nowości ale sięgnąć także po „zaprawioną w bojach” sprawdzoną w praktyce odmianę ?