PRZYCZYNY
Zbyt mała zawartość magnezu w paszy lub zmniejszona jego przyswajalność,
zbyt długi okres karmienia cieląt samym mlekiem, długotrwałe przewlekłe
biegunki u cieląt.
OBJAWY KLINICZNE
Apatia, posmutnienie, zmniejszone łaknienie, zmniejszenie produkcji mleka,
chwiejny chód, nadmierna pobudliwość, tężyczki.
ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE
Wybroczyny pod nasierdziem i wsierdziem, przekrwienie błon śluzowych trawieńca
i jelit cienkich, w cięższych przypadkach zwyrodnienie narządów miąższowych,
obrzęk i przekrwienie płuc.
POMOCNICZE BADANIA LABORATORYJNE
Określenie poziomu magnezu w surowicy, moczu, paszy.
LECZENIE
Tlenek magnezu doustnie 50 g/szt. dziennie, Tetamix 80-100 g/szt., cielęta 8
g/szt. dziennie w okresie pojenia samym mlekiem. W ostrej formie dożylnie i
podskórnie 20% MgSO4 200-400 ml/szt., cielęta 10% MgSO4
100 ml podskórnie.
ZAPOBIEGANIE
Podawanie pasz bogatych w magnez, zwiększenie nawożenia magnezowego,
zmniejszenie potasowego i azotowego, podawanie dodatków mineralnych zawierających
duże ilości magnezu.
na podstawie: "Wybrane choroby bydła", Jacek Sikora