PRZYCZYNY
Schorzenie spowodowane podawaniem bydłu nadgniłej paszy, wody zanieczyszczonej
ściekami, w niektórych przypadkach zjedzeniem przez krowy łożyska po
porodzie.
OBJAWY KLINICZNE
Brak apetytu, brak przeżuwania, zniesiona motoryka żwacza, apatia, chwiejność
chodu, wyraźny spadek mleczności, treść żwacza najczęściej barwy
brunatnej o gnilnym zapachu, ciepłota ciała zazwyczaj w normie lub podwyższona,
tętno i oddechy w cięższych stanach przyspieszone, może wystąpić biegunka.
ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE
Gnilny zapach treści żwacza, przekrwienie i obrzęk błony śluzowej żwacza,
wybroczyny w korze nerek i wsierdziu oraz w cięższym przebiegu zwyrodnienie wątroby.
POMOCNICZE BADANIA LABORATORYJNE
Badanie pH treści żwacza (większe niż 8). Określenie żywotności i
liczebności wymoczków (brak lub martwe). Wykonanie próby flotacji
(przyspieszona) i sedymentacji (opóźniona) treści żwacza.
LECZENIE
Zlewarować treść żwacza, podać 10-15 litrów 3% roztworu kwasu octowego dożwaczowo,
Neopropiovet 70-350 g, antybiotyki przeciw bakteriom Gram (-) dożwaczowo,
Streptomycinum 5-10 g/szt. Korzystnie działa glukoza 20% 500 ml dożylnie,
glikozydy nasercowe w miarę potrzeby – Deslanosidum 4-6 mg, preparaty
wzmagające wydzielanie soków trawiennych – Bykahepar 20-40 ml.
ZAPOBIEGANIE
Unikanie podawania zanieczyszczonych pasz, brudnej zakażonej wody,
niedopuszczanie do zjadania przez krowy łożyska po porodzie.
na podstawie: "Wybrane choroby bydła", Jacek Sikora
.png)
Zaloguj przez Facebook
