PRZYCZYNY
Schorzenie spowodowane uszkodzeniami anatomicznymi i zaburzeniami czynnościowymi
serca oraz przy nadmiernym wysiłku zwierząt do wysiłku nie
przyzwyczajonych.
OBJAWY KLINICZNE
Przy niewydolności lewokomorowej: duszność, powiększenie mięśnia
sercowego, szybkie męczenie się zwierząt, przyspieszone tętno, przekrwienie
i zasinienie błon śluzowych, obrzęk płuc. Przy niewydolności prawokomorowej:
zastój żylny, nadmierne wypełnienie żył powierzchownych, skłonność do
obrzęków, powiększenie wątroby. Często występuje niewydolność serca, zarówno
lewo-, jak i prawokomorowa, i wówczas następuje przyspieszenie i niemiarowość
tętna, silna duszność, zastój żylny i obrzęki.
ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE
Przekrwienie naczyń żylnych, obrzęki, płyn przesiękowy w jamie płucnej i
otrzewnowej, obrzęk płuc, nadmierna ilość płynu w worku osierdziowym,
zmiany zwyrodnieniowe mięśnia sercowego, zmiany na zastawkach i wsierdziu.
Zwyrodnienie narządów miąższowych.
POMOCNICZE BADANIA LABORATORYJNE
Decydujące znaczenie ma dokładne badanie kliniczne, pomocnicze EKG i RTG.
LECZENIE
Zapewnić zwierzęciu maksymalny spokój, dobrze wietrzyć pomieszczenie, ostrożnie
badać klinicznie – brutalne poskramianie może spowodować śmierć
chorego bydła! Przed podjęciem leczenia rozważyć jego celowość. Stosuje się
preparaty z glikozydów nasercowych – Deslanosidum 4-6 mg, przy obrzękach
leki moczopędne – Furosemidum 0,04-0,1 g, w przypadku obrzęku płuc
spowodowanego niewydolnością krążenia można dokonać upustu krwi 4-8 ml/kg
m.c.
ZAPOBIEGANIE
Unikać zakażeń wirusowych i bakteryjnych, nie zmuszać zwierząt do
nadmiernego wysiłku, na terenach masowego występowania urazowego zapalenia
czepca stosować profilaktyczne magnesy.
na podstawie: "Wybrane choroby bydła", Jacek Sikora